یبوست چیست ؟ علل و راه های درمان آن

یکی از مشکلات رایج در گوارش انسان، ابتلا شدن به بیماری یبوست است که می توان آن را درمان و از حاد شدن بیشتر این بیماری، جلوگیری کرد. اشخاص در هر سنی امکان ابتلا به بیماری یبوست وجود دارد و در این حالت امکان اجابت مزاج از حالت نرمال خارج می شود و شخص به سختی و یا خیلی کم در طول هفته اجابت مزاج دارد.

در چه صورتی فرد به بیماری یبوست دچار می شود؟

از نظر پزشکان گوارش و داخلی، چنانچه فرد در هفته کمتر از سه بار اجابت مزاج داشته باشد می توان گفت که بیماری یبوست مبتلا شده است.

برای یکی یبوست یعنی تعداد کم اجابت مزاج و برای دیگری مدفوع سفت و خشک و عبور سخت است که مستلزم فشار آوردن و درد هنگام عبور است. اما این موضوع در هر فرد کاملا متفاوت بوده و ممکن است ساختار بدنی او این چنین نباشد. به همین جهت برای تشخیص بیماری بهتر است به دکتر گوارش در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

یک حالت دیگر نیز وجود دارد که اجابت مزاج در شخص سخت تر و حادتر است که به آن نیز یبوست می گویند. چنانچه از ملین ها استفاده کردید، از اجابت مجاز بیش از یک بار در روز استرس نداشته باشید و بدانید که چنانچه در حالت عادی بیش از سه بار در روز باشد، در این حالت بایستی به دکتر مراجعه کنید.

علت یبوست چیست؟

​

علل به وجود آمدن یبوست

علت های زیادی در ایجاد یبوست تاثیر دارند که موارد زیر از  مهمترین علت های آن است:

• عدم استفاده از فیبر، سبزی و میوه در برنامه ی غذایی هفتگی
• عدم نوشیدن آب به اندازه ی کافی
• ورزش نکردن و نشستن طولانی مدت در یک جا
• بیماری هایی مانند: دیابت، کم کاری تیروئید، اسکلرودرمی، لوپوس و افسردگی که عوارض مهم آنها، بیماری یبوست است.
• داروهایی هایی برای درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شود، بیماری یبوست را به دنبال دارد.
• عدم استفاده به موقع از دستشویی
• داشتن یک رژیم غذایی سالم
• استرس و اضطراب بیش از اندازه
• وجود بیماری های بواسیر یا هموروئید
• دوران بارداری
• سرطان مقعد و روده در شخص
• بیماری درهم رفتگی روده رکتوم (پرولاپس) موجب بروز یبوست در شخص می شود.
• تنگ بودن روده در بدن انسان و اعمال جراحی در بیماری های مختلف مانند بواسیر و هموروئید

به همین جهت بهتر است برای اطلاع از بیماری یبوست به پزشک گوارش و داخلی در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

علائم یبوست چیست؟

​

علائم یبوست

در صورتی که علائم زیر را مشاهده نمودید حتما از پزشک گوارش در سایت دکتر با من نوبت اخذ و کرده و سپس مراجعه کنید.

• کم تحرک بودن روده
• تلاش زیاد برای دفع مدفوع
• مدفوع بسیار سفت
• احساس عدم راحتی بعد از اجابت مزاج
• نفخ زیاد در شکم

روش های تشخیص بیماری یبوست چیست؟

معمولا پزشکان برای تشخیص بیماری یبوست در ابتدا فرد را معاینه می کنند و بعد از آن برای تشخیص بهتر از او می خواهند که آزمایش خون انجام دهد و در صورت لزوم، پزشک از روش های زیر برای درمان استفاده خواهد کرد.

• انجام کولونوسکوپی
• روش تنقیه با باریوم
• بررسی بیماری انتقالی Sitzmarks
• بررسی و انجام مانومتری آنورکتال
• Defecography (ام آر آی دینامیک یا فلوروسکوپی) در صورت تشخیص پزشک متخصص
• تست های تشخیصی برای بیماری های تیروئید، دیابت و کم خونی در صورت نیاز

موارد بالا مهمترین راه های تشخیص بیماری یبوست است که پزشک گوارش برای بیمار تجویز می کند. البته در بسیاری از موارد نیازی به انجام این تست ها ندارد و صرفا معاینه بالینی بیمار کافی است.

در چه زمانی برای درمان بیماری یبوست به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر شرایط زیر را تجربه می‌کنید، در اولین فرصت باید به پزشک مراجعه کنید. و در صورتی دفع مدفوع برای شما آسان نمی باشد و همراه با درد است بهتر است هرچه سریع تر به دکتر خود مراجعه کنید.

• زمانی که یبوست به صورت ناگهانی سراغ شما می آید و یک مدت پشت سرم به این بیماری دچار می شوید، بدون آنکه علت را بدانید.
• زمانی که بیماری یبوست در شما با روش های خانگی و معمول برطرف نشود و همچنان شما دارای مشکلاتی باشید.
• در صورتی که بیماری یبوست شما همراه با تغییر حالت در مدفوع و یا با خونریزی همراه باشد.

علاوه بر این موضوع در صورتی که شما شاهد موارد زیر در بدن خود بودید نیازی نیست که به پزشک متخصص مراجعه کنید.

• یبوست موجب تغییر عادت های روزانه شما نشده و به راحتی با روش های خانگی قابل درمان است.
• در زمان دفع مدفوع دچار خونریزی و درد نمی شوید.
• وزن شما تغییری نکرده و چاق یا لاغر نشده اید.
• در هنگام اجابت مزاج دردی را حس نمی کنید.
• یبوست شما بیش از چند روز بیشتر طول نکشیده است.
• تغییری در اندازه مدفوع خود حس نکرده اید.

راه های درمان بیماری یبوست

​

درمان یبوست

نمی توان به صورت قطعی روش های درمانی برای بیماری یبوست را در این جا مطرح کرد، چرا که مشکلات روده و گوارش در هر فرد با فرد دیگر کاملا متفاوت است و علاوه بر آن نیز به دلیل این که علت های زیادی در خصوص به وجود آمدن بیماری یبوست وجود دارد، لذا درمان های آن نیز زیاد است و نظر نهایی را فقط پزشک متخصص گوارش می دهد.

درمان دارویی

1. ملین ها و نرم کننده ها در قالب قرص، کپسول و پودر

1. لیناکلوتید
2. متیلنالترکسون
3. نالوکسگول
4. نالدومدین

اما فراموش نکنید که از استفاده ی خودسرانه ی داروهای بالا عملا بپرهیزید، چرا که مصرف بی رویه ی آن ها موجب بیماری های دیگر در شخص می شود.

درمان خانگی و پیشگیری از بیماری یبوست

• روزانه حداقل چهار لیوان آب مصرف کنید، مگر اینکه مصرف مایعات برای شما به دستور پزشک به طریق دیگری باشد.
• صبح ها مایعات گرم با آلو مصرف نمایید.
• حتما از سبزی و میوه در رژِیم قضایی خود استفاده کنید
• سبوس غلات را فراموش نکنید و از مصرف بیش از حد نان بپرهیزید.
• یک ورزش منظم را در خانه ی خود، به خصوص صبح ها داشته باشید
• اصلا دفع مدفوع را پشت گوش نیندازید.
• در هنگام مصرف کافئین حتما آب نیز به همراه آن بنوشید.
• صبح ها در هنگام بیدار شدن شکم خود را ماساژ دهید.

