doctor

doctor

doctor

doctor

بیماری آتاکسی چیست ؟

آیا تا به حال با بیماران مبتلا به آتاکسی مواجه شده اید؟ انواع مختلف این بیماری چیست؟ راه تشخیص آن چگونه است و چه علائمی با خود به همراه دارد؟ در این مقاله به بررسی این بیماری می پردازیم.

آتاکسی چیست؟

بیماری آتاکسی

بیماری آتاکسی

بیماری آتاکسی (Ataxia) به طور کلی بیانگر ضعف در کنترل عضلاتی است که حرکات ارادی و در عین حال ناشیانه را سبب می شود. این بیماری غالبا در اثر آسیب دیدن مخچه (بخشی از مغز که وظیفه‌‌ حفظ تعادل و اتصالات ماهیچه‌ ها را به عهده دارد) بوجود می ‌آید و ممکن است در حفظ تعادل، هماهنگی دست و پا، بلع، حرکت دادن چشم و گفتار اختلال ایجاد کند. شرایط بسیاری در بروز این بیماری تاثیرگذار هستند که در ادامه این مقاله به آن می پردازیم.

تاریخچه بیماری آتاکسی و کشف آن

نیکلاس فردریش، کاشف این بیماری، در ابتدا قصد پرداختن به ماهیت ارثی بودن این بیماری را نداشت، ولی به دلیل کم توجهی که در دانشگاه هایدلبرگ (قدیمی ترین دانشگاه آلمان و از قدیمی ترین دانشگاه های جهان) به اختلالات نخاعی شده بود، در پی تصحیح توصیف بیماری های نخاعی، تحقیقات خود را آغاز کرد.

فردریش آزمایشات اولیه خود را با خواهر و برادری از یک خانواده و 3 خواهر و یک برادر از خانواده ای دیگر، شروع کرد و در نهایت در سال 1863 این پزشک آلمانی برای نخستین بار آتاکسی فردریش را توصیف کرد.

علائم این بیماری

علائم بیماری آتاکسی

علائم بیماری آتاکسی

بیماری مورد نظر می تواند به طور ناگهانی یا به مرور زمان علائم خود را نشان بدهد که در صورت مشاهده آنها در اولین فرصت ممکن باید به متخصص مغز و اعصاب تهران یا دیگر استان ها مراجعه کنید. این بیماری چندین اختلال را با خود همراه دارد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تغییر در گفتار
  • پاهای باز نسبت به هم یا ناپایداری در راه رفتن
  • ضعف در هماهنگی
  • دشواری در انجام فعالیت های ظریف حرکتی
  • مشکل در بلع
  • نیستاگموس یا حرکت کردن غیر ارادی چشم به سمت عقب و جلو
  • ضعف در تعادل

علل ایجاد آتاکسی چیست؟

مخچه بخشی از مغز است که در تمام فعالیت های فیزیکی، از حرکت دادن چشم و بینایی تا راه رفتن و ورزش کردن نقش ایفا می کند. هنگامی که عملکرد این بخش از مغز دچار مشکل می شود، در پی آن بیماری های عصبی مانند آتاکسی بوجود می آیند.

از علل عمده بروز بیماری مذکور می توان به علل ارثی، اکتسابی و بیماری دژنراتیو یا فرسایش تخریبی (تضعیف و تخریب شدن دیسک ستون مهره ها) اشاره کرد.

دژنراتیو

مشکلاتی که با این وضعیت مرتبط است، شامل پایین آمدن فشار خون، غش کردن در حالتی که فرد ایستاده است و بی اختیاری مثانه می شود.

علل ارثی

دسته ای از آتاکسی را شامل می شود که علت اصلی آن ارثی است و جزو اختلالات عصبی ژنتیکی به حساب می آید.

علل اکتسابی

مسمومیت: مسموم شدن با فلزات سنگین مانند جیوه، بیسموت و سرب یا مسمومیت در اثر کار کردن با حلال های رقیق کننده رنگ مانند استون، تولوئن یا مورفولین موجب ابتلای فرد مسموم به آتاکسی می شود.