در صورت رعایت اینگونه موارد در روتین زندگی خود، احتمال مبتلا شدن کم  و سریع تر بهبود یافتن افزایش پیدا می کند. پس حتما انجام هریک را جدی بگیرید.

عوارض بیماری یبوست در بدن انسان

​

عوارض یبوست

1. شقاق مقعدی

در هنگام اجابت مزاج، احتمال فشار آوردن برای دفع مدفوع وجود دارد، به همین جهت بهتر است که این کار اصلا صورت نگیرد، چرا که فشار بیش از حد موجب پارگی دیواره مقعد خواهد شد که به آن شقاق مقعدی می گویند. که معمولا برای درمان آن پماد آنتی فیشر تجویز می شود که در صورت حاد شدن، پزشک عمل لیزر را انتخاب می کند.

2.افتادگی رکتوم

این بیماری در افراد مسنی که مبتلا به رکتوم می شود، وقوع پیدا می کند که اغلب پزشکان با دادن ملین ها از بروز آن جلوگیری خواهند کرد.

3. بواسیر یا هموروئید

این بیماری در اثر فشار بر روده در فرد ایجاد شده که می تواند همراه با درد و خونریزی در هنگام اجابت مزاج باشد. این بیماری نیز بعد از تشخیص از طریق دارو قابل درمان است اما در صورت عدم بهبودی، پزشک از لیزر و جراحی استفاده می کند.

4. بی اختیاری ادرار

از دیگر عوارض یبوست می توان به بی اختیاری ادرار در صورت فشار به روده، به وجود می آید که توسط متخصص ها قابل درمان است و ورزش کردن در روند بهبودی این بیماری تاثیر بسیار زیاد دارد.

چگونه از متخصص گوارش و کبد نوبت اخذ نماییم؟

سایت دکتر با من به عنوان یک سایت پزشکی تخصصی در زمینه ی اخذ نوبت از دکتر گوارش و دیگر پزشکان در کشور فعالیت مستمر دارد و می توان گفت که شما می توانید به راحتی در هر کجای ایران که هستید به این سایت مراجعه و لیست کامل پزشکان گوارش را همراه با پروفایل اختصاصی آن ها مشاهده کنید.

در این پروفایل، خدمات هر پزشک به همراه سابقه ی درمان آن ها وجود است و همچنین بیماران می توانند نظرات خود را در آنجا نوشته و یا نظرات دیگران را راجع به پزشک مدنظر خود جویا شوند. همچنین شما می توانید از طریق سایت دکتر با من به صورت ویزیت غیر حضوری نیز نوبت اخذ نمایید.

افسردگی چیست و چه درمانی دارد؟

افسردگی از جمله بیماری هایی است که فرد در طول زندگی خود ممکن است به دلایل گوناگون دچار آن شود. به همین جهت شناخت این بیماری و راه های آن بسیار مهم است.

به همین جهت می توان گفت که شما در صورت مبتلا به افسردگی بایستی فورا به متخصص روانپزشک در سایت دکتر با من مراجعه کنید تا هرچه زودتر راه درمانی خود را آغاز کنید. ما در این مقاله شما را با مفهوم افسردگی،علت و چگونگی آن آشنا خواهیم ساخت، پس تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

مفهوم بیماری افسردگی

بیماری افسردگی بعضا ممکن است به بیماری خاموش تلقی شود چرا که بسیاری از اوقات شخص دچار افسردگی شده است اما از این موضوع اطلاعی ندارد. زمانی که شخص یک خستگی مدام و طولانی را تجربه می کند.

در واقع این بیماری به این شکل نیست که یک هفته ایی خوب شود و دیگر شما نیاز به دوره ی درمان ندارید، بلکه ممکن است درمان شما بیش از یک سال طول بکشد، پس هرچه زودتر این بیماری را بشناسید، اقدامات سریع تری را جهت بهبودی خود انجام خواهید داد.

علت ایجاد بیماری افسردگی

​

علت افسردگی

افسردگی سن و سال و یا موقعیت اجتماعی نمی شناسد و ممکن است هر فرد در برهه های متفاوتی از زندگی خود دچار افسردگی می شود. پس انتظار می رود این بیماری در هر مرحله از زندگی فرد، به وجود بیایید. موارد زیر از جمله مهمترین علت های ایجاد این بیماری است.

ژنتیک

بعضی از افراد در خانواده خود سابقه ی این بیماری را دارند، به طوری که می توان حدس زد این بیماری ممکن است به فرزندان آنها انتقال پیدا کند.

شخصیت هر انسان

شخصیت هر فرد با فرد دیگر کاملا متفاوت است و اشخاصی دارای اعتماد و عزت نفس پایین، معمولا به این بیماری دچار می شوند.

عوامل محیطی و خارجی

کسانی که در محیط های استرس زا و پر تنش زندگی می کنند، امکان اینکه به این بیماری دچار شوند بسیار بیشتر از اشخاصی است که در محیط های سالم و آرام قرار دارند.

علائم جسمی و روحی افسردگی

افسردگی دارای یک سری از علائم روحی و جسمی است که در صورت مشاهده ی آن بهتر است که هرچه سریع تر به روانپزشک و روانشناس در سایت دکتر با من مراجعه و نوبت خود را اخذ نماید. در زیر ما به شرح کامل این علائم پرداخته ایم.

  علائم جسمی:

• اختلال در خواب

بیماری افسردگی موجب میشود که شما به خوبی نمی توانید، بخوابید و یا استراحت کنید. به فرض مثال: شب بیداری های شبانه، آشفتگی و پریدن از خواب، کابوس های طولانی و بیش از اندازه خوابیدن را می توان از علت های شایع آن دانست.

• خستگی و ضعف زیاد

افرادی که به این بیماری دچار می شوند اصولا در طول روز شاهد خستگی بسیار و ضعف و بی حالی هستند که ممکن است حتی علت آن را نیز ندانند.

• بیماری های گوارشی

یک سری از بیماری ها به علت افسردگی ایجاد می شوند که یکی از آنها بیماری گوارش است. در واقع بیماری افسردگی موجب تهوع، سوء هاضمه و رفلاکس معده نیز می شود.

• اضطراب و پریشانی

زمانی که شخص دچار پریشانی و اضطراب های پی درپی می شود و از موضوعی به شدت هراس دارد، علت اینکه به افسردگی دچار شود بسیار زیاد است.

• مشکلات جنسی

اشخاصی که به بیماری افسردگی مبتلا می شوند، احتمال این وجود دارد که مشکلات جنسی نیز در آینده داشته باشند و یا حتی به آن نیز دچار شوند. ضعف در این موضوع و یا حس بد داشتن نسبت به آن نیز میتواند از آثار داروهای افسردگی باشد.

•  سردرد و مشکلات میگرن

کسانی که به این بیماری دچار می شوند، سردردهای پی در پی را احتمال دارد تجربه کند، و یا حتی میگرن و سر درد او نیز می تواند بیشتر شود. که در این جا شخص بایستی حتما با روانپزشک خود در میان بگذارد.

علائم روحی:

• احساس یک ناراحتی عمیق و حس پوچ داشتن نسبت به موضوعات

زمانی که شما به بیماری افسردگی مبتلا می شوید، اغلب یک حس پوچی و بی خود بودن را احساس می کنید که اغلب ممکن است بی دلیل باشد و در نتیجه می توان گفت که بهتر است برای بیرون آمدن از این حال، با مشاور خود صحبت نمایید.

• زود عصبانی شدن از افراد

معمولا در زمان های مختلف حتی به خاطر مسائل کوچک زود عصبانی می شوند.

• بی رمق بودن نسبت به کارهای روزمره

افراد افسرده معمولا علاقه ایی به انجام دادن کارهای و روتین زندگی خود ندارد، و بیشتر تمایل داشته که آنها را عقب بیندازند.

• عدم تحمل و صبر نسبت به تصمیمات زندگی

برای نتیجه گرفتن از بسیاری از امور، نیاز است که صبر و حوصله ی کافی به خرج داد، اما این افراد اصولا عجول بوده و آستانه ی صبر پایین  دارند.

• کاهش اشتها و بی میلی نسبت به غذا

این اشخاص تمایلی به خوردن غذا ندارند و حتی نسبت به غذاهای مورد علاقه ی خود هیچ واکنشی ندارند.

• سرزنش بیش از اندازه خود راجع به اتفاقات و اشتباهات زندگی

بیماران افسرده مدام خود را سرزنش می کنند و دوست دارند که خود را همیشه بدون دلیل برنجانند و مقصر بدانند.

• عدم تمرکز کافی نسبت به انجام امور زندگی

حواس پرتی یکی دیگر از علائم افسردگی است که شخص به درستی نمی توانند تصمیم بگیرند.

• ناتوانی در تصمیم گیری

افرادی که به بیماری افسردگی مبتلا هستن اصلا نمی توانند به صورت مستقل تصمیم بگیرند.

• خودکشی و یا تصمیم به آن

خودکشی یکی دیگر از مسائل مهمی است که بیمار افسرده شاید این موضوع را تجربه کرده باشد که در این صورت بهتر است فرد هرچه سریعتر به روانپزشک و یا مشاور خود مراجعه کند.

• بدون علت مشخص، درد های جسمی داشته باشیم.

یکسری از دردهای فیزیکی در طول عمر بیماری افسردگی با فرد همراه است و احتمال دارد دردهای او بدون منشا خاصی باشد.

راه های درمان در بیماری افسردگی

​

درمان افسردگی

بیماری افسردگی با توجه به علت و نوع آن، درمان های متفاوت دارد، به همین جهت تشخیص نوع آن با دکتر روانپزشک است و شما بایستی حتما با مشورت او، درمان شوید که می توانید برای این کار از سایت دکتر با من، یک دکتر روانپزشک انتخاب کرده و پس از اخذ نوبت به او مراجعه کنید.

درمان دارویی

​

درمان دارویی افسردگی

یکی از گزینه هایی که ممکن است شخص با آن مواجه شود، داروهای رواپزشکی است که برخلاف عقاید رایج مردم، اعتیاد آور نبوده و صرفا می توان گفت که برای درمان بیماری شما تجویز شده است. پس می توان گفت که بهتر است به توصیه های پزشک خود عمل کرده و سپس از شیوه های درمانی او استفاده نمایید.

داروهایی که در درمان افسردگی استفاده می شود:

• آمی تریپتیلین
• آموکساپین
• کلومیپرامین (آنافرانیل)
• دسیپرامین (نورپرین)
• داکسپین
• ایمی پرامین (توفرانیل)
• نورتریپتیلین (پاملور)
• پروتریپتیلین
• تریمیپرامین (سورمونتیل)
• دزونلافاکسین
• دولوکستین (Cymbalta)
• لومیلناسیپران (فتزیما)
• ونلافاکسین (Effexor XR)
• سرترالین (زولوفت)
• فلوکستین (Prozac ، Sarafem)
• سیتالوپرام (Celexa)
• اس سیتالوپرام (لکساپرو)
• پاروکستین (Paxil، Pexeva ، Brisdelle)
• فلووکسامین (Luvox)

2. روان درمانی

شما بایستی علاوه بر دارو درمانی با روانپزشک و یا روانشناس خود صحبت نمایید. تا علاوه بر دارو درمانی بتوانید به خوبی از پس این بیماری بر بیایید. در واقع دارو و مشاوره از جمله راه هایی است که می توان بیماری افسردگی را درمان کرد و به نوعی مکمل مکمل یکدیگر هستند.

3. درمان افسردگی با متود جدید و بدون مصرف دارو

امروزه روش های درمانی جدید که با استفاده از  تحریک الکتریکی یا مغناطیسی است که شخص بدون مصرف هیچ دارویی درمان شود. در واقع امروزه به دلیل عوارضی که برخی از داروهای افسردگی دارند، پزشکان این متود را جایگزین و یا مکمل مصرف دارو کرده اند.

راه های درمان خانگی افسردگی

1. ورزش

یکی از راه های که موجب می شود افسردگی راحت تر درمان شود، این است که فرد فعالیت های ورزشی انجام دهد. به طور مثال حتی قرار دادن روزی نیم ساعت دویدن در برنامه ی زندگی می تواند به خوبی در درمان بیماری افسردگی تاثیر گذار باشد.

2. دمنوش های گیاهی

دمنوش های گیاهی جزو روش های درمانی کامل به حساب نمی آید اما به فرد کمک خواهد کرد تا آرامش خود را حفظ کند و حتی خواب راحت تر و بهتری را نیز تجربه نمایید.

3. مصرف سبزی و ماهی

مصرف برخی از غذاها می تواند در طول درمان بیماری به ما کمک کند. در واقع ویتامین های موجود در ماهی و سبزی باعث سرزنده شدن و نوعی تقویت نیروی جسمانی شخص می شود.

4. شرکت در دورهمی های سالم و کلاس های مورد علاقه

زمانی که شما در یک جمع سالم و خوب باشید روحیه ی خود را بیشتر حفظ خواهید کرد و سرگرم یک سری امور نیز خواهید شد. در واقع علاقه شما به انجام کارها موجب این می شود که از فکرهای منفی دور بمانید و ذهنی پویا داشته باشید.

5. سعی کنید یک شغل داشته باشید

رفتن به سرکار به شما حس عزت نفس و اعتماد به نفس می شود و در نتیجه باعث خواهد شد که شما زمان زیادی از زندگی خود بر روی فعالیت های مفید و درآمدزا باشید و دیگر از کارهای بیهوده پرهیز کنید.

کلام آخر

بیماری افسردگی ممکن است در زمان های مختلفی از زندگی به سراغ فرد بیاید و تجربه تلخی از این بیماری را در طول زمان به او بدهد. اما چنانچه شخص تحت نظر پزشک متخصص باشد و از دکتر روانپزشک و یا بهترین دکتر روانشناس در سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید، می توان گفت که این بیماری به راحتی قابل درمان است. اما خود فرد نیز نقش بسیار مهمی در درمان این بیماری دارد تا که به صورت کامل درمان بیابید.

بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل چیست و چگونه درمان می شود؟

بسیاری از بیماری ها در دوران کودکی یا نوزادی در بین افراد شایع می شوند. این نوع از بیماری ها معمولا در زمان رشد نوزاد علائم بیشتری از خود نشان می دهند تا جایی که اگر والدین نسبت به درمان فرزند خود جدی نباشند، در آینده مشکلات بسیاری برای فرزندشان به وجود خواهد آمد. در این مقاله قصد داریم درباره بیماری صحبت کنیم که از زمان تولد به وجود می آید یا به عبارتی بیماری مادرزادی محسوب می شود. نام این بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل است.

درباره بیماری خمیدگی مفاصل نوزاد بدانیم!