مشکلات غددی: اختلال در عملکرد برخی از غدد بدن مانند کم کاری پاراتیروئید و کم کاری تیروئید باعث آتاکسی می شود.

ضربه شدید به سر: هنگامی که به سر ضربه جدی وارد شود و مخچه آسیب ببیند، آتاکسی مخچه را بوجود می آورد.

سکته کردن: سکته مغزی می تواند به علت خونریزی مغزی یا مسدود شدن رگ های مغز شروعی برای ابتلا به این بیماری باشد.

مصرف الکل: فردی که به مقدار زیاد الکل مصرف می کند، در دراز مدت به آتاکسی مداوم مبتلا می شود، اما با پرهیز کردن از مصرف، امکان بهبود یافتن فرد بیمار وجود دارد.

فلج مغزی: این اصطلاح بیانگر مجموعه ای از اختلالات حاصل از آسیب دیدن مغز کودکان است، این آسیب دیدگی می تواند کمی قبل یا بعد از به دنیا آمدن کودک به مغز وارد شود و در نهایت موجب ناهماهنگی در فعالیت های فیزیکی کودک شود.

خطر عدم پیشگیری و درمان به موقع

بیشتر افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، در صورت عدم مراجعه به پزشک پس از چند هفته به بالاترین حد ضعف و ناتوانی می رسند. درمان به موقع و استفاده از توانبخشی و دارو توسط پزشک متخصص در کنترل و پیشگیری این بیماری بسیار موثر است.

انواع این بیماری را بشناسید

انواع بیماری آتاکسی

انواع بیماری آتاکسی

این بیماری مانند برخی از دیگر بیماری ها به چند دسته تقسیم می شود که در این بخش به آنها پرداخته ایم.

آتاکسی های اتوزومال غالب

آتاکسی فردریش: رایج ترین آتاکسی ارثی، از این نوع است که اکثرا علائم آن قبل از 25 سالگی نمایان می شوند و آسیب دیدگی اعصاب محیطی، نخاع و مخچه را در بر دارد.

از اولین نشانه های آن اختلال در راه رفتن است که به مرور زمان پیشروی می کند و به تنه و بازوها می رسد و در پی آن نشانه های دیگری مانند خستگی، غیر قابل کنترل شدن حرکات چشم، نامفهوم شدن تکلم و کاهش شنوایی ایجاد می شوند.

آتاکسی مخچه مادرزادی: آسیب وارد شده به مخچه کودک در هنگام تولد موجب بروز این نوع از بیماری می شود.

بیماری ویلسون: در بدن افراد مبتلا به بیماری ویلسون مس در اندام داخلی بدن مانند کبد، مغز و سایر اندام حیاتی تجمع می کند که این خلل سبب ایجاد بیماری موردنظر می شود. (این بیماری اکثرا در محدوده سنی 5 تا 35 سال دیده می شود.)

آتاکسی تلانژکتازی: این نوع از بیماری نادر در کودکان مرسوم است و عموما سیستم ایمنی و مغز را درگیر می کند و در گذر زمان خطر ایجاد تومور و عفونت را با خود همراه دارد.

درمان های علائم این بیماری چیست؟

این بیماری از طریق چندین راه توسط بهترین متخصص مغز و اعصاب قابل کنترل و بهبودی است که در ادامه آنها را توضیح داده ایم.

گفتار درمانی

گفتار درمانی می تواند در جهت بهبود دو مورد از شایع ترین نشانه های آتاکسی یعنی اختلال در بلع و مشکلات گفتاری اقدام کند.

فرد درمانگر می تواند با توصیه هایی مانند به کار بردن تکنیک نفس کشیدن برای بهبود گفتار، آهسته و شمرده صحبت کردن برای تاکید کلمات به شخص بیمار در بازیابی قدرت گفتارتان کمک کند.

چنانچه گفتار بیمار بهتر نشد، می توانید رایانه او را به نرم افزارها یا تجهیزاتی که درمانگر پیشنهاد می کند، متصل کنید تا در بهبودی گفتار کمک کند.