​

بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل

آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل که به آن مولتی پلکس چندگانه نیز می گویند، یک بیماری مادرزادی است. نام این بیماری، از کلمه ای یونانی الهام گرفته شده که به معنای انحنا یافته و قوس دار است. این بیماری باعث سفتی مفاصل و محدودیت در حرکت می شود. در این حالت ممکن است بیمار در سراسر بدن خود دچار ضعف عضلانی شود.

انقباضات عضلانی عموما در دست، مچ دست، آرنج، باسن، زانو و مچ پا اتفاق می افتد که همه این موارد در این بیماری درگیر می شود. در این حالت، شاید فرد بیمار در حرکت های جزئی خود دچار محدودیت هایی شود. در موارد شدیدتر، هر مفصل مانند فک و ستون فقرات نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد.

علل به وجود آمدن بیماری خمیدگی مفاصل

این بیماری یک اختلال نادر است که در افراد بسیار کم رخ می دهد. می توان گفت که در هر 30000 تولد، یک نفر مبتلا به این بیماری خواهد شد. با توجه به تحقیقات انجام شده، تصور می شود آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل به فضای ناکافی در رحم و مایع آمنیوتیک کم مرتبط می شود. ممکن است بیماری زمینه عصبی نیز داشته باشد.

کاهش حرکت جنین در زمان رشد، می تواند علل مختلفی داشته باشد. برخی از علائم محیطی که در به وجود آمدن بیماری تاثیرگذار هستند، شامل آتوزومی غالب، تغییرات تک ژنی کروموزومی یا ناهنجاری ها (x آتوزومی مغلوب) هستند. این بیماری در بدو تولد یا داخل رحم با استفاده از سونوگرافی قابل تشخیص است.

تاریخچه بیماری خمیدگی مفاصل نوزاد یا AMC

​

تاریخچه بیماری AMC یا خمیدگی مفاصل

در سال1841 یک آناتومیست به اسم آدولف ویلهلم اتو یک مورد از اختلالات مادرزادی مربوط به مفاصل را کشف کرد که پس از آن فردی به نام شانتس آن را انقباضات مادرزادی چندگانه نامید. در سال 1923 وبسترن عبارت آرتروگریپوزیس (AMC) را خلق کرد. با تلاش دکتر هال و چندی دیگر، شایع ترین نوع این بیماری کشف شد. این نوع از بیماری که آمیوپلازی نامیده شد، در کتاب دکتر هال ثبت شد.

انواع بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل

​

انواع بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل

دو نوع آرتروگریپوزیس وجود دارد که در ادامه به بررسی هر یک می پردازیم.

• آمیوپلازی

این نوع از بیماری مربوط به زمانی است که انقباضات محدود در اندام های فرد بیمار اتفاق می افتد.

• دیستال

این نوع مربوط به زمانی است که محدودیت در انقباضات در دست و پاهای بیمار اتفاق می افتد؛ اما این محدودیت ها در اندام های بزرگ تر رخ نمی دهد.

علائم آرتروگریپوزیس یا AMC

سنی که در آن علائم بیماری مشخص می شود، سن شروع بیماری نام دارد. علائم بسته به خفیف یا شدید بودن بیماری، ممکن است در سنین مختلفی خود را نشان دهد. این علائم از فردی به فرد دیگر تغییر می کند. به طور کلی، علائم بیماری در زمان تولد نوزاد قابل مشاهده خواهد بود، اما ممکن است در سنین بالاتر نیز قابل مشاهده باشد.

علائم کلی که در همه افراد مبتلا به بیماری قابل مشاهده هستند:

• توانایی محدود برای حرکت مفاصل کوچک و بزرگ
• وجود عضلات توسعه نیافته (عضلات هیپوپلاستیک)
• اندام های نرم و لوله ای شکل
• بافت نرم روی مفاصل شما وجود دارد که از حرکت مفاصل جلوگیری می کند.

علائم دیگری که اکثر افراد مبتلا به بیماری تجربه می کنند:

• استخوان های باریک و بلند در پاها و بازوها
• کریپتورکیدیسم (بیضه های نزول نکرده)

علائمی که فقط برخی از افراد مبتلا به آرتروگریپوزیس درگیر آن هستند:

• مشکلات در ساختار سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع)
• در رفتگی آرنج، باسن و زانو

در افراد مبتلا به نوع آمیوپلازی مفاصل پاها و بازوها به طور ویژه ای تحت تاثیر قرار می گیرند. برخی از مفاصل آسیب دیده، عبارتند از:

• باسن
• فک انگشتان پا
• انگشتان دست
• مچ دست
• آرنج
• زانو
• شانه ها

خطرات این بیماری را بدانیم

همان طور که دانستیم، این بیماری باعث محدودیت در حرکت می شود. اگر این بیماری درمان نشود، مشکلات زیادی برای بیمار به وجود می آورد. اگر چه درمان قطعی برای این بیماری پیشنهاد نشده است، اما برخی از درمان هایی که برای بهبود آرتروگریپوزیس پیشنهاد شده است، می تواند محدودیت حرکتی را کم و از بروز بیماری های متعاقب آن جلوگیری کند.

حال اگر درمان هایی مانند فیزیوتراپی صورت نگیرد، ممکن است فرد بیمار قادر به حرکت کردن نباشد یا دچار شکستگی استخوان ها شود. در مواردی هم فرد، شاید قادر به راه رفتن و ایستادن نباشد. بنابراین پیشنهاد می شود که بیمار و خانواده بیمار به پزشک مراجعه کنند و به درمان بیماری بپردازند.

درمان بیماری خمیدگی مفاصل

​

درمان آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل

درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما با روش هایی می توان تا حدودی محدودیت های حرکتی را بهبود بخشید. درمان ها به دو شکل درمان غیر جراحی و درمان جراحی تقسیم می شوند.

درمان غیرجراحی

کاردرمانی و فیزیوتراپی دو بخش عمده این نوع درمان را در برمی گیرد. آب درمانی نیز می تواند تا حدودی موثر واقع شود. کاردرمانان معمولا روی اندام های فوقانی به درمان می پردازند، اما فیزیوتراپ ها روی اندام های تحتانی تمرکز می کنند.

درمان باید در اوایل دوره تشخیص آغاز شود. معمولا در دوران نوزادی بیماری تشخیص داده می شود. اهداف درمان اولیه شامل کاهش محدودیت حرکتی، بهبود حرکت و کاهش انقباضات است. این تمرینات باید باعث حرکت راحت تر کودک شود تا در طول زندگی مشکلات حرکتی کمتری داشته باشد.

آموزش های خانواده تا حد زیادی موثر است. اگر کودک در موقعیت اجتناب ناپذیری قرار گیرد، خانواده می تواند به بکار گیری روش های مناسب از بروز اتفاقات جلوگیری کند. گاهی آتل با کمک به حرکت درآوردن مفاصل و کمک به کشش بهتر مورد استفاده قرار می گیرد.

درمان جراحی

در برخی از موارد، کودکان دچار انقباضات فلکشن آرنج، مچ دست یا دست می شوند. در این حالت فیزیوتراپی و کار درمانی نمی تواند روش مناسبی برای بهبود باشد. دکتر متخصص ارتوپد در این حالت جراحی ارتوپدی را به بیمار پیشنهاد می دهد. جراحی ارتوپدی برای بهبود دامنه حرکتی مورد استفاده قرار می گیرد.

روش جراحی هم برای اندام های تحتانی و هم برای اندام های فوقانی قابل اجرا است. برخی کودکان، دارای انحنای شدید ستون فقرات هستند. برای اصلاح ناهنجاری ها جراحی ارتوپدی توصیه می شود. پس از جراحی، از فیزیوتراپی و آتل برای بهبود بهتر استفاده می شود.

سخن آخر

بیماری های حرکتی باید در همان مراحل اولیه تشخیص داده شوند و مورد بررسی و درمان قرار بگیرند. آرتروگریپوزیس یکی از بیماری های حرکتی است که باید جدی گرفته شود. می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کنید و با بهترین دکتر ارتوپد مشورت کنید.

سایت دکتر با من، سایتی شامل دکتر متخصص ارتوپد مشهور در تهران است که بهترین پزشکان متخصص را دارد. شما می توانید در هر ساعت از شبانه روز به طور آنلاین ویزیت شده و از خدمات ویژه ای برخوردار شوید.

بیماری آترواسکلروز چیست و راه پیشگیری از آن

هدف ما در این مقاله این است که به موضوع آترواسکلروز بپردازیم. بیماری شریان محیطی که بیماری عروق محیطی، تصلب شرایین یا سخترگی نیز نامیده می شود. در این مقاله از همه جهات این بیماری خواهیم پرداخت، یعنی تاریخچه، علل، دلایل، خطرات و راهکارهای درمان را بررسی خواهیم کرد. پس با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه این بیماری

ظاهرا فلیکس مارچند برای نخستین بار در سال 1904 به تعریف اصطلاح «آترواسکلروز» پرداخت. وی پیشنهاد کرد که تقریبا مسئولیت تمامی فرآیندهای انسدادی در شریان ها با همین بیماری است. در سال 1908 ایگناتوفسکی به توصیف ارتباط میان غذاهای غنی از کلسترول و بیماری مورد نظر تجربی پرداخت.

آترواسکلروز چیست؟

​

بیماری آترواسکلروز

اختلالی که در عروق سیستم گردش خون به وجود می آید، منجر به این بیماری می شود. سرخرگ ها رگ های خونی هستند که انتقال اکسیژن و خون سرشار از مواد مغذی را از قلب به کلیه نواحی بدن انجام می دهند. بیماری سخترگی در رگ هایی به وجود می آید که خون را به بازوها و پاها می رسانند.

شریان های سالم، پوشش هموار دارند که چنین حالتی موجب جلوگیری از لخته شدن خون و همچنین تقویت جریان مداوم خون می شود. در این بیماری ایجاد پلاک ها در داخل دیواره های شریان به تدریج انجام می شود که منجر به باریک یا مسدود شدن رگ ها خواهد شد.

ساخت پلاک ها از کلسترول، چربی بیش از حد و مواد شناور دیگر در جریان خون مانند پروتئین ها، سلول های التهابی و کلسیم بوده است. در صورت باریک یا مسدود شدن رگ ها، خون توانایی تغذیه اندام ها و بافت های دیگر را نخواهد داشت و این امر بافت ها را دچار آسیب دیدگی می کند که در نهایت منجر به مرگ بافتی می شود.

میزان پیشرفت این عارضه در افراد مختلف، متفاوت است و بستگی به عوامل بسیار زیادی دارد که عبارتند از: موقعیت تشکیل پلاک در بدن و وضعیت کلی فرد.

توسعه بیماری آترواسکلروز

​

آترواسکلروز

شکل عروق یا رگ های افراد، لوله توخالی است. رگ ها در بخش داخلی، هموار و الاستیک هستند و اجازه جریان یافتن آزادانه خون را می دهند.

شروع بیماری شریانی محیطی از هنگام چسبیدن رسوبات چربی به دیواره رگ های خونی انجام می گیرد. تجمع چربی ها منجر به مسدود شدن رگ می شود. این شرایط موجب خواهد شد که دیواره رگ های خونی دچار آسیب دیدگی جزئی شوند. آزاد شدن مواد شیمیایی توسط سلول ها به منظور اجرا شدن اقدامات درمانی خواهد بود که این امر، دیواره ها را چسبناک تر می کند.

چسبیدن مواد شناور دیگر مانند پروتئین ها، سلول های التهابی و کلسیم به دیواره رگ ها از طریق جریان خون انجام می شود. با ترکیب چربی و سایر مواد با یکدیگر، تشکیل ماده ای به نام پلاک یا تصلب شرایین رخ می دهد. با جمع شدن پلاک در عروق، باریک شدن رگ ها اتفاق خواهد افتاد.

گذشت زمان سبب می شود پلاک هایی با اندازه های مختلف درون رگ ها ایجاد شوند. بسیاری از رسوبات پلاک خارجی، سخت بوده و همچنین از داخل نرم و خمیری هستند. امکان ترک خوردن یا پاره شدن سطح سفت و سخت وجود دارد که می تواند رسوبات نرم و چربی را درون خود جای دهد.

با این اتفاق، پلاکت ها (ذراتی که در خون به شکل دیسک هستند و به لخته شدن کمک می کنند) وارد ناحیه مورد نظر می شوند و لخته های خون در اطراف پلاک را ایجاد می کنند. شریان به باریک شدن ادامه می دهد و علائم بیماری تصلب شرایین نیز مشاهده می شود.

در آترواسکلروز امکان مسدود شدن شریان توسط پلاک یا لخته خون قرار گرفته در یک رگ باریک وجود دارد. با این اتفاق، بافت زیرین انسداد دچار آسیب دیدگی دائمی می شود که احتمال از بین رفتن یا مردن آن نیز وجود خواهد داشت. بروز چنین وضعیتی اغلب در انگشتان پا و به طور کلی پا به چشم می خورد.

عوامل خطرزا در ابتلا به این عارضه در موارد زیر بیشتر است:

• سن بالای 50 سال
• چاقی شکمی
• فشار خون بالا
• دیابت
• مصرف سیگار
• کلسترول بالا
• بیماری کلیه

بسیاری از عوامل خطرزا و خطرساز مانند بیماری عروق کرونر غیر قابل کنترل هستند. اما نتیجه تحقیقات نشان می دهند که مهم ترین عامل خطر قابل تغییر، استعمال دخانیات است که می تواند از ابتلا به این بیماری و عوارض آن جلوگیری کند. سیگار کشیدن می تواند موجب افزایش خطر ابتلا به این عارضه تا 400 درصد شود که در چنین شرایطی، بروز علائم 10 سال زودتر رخ خواهد داد.

دیابت را می توان یکی دیگر از عوامل خطرناک در ابتلا به این عارضه در زنان در نظر گرفت. ترکیب این عارضه با سایر مواردی که با دیابت در ارتباط هستند (مانند مشکلات عصبی در پا، بیماری قلبی، چاقی و افسردگی و مشکلات بینایی)، می تواند موجب افزایش احتمال بروز مشکلات حرکتی جدی در یک خانم دیابتی شود.

علائم آترواسکلروز شامل چه مواردی است؟

​

علائم آترواسکلروز

امکان ایجاد تصلب شرایین در طول زندگی وجود دارد و ممکن است علائم این بیماری تا اواخر عمر فرد احساس نشود. در اکثر افراد تا هنگامی که تنگ شدن عروق به میزان 60 درصد یا بیشتر رخ ندهد، علائم ظاهری مشاهده نمی شوند.