کار درمانی

کار درمانگر به شخص بیمار در یادگیری مهارت هایی خاص کمک می کند که به کمک آن مهارت ها شخص قادر خواهد بود تا فعالیت های روزانه خود را انجام بدهد و به تدریج با ناتوانی خود سازگار شود.

به عنوان مثال یک کاردرمانگر می تواند در استفاده از وسایل حرکتی مانند واکر و ویلچر شخص را راهنمایی کند یا در مورد تغییراتی در خانه مثل نصب بالابر پله و دیگر تجهیزاتی که جا به جایی و فعالیت او را در طول روز آسان تر می کند، مشاوره بدهد.

فیزیوتراپی

اگر به آتاکسی مبتلا شده اید، بهتر است بدانید که فیزیوتراپی برای شما بسیار کارآمد است، چرا که به شما کمک می کند تا کنترل دست ها و پاهایتان را بدست آورید و حفظ کنید.

فیزیوتراپیست علاوه بر آنکه وسایل کمکی برای راه رفتن را به شما توصیه می کند، به شما تعدادی از تمریناتی که انجام روزانه آن به کشش و تقویت عضلات کمک می کند، آموزش می دهد.

درمان خانگی این بیماری

در این بخش به برخی از مواد غذایی که برای افراد مبتلا به آتاکسی مفید واقع می شوند، اشاره مختصری خواهیم کرد. افراد مبتلا به این بیماری می توانند با مراجعه به دکتر با من، آدرس سایت دکتر مغز و اعصاب حرفه ای را بیابند و از این رژیم های غذایی مطلع شوند.

روغن زیتون

مطالعات نشان داده است مصرف روغن زیتون به دلیل داشتن امگا 3 علائم خفیف این بیماری را کاهش می دهد.

ماهی سالمون

مصرف ماهی سالمون بدلیل وجود اسید چرب امگا 3 و خاصیت آنتی اکسیدانی قوی در بهبود عملکرد مغز موثر است و برای پیشگیری از بیماری آتاکسی در افراد در معرض خطر این بیماری توصیه می شود.

مصرف ویتامین  B1

از آنجا که کمبود این ویتامین موجب اختلال در سیستم عصبی می شود، استفاده از رژیم غذایی سرشار از ویتامین B1 در پیشگیری از این بیماری موثر است.

کلام آخر

آتاکسی بیماری زمینه ای به شمار می رود و قابل پیشگیری نیست، با این حال، برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری تا حد امکان باید از عوامل خارجی همچون سموم و مواد شیمیایی اجتناب کنید و در صورتی که علائمی مانند از دست دادن تعادل، اختلال در راه رفتن، مشکل در بلع، ناهماهنگی در دست و پا یا نامفهوم بودن کلام دارید، پیشنهاد می کنیم به دکتر فوق تخصص مغز و اعصاب در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

همچنین می توانید از طریق سایت دکتر با من به کلینیک پزشک مغز و اعصاب تهران یا سایر شهرها هم دسترسی داشته باشید.

آبسه مقعد چیست و راه های درمان آن

آبسه مقعد یا آبسه آنورکتال را می توان بروز آبسه در پیرامون مقعد یا درست در سوراخ مقعد (یا جداره راست روده) در نظر گرفت. به عبارت دیگر می توان گفت که با بسته شدن دهانه غده های نزدیک مقعد، غده عفونت خواهد کرد و دچار تورم و چرک شده و آبسه ایجاد می شود.

آبسه پری آنال، شایع ترین نوع آن است. بروز این نوع آبسه اغلب به صورت تورم همراه با درد جوش در نزدیکی مقعد است. آبسه های مقعدی قرار گرفته در بافت های عمیق تر، شیوع کمتری دارند و کمتر قابل دیدن هستند. این مقاله به همین موضوع پرداخته است و علاوه بر علائم و علل این آبسه، روش های درمان و پیشگیری از ابتلا به فیستول را مطرح کرده است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید تا راجع به این نوع آبسه بیشتر بدانید.