اولین علامت قابل توجه این عارضه می تواند شامل مواردی مانند ناراحتی پا، لخته شدن متناوب، درد یا گرفتگی عضله ها باشد. اغلب درد در ساق پا قابل مشاهده است؛ اما ممکن است در باسن یا ران نیز محسوس باشد.

همچنین ممکن است علائم لخته شدن متناوب مواردی مانند بی حسی، سنگینی یا خستگی در عضلات پا در حین راه رفتن و ضعف را در بر گیرد که این وضعیت با استراحت رفع خواهد شد. امکان دارد شدت درد به حدی باشد که موجب ایجاد تداخل در راه رفتن طبیعی شود.

کاهش جریان خون در عضلات پا منجر به بروز این نوع درد دوره ای می شود که استراحت آن را از بین می برد. زیرا ماهیچه ها در حالت استراحت نیازمند جریان خون کمتری هستند.

سایر علائم آترواسکلروز پیشرفته شامل موارد زیر هستند:

• یخ شدن پوست بدن در ناحیه پاها
• سوزش یا درد در پاها و انگشت ها در حین استراحت به خصوص هنگام خوابیدن در شب
• افزایش بروز عفونت
• قرمز شدن یا تغییرات دیگر در رنگ پوست
• زخم انگشتان پا که بهبود نمی‌یابد.

(البته بسیاری از افرادی که به تصلب شرایین ابتلا پیدا کرده اند، فاقد هرگونه علائم هستند.)

خطرات آترواسکلروز چه مواردی را در بر می گیرد؟

​

خطرات آترواسکلروز

در صورت عدم درمان این عارضه، بیماران مبتلا ممکن است با مشکلات جدی سلامتی مواجه شوند که عبارت است از:

• حمله قلبی: آسیب دائمی به عضله قلب که در نتیجه کمبود خون رسانی به قلب در مدت زمانی طولانی رخ می دهد.
• بیماری یا تنگی شریان کلیوی: تنگی یا انسداد شریانی که رساندن خون به کلیه را انجام می دهد.
• سکته مغزی: قطع شدن جریان خون در مغز
• قطع عضو: قطع یک قسمت یا کل پا و ساق آن (به ندرت بازو) به ویژه در افرادی که مبتلا به دیابت هستند.
• حمله ایسکمیک ناپایدار: قطع خون رسانی به مغز به طور موقت

در صورت مواجهه با علائم این عارضه، مراجعه به پزشک و صحبت با وی الزامی است تا دلیل علائم تعیین شود. به این ترتیب درمان در اولین فرصت انجام خواهد شد. تشخیص به موقع بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا می توان قبل از شدید شدن بیش از حد بیماری و بروز عوارضی مانند حمله قلبی یا سکته به درمان های صحیح پرداخت.

راهکارهای درمان آترواسکلروز

روش های درمانی موجود برای بهبودی این بیماری شامل داروها، تغییر شیوه زندگی و روش های مداخله ای است.

تغییر سبک زندگی

درمان اولیه این بیماری این است که تغییری در سبک زندگی ایجاد شود تا عوامل خطرزا کاهش پیدا کند.

تغییراتی که می توان ایجاد کرد تا وضعیت مدیریت شود، عبارتند از:

• ترک سیگار: می توان در مورد برنامه های انگیزشی ترک سیگار تحقیق کرد و در این باره با پزشک به مشاوره پرداخت.
• داشتن رژیم غذایی متعادل: رژیم غذایی باید پر از فیبر، کلسترول، سدیم و چربی باشد. محدود کردن چربی به 30 درصد از کل کالری روزانه توصیه می شود. چربی اشباع شده نباید از 7 درصد کل کالری دریافتی بیشتر باشد. همچنین خودداری از مصرف چربی های ترانس مانند محصولاتی که تولید آنها با روغن های گیاهی نیمه هیدروژنه و هیدروژنه بوده است، توصیه می شود. در صورت داشتن اضافه وزن،کاهش وزن کمک می کند کلسترول کل بدن کاهش پیدا کند و کلسترول خوب افزایش یابد. متخصص تغذیه در اجرای تغییرات مناسب در رژیم غذایی کمک کننده است.
• ورزش: شروع یک برنامه ورزشی منظم مانند پیاده روی توصیه می شود. پیاده روی می تواند تاثیر مهم و قابل توجهی بر درمان این بیماری داشته باشد.

داروها

ممکن است تجویز داروهای ضد فشارخون برای درمان بیماری هایی مانند فشار خون بالا انجام شود. برای کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی ممکن است داروهای ضد پلاکت تجویز شود.

پیاده روی مستمر

ممکن است داروهایی تجویز شود تا انجام پیاده روی ثمربخش باشد. تحقیقات نشان دهنده این است که این دارو به افرادی که به بیماری انعقادی متناوب مبتلا شده اند، قبل از بروز درد پا کمک خواهد کرد. با این حال همه بیماران نمی توانند از این دارو استفاده کنند. دکتر تشخیص خواهد داد که کدام فرد واجد شرایط است.

رویه های مداخله ای

درمان این عارضه با شیوه های مداخله ای مانند آنژیوپلاستی، آنژیوپلاستی با قرار دادن استنت و غیره امکان پذیر است. در برخی از موارد، امکان انجام روش های درمانی جراحی مانند جراحی بای پس عروق محیطی وجود دارد تا در اطراف رگ های خونی، مسیر جریان خون تغییر پیدا کند.

روش های درمانی جدید در حال بررسی هستند. اگر گزینه های درمانی دیگری وجود دارد که می تواند بیماری را درمان کند، می توان از پزشک درباره آن سوال کرد.

در صورت توصیه هر کدام از این روش ها، تیم مراقبت های بهداشتی می تواند راجع به این روش ها اطلاعات بیشتری ارائه دهد.

درمان این بیماری به کمک پزشک

نمی توان درمانی قطعی برای آترواسکلروز پیشنهاد کرد. عواملی که می توانند در کنترل بیماری کمک کننده باشند، عبارتند از: ترک سیگار، محدودیت مصرف چربی، ورزش منظم، رژیم غذایی مناسب، کنترل عوامل خطرزا مانند کلسترول بالا، دیابت و فشار خون بالا.

توصیه های مراقبت از پا

• معاینه بالا و پایین پاها و نواحی بین انگشتان به صورت روزانه. تاول، ترک، بریدگی، خراش یا زخم های غیرطبیعی دیگر باید جستجو شوند. همچنین بررسی افزایش گرمای پوست، میخچه، قرمزی، رشد ناخن های پا و پینه نیز لازم است. می توان از آینه یا یکی از اعضای خانواده کمک گرفت تا به بررسی ناحیه مورد نظر پرداخت.
• استفاده از یک کرم یا لوسیون مرطوب کننده برای پاها، کف و بالای پاها یک یا دو بار در روز به منظور جلوگیری از خشکی پوست و ترک خوردگی آن. لوسیون نباید در میان انگشتان پا یا در نواحی دارای زخم باز یا بریدگی استفاده شود. در صورت خشکی زیاد پوست، استفاده از کرم مرطوب کننده باید بیشتر باشد. مراقبت از ناخن های پا باید به طور مرتب انجام شود. کوتاه شدن ناخن های پا باید بعد از استحمام و در زمان نرم شدن انجام شود.
• در صورت ابتلا به دیابت، مراجعه به یک متخصص غدد حائز اهمیت است.
• میخچه، پینه یا مشکلات دیگر پا نباید توسط خود فرد درمان شوند. مراجعه به یک متخصص غدد لازم است تا این بیماری ها بهبود یابند.
• منتظر نباشید یک مشکل جزئی پا یا پوست به صورت خود به خود درمان شوند. زیرا دنبال کردن دستورالعمل های پزشک الزامی است.
• سایر آزمایش های آترواسکلروز ممکن است شامل مواردی مانند سی تی اسکن، آنژیوگرافی یا MRI شود.
• در طی آنژیوگرافی (که به عنوان آنژیوگرافی تصلب شرایین نیز شناخته می شود)، تزریق ماده حاجب (ماده کنتراست زا) به رگ های خونی مورد بررسی انجام شده و عکس های اشعه ایکس از درون رگ های خونی تولید می شود تا جریان خون ارزیابی شده و انسداد احتمالی تشخیص داده شود.
• سی تی اسکن به عنوان تکنیکی به کار می رود که در آن چند اشعه ایکس گرفته می شود و در مدت زمان بسیار کوتاهی از زوایای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. با جمع آوری تصاویر توسط رایانه، برش های مقطعی رگ روی مانیتور نمایش داده می شود.
• MRI از آهن رباهای قدرتمندی استفاده می کند تا تصاویری از اندام های درونی و رگ های خونی ایجاد کند.

کنترل بیماری

​

کنترل بیماری آترواسکلروز

با این که این بیماری شایع شده است، اما جدی گرفته نمی شود. اگر چه این بیماری جدی است و عواقب بالقوه ای دارد، اما گاهی می توان آن را درمان کرد.

در صورت تشخیص زودهنگام، این بیماری می تواند درمان شود. آگاهی از فاکتورهای خطرزای بیماری آترواسکلروز می تواند از پیشرفت آن جلوگیری کند.

توصیه ها برای حفظ قلب سالم و حفظ گردش خون:

• مدیریت وزن
• رژیم غذایی کم چرب و کم شکر که روزانه حداقل دارای پنج وعده میوه و سبزیجات تازه باشد.
• خودداری از مصرف سیگار
• ورزش حداقل 30 دقیقه در روز با تایید پزشک
• در صورت ابتلا به بیماری قلبی باید در مورد عوامل خطر با پزشک و دکتر قلب و عروق صحبت کرد و علائمی مانند ضعف، درد یا بی حسی در پاها را مورد توجه قرار داد. پزشک ممکن است به تجویز یک آزمایش بپردازد تا این بیماری تشخیص داده شود. آزمایشی که اندازه گیری فشار خون در بازوها و پاها را با استفاده از دستگاه داپلر دستی انجام می دهد.
• در صورتی که از قبل سخترگی خفیف دارید، ممکن است پزشک به تجویز ورزش درمانی، ترک سیگار، تغییر در رژیم غذایی و دارو بپردازد. داروهایی که برای تصلب شرایین تجویز می شوند و در این زمینه رایج هستند، داروهای ضد پلاکت (مثل آسپیرین یا کلوپیدوگرل) و داروهای کم کننده کلسترول (استاتین) را در بر می گیرند. ترک سیگار، مصرف داروها، کنترل فشار خون بالا و مدیریت دیابت را می توان بهترین اقداماتی در نظر گرفت که در چنین شرایطی می توان انجام داد.
• همچنین مراقبت صحیح بیماران مبتلا به تصلب شرایین از پاهایشان مهم است تا مانع از ایجاد زخم شوند. اقدامات مراقبت از پا برای بیماران مبتلا به سخترگی شامل پوشیدن کفش مناسب، تمیز نگه داشتن پا، بازرسی منظم پا از لحاظ وجود زخم و مراقبت از ناخن های انگشت پا به صورت منظم می شود. در برخی از موارد، بیمار مبتلا به تصلب شرایین به پزشک متخصص غدد ارجاع داده می شود تا مراقبت های تخصصی از پا انجام شود.

کلام آخر

در این مقاله به موضوع آترواسکلروز و شرح تمامی نکاتی که درباره این بیماری باید بدانید، پرداختیم. اگر شما پس از مطالعه این مقاله تصمیم دارید که به پزشک متخصص مربوط به این بیماری مراجعه کنید، اما نمی دانید که کدام پزشک بهتر است یا بهترین متخصص عروق را چگونه باید پیدا کنید، به سایت دکتر با من سر بزنید.

این سایت برای افرادی که به دنبال سایت دکتر متخصص قلب و عروق یا دکتر متخصص مغز و اعصاب مشهور در تهران هستند، مفید واقع می شود. چنین افرادی می توانند از پزشکان معرفی شده و اطلاعات درج شده درباره هر کدام از پزشکان توسط این مجموعه کمک بگیرند.

آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض چیست و چه علائمی دارد؟

خون رسانی و اکسیژن رسانی یکی از مهم ترین وظایف قلب و عروق خونی است که در تداوم حیات و سلامت فرد تاثیر بسزایی دارد که هرگونه اختلال در این امر موجب بروز مشکلات و بیماری هایی در فرد می شود. یکی از انواع بیماری هایی که در اثر اختلال در این امر ایجاد می شود، بیماری آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض است که ما در مورد این بیماری، علائم، تشخیص و راه های درمان آن اطلاعاتی را جمع آوری کرده ایم. پس در ادامه با ما همراه باشید.

آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض چیست؟

این بیماری (Takayasu’s Arteritis) نوعی بیماری مرتبط با التهاب عروق است که در آن سرخرگ ها از جمله سرخرگ آئورت و شریان های خروجی از آن که وظیفه خون رسانی و اکسیژن رسانی از قلب به سایر اعضای بدن را دارند، التهاب پیدا می کنند و ضخیم تر می شوند.

این التهاب به رگ های خونی شما آسیب وارد کرده و در بخش هایی آن ها را ضعیف و دیواره آنها را باریک تر می کند، در نتیجه جریان خون شما محدود می شود. این بیماری در زنان به نسبت مردان شیوع بیشتری دارد.

گاها به آرتریت تاکایاسو «بیماری بدون نبض» نیز می گویند، چون ممکن است موجب از دست دادن یا ضعیف شدن نبض در قسمت هایی از بدن و اندام ها مثل پاها و بازوها شود.

تاریخچه بیماری آرتریت تاکایاسو

​

دکتر میکیتو تاکایاسو

اولین بار این بیماری توسط دکتر میکیتو تاکایاسو در سال 1908 در انجمن چشم پزشکی ژاپن عنوان شد و در این انجمن رگ های خونی در پشت شبکیه چشم در خانمی 21 ساله مورد بررسی قرار گرفت و بعد از آن موارد متعددی از این بیماری گزارش شد.

علت دقیق بروز آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض تا امروز به طور دقیق مشخص نیست، اما برخی شواهد نشان می دهد که ممکن است ناشی از یک عفونت ویروسی – باکتریایی یا یک وضعیت خود ایمنی باشد. در این بیماری ممکن است سیستم ایمنی شما به بافت سالم بدن آسیب برساند و برخی محققان فکر می کنند که احتمال دارد این بیماری ناشی از ژنی باشد که فرد از هر دو والد دریافت می کند. در صورتی که تنها از یک والد دریافت شود، بدون علامت باقی می ماند.

تعداد افراد مبتلا به این بیماری بسیار اندک است و در هر 200000 نفر، یک نفر را مبتلا می کند که در این تعداد هم از هر ده نفر، نه نفر زن هستند و اغلب در افراد بین 15-40 سال رخ می دهد. ولی در کودکان کوچکتر و بزرگسالان هم گاهی اوقات مشاهده می شود و به نظر می رسد شیوع این بیماری در آسیای شرقی، هند و شاید آمریکای لاتین بیشتر از سایر مناطق رواج دارد.

علائم آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض

​

علائم آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض

برخی از افراد مبتلا به آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، اما نیمی از افراد مبتلا به این بیماری علائمی شبیه به یک بیماری عمومی را دارند.

علائم ابتدایی این بیماری شامل موارد زیر هستند:

• تب
• خستگی
• درد در عضلات یا مفاصل
• عدم تمایل به خوردن

علائم ثانویه آن هم موارد زیر را در بر می گیرد:

• درد قفسه سینه
• تنگی نفس
• سردرد
• سرگیجه
• باریک شدن رگ های خونی و کاهش توزیع خون که می تواند باعث خستگی، درد در بازوها و پاها شود.
• درد شکم ناشی از کاهش جریان خون به روده
• فشار خون بالا ناشی از کاهش جریان خون به کلیه ها
• سکته مغزی (به ندرت)
• حمله قلبی (به ندرت)

تشخیص بیماری بدون نبض

​

تشخیص آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض

تشخیص این بیماری ممکن است دشوار باشد، زیرا آرتریت تاکایاسو ممکن است سال ها در دیواره رگ های خونی وجود داشته باشد و علائمی شبیه به یک بیماری عمومی را نشان بدهد یا حتی بدون علائم باشد تا زمانی که مشکل جدی ایجاد کند.

زمانی که نشانه ها و علائم غیر طبیعی ظاهر شدند، دکتر متخصص روماتولوژی پس از معاینه فیزیکی دستور انجام آنژیوگرافی را می دهد که این علائم شامل از دست دادن نبض یا فشار خون پایین در بازو یا صداهای غیرطبیعی است که با گوشی پزشکی روی شریان های بزرگ شنیده می شود.

آنژیوگرافی انواع مختلفی دارد:

آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی :(MRA)این روش کم تهاجمی تر و بدون استفاده از اشعه ایکس است و با استفاده از امواج رادیویی در یک میدان مغناطیسی انجام می شود که طی آن ماده ای به درون رگ ها تزریق خواهد شد که پزشک بتواند عروق خونی را بهتر معاینه کند.

آنژیوگرافی با سی تی اسکن: یک شیوه غیر تهاجمی است که در این روش عکس برداری کامپیوتری از رگ ها انجام می شود.

روش های دیگر تشخیص

آزمایش خون: آزمایش خون جهت بررسی میزان التهاب و رسوب گلبول های قرمز خون و میزان پروتئین انجام می شود که میزان این دو مورد در اغلب افراد مبتلا به آرتریت تاکایاسو بالا است.

همچنین افراد مبتلا به این بیماری به دلیل التهاب مزمن و طولانی مدت ممکن است دچار کم خونی بشوند که این مورد هم در آزمایش خون بررسی می شود.

هیچ یک از این آزمایشات خون نمی تواند به طور قطعی به شما بگوید که آیا مبتلا به آرتریت تاکایاسو هستید یا خیر، زیرا این موارد ممکن است در سایر بیماری ها نیز غیر طبیعی باشد.

سونوگرافی: سونوگرافی با روش داپلر روشی پیشرفته تر از سونوگرافی های رایج است که توانایی تولید تصاویر با وضوح بسیار بالا از دیواره برخی از رگ ها را دارد.

توموگرافی انتشار پوزیترون (PET): این روش معمولا همراه با سی تی اسکن یا MRI انجام می شود. در این روش دکتر متخصص می تواند شدت التهاب را تشخیص دهد و یک ماده رادیواکتیو برای شناسایی آسان تر مناطق آسیب دیده به درون رگ ها تزریق می شود.

روش های درمان آرتریت تاکایاسو در صورت مراجعه به پزشک

​

درمان آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض

روماتولوژیست ها معمولاً متخصصانی هستند که بیشترین دانش را در مورد این بیماری دارند. سایر پزشکانی که بیماران ممکن است نیاز به مراجعه به آنها داشته باشند، عبارتند از: متخصص قلب (پزشک قلب) یا یک جراح عروق.

آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض در بیشتر موارد برای جلوگیری بیشتر از تنگ شدن عروق نیاز به درمان دارد و این تنگی اغلب با دارو هم بهبود نمی یابد.

گلوکوکورتیکوئیدها مانند پردنیزون (prednisone) که اغلب با عنوان استروئیدها شناخته می شوند، بخش مهمی از درمان را به عهده دارند و دوز و مدت زمان استفاده از آن بستگی به نوع و شدت بیماری متفاوت است. ولی این نوع از داروها ممکن است عوارض طولانی مدتی را نیز به همراه داشته باشند.

پزشکان گاهی اوقات داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را تجویز می کنند، زیرا عوارض جانبی آنها ممکن است کمتر از گلوکوکورتیکوئیدها باشد. این داروها شامل متوترکسات، آزاتیوپرین، مایکوفنولات موفتیل، سیکلوفسفامید و داروهایی که عامل نکروز تومور را مسدود می کنند (مانند اتانرسپت، آدالیموماب یا اینفلیکسیماب) و سایر داروهای بیولوژیک مانند توسیلیزوماب هستند.

پزشکان اغلب این داروها را برای درمان بیماری های روماتیسمی تجویز می کنند، اما از آنها برای درمان آرتریت هم استفاده می شود.

برخی از پزشکان استفاده روتین از آسپرین با دوز پایین را توصیه می کنند. تصور این است که باعث جلوگیری از تشکیل لخته های خون در رگ های آسیب دیده می شود.

آسیب طولانی مدت به شریان ها گاهی نیاز به درمان جراحی دارد. این ممکن است شامل آنژیوپلاستی (گشاد کردن رگ خونی باریک یا مسدود شده)، با یا بدون قرار دادن استنت برای باز کردن رگ باشد. یکی دیگر از گزینه های درمانی، پیوند بای پس است، جراحی برای هدایت مجدد جریان خون در اطراف انسداد یک رگ خونی.

این بیماری روش درمان خودمختار و درمان خانگی ندارد و جهت درمان حتما باید به پزشک متخصص مراجعه شود.

اگر شما هم به دنبال یافتن بهترین متخصص برای درمان آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض هستید، می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کنید و با بسیاری از متخصصان این حوزه آشنا شوید. دکتر با من یکی از بهترین سایت های موجود در زمینه اطلاعات پزشکی بوده که ارائه دهنده خدمات آنلاین پزشکی به صورت 24 ساعته است. همچنین شما قادر هستید به کمک این سایت آدرس سایت متخصص روماتولوژیست و شماره تماس مطب این پزشکان را بیابید.

کلام آخر

هدف ما از جمع آوری این اطلاعات بالا بردن سطح آگاهی و آشنایی بیشتر شما نسبت به این بیماری بوده است. امیدواریم که مورد توجه شما قرار گرفته و پاسخگوی سوالات شما در مورد بیماری آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض باشد.

با توجه به اهمیت موضوع سلامتی که بزرگترین ثروت الهی محسوب می شود، آشنایی و پیشگیری از بسیاری از بیماری ها قبل از درمان موثرتر واقع خواهد بود. همچنین شما می توانید بهترین متخصص روماتولوژیست در تهران یا سایر شهرها را در سایت دکتر با من پیدا کنید و تحت درمان قرار گیرید.