علل ایجاد آبسه مقعدی چیست؟

علل ایجاد آبسه مقعدی

علل ایجاد آبسه مقعدی

دلیل بروز آبسه از نوع مقعدی در اکثر موارد، وجود باکتری های استافیلوکوک و اشرشیاکولی در مقعد است و گاهی اوقات نیز برخی از قارچ ها آن را به وجود می آورند. به طور کلی می توان گفت که علت ایجاد آبسه در مقعد را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:

  • عفونت های منتقل شونده از راه جنسی
  • غده های مقعدی مسدود شده

برخی از افراد شرایط خاصی دارند و به این دلیل احتمال ابتلای آنها به این بیماری بیشتر است؛ از جمله این بیماری ها می توان موارد زیر را نام برد:

  • کولیت
  • دیابت
  • بیماریروده التهابی از جمله بیماری کرون یا کولیت زخمی
  • دیورتیکولیت
  • رابطه جنسی مقعدی
  • بیماری التهابی لگن (PID)
  • استفاده از داروهایی مانند پردنیزون
  • بارداری
  • ایدز
  • سل
  • شقاق مقعدی
  • آپاندیسیت
  • بیماری های مقاربتی

علائم آبسه مقعدی شامل چه مواردی است؟

علائم آبسه مقعدی

علائم آبسه مقعدی

علائم این بیماری با علائم سرماخوردگی مشترک است و به همین علت ممکن است تشخیص اشتباهی برای آن انجام شود. در نتیجه ضروری است که به علائم توجه شده و جهت تشخیص آن به پزشک مراجعه شود. مهم ترین علائم ایجاد آبسه در مقعد شامل موارد زیر است:

  • درد در حین لمس راست روده یادرد ضربان دار
  • بدن درد
  • تب
  • بی اشتهایی
  • قرمزی و التهاب یاورم بافت های پیرامون مقعد
  • یبوست یا درد ناشی از حرکات روده
  • درد شدید در لبه مقعد
  • خروج خون و چرک

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

ممکن است این نوع از آبسه در برخی از موارد تبدیل به بیماری فیستول شود یا ابتلای فرد به این بیماری بدون هیچ نشانه قبلی (نشانه آبسه) رخ دهد. فیستول مقعدی را می توان اتصالی غیرطبیعی بین دو بافت یعنی پوست پیرامون مقعد و مقعد (آنوس یا رکتوم) در نظر گرفت. انواع فیستول شامل موارد زیر است:

  • در صورت گذشتن فیستول از عضله اسفنکتر خارجی، فیستول از نوع HIGH است.
  • در صورت کوتاه بودن مسیر فیستول و در بر نگرفتن اسفنکتر خارجی، فیستول از نوع LOW است.

بعد از تخلیه آبسه، محو شدن علائم بیماری به طور کامل نیازمند دو هفته زمان است، اما در صورت بسته نشدن دهانه ایجاد شده برای تخلیه (به صورت خود به خودی یا از طریق جراحی برای تخلیه) فیستول مقعدی به وجود می آید.

این مجرا سبب راه یافتن محتویات روده بزرگ به سطح پوست و عفونت و بروز مجدد آبسه مقعدی می شود. لیزر درمانی را می توان بهترین راهکار درمان فیستول مقعدی در نظر گرفت.

پیشگیری از ابتلا به فیستول با درمان آبسه مقعدی چگونه ممکن است؟

یکی از مهم ترین دلایل ایجاد بیماری های ناحیه مقعد از جمله شقاق و فیستول این است که فرد مبتلا به آبسه به موقع به درمان آن نپرداخته است. به همین علت توصیه می شود که در صورت مواجهه با هر کدام از علائم این آبسه مانند تورم، درد، قرمزی و غیره به پزشک و بهترین دکتر متخصص اورولوژ مراجعه شود تا از ابتلا به فیستول مقعدی پیشگیری شود و با درمان این آبسه از عفونت های شدید این بیماری جلوگیری به عمل آید.

دکتر با من با ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان، نیازهای آنها را مانند مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی برطرف می کند. به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط بین متخصصان و مراجعه کنندگان را آسان تر کند. این مجموعه اطلاعاتی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را به متقاضیان ارائه می کند.

تشخیص و معاینه این نوع آبسه

اگر با علائم غیر قابل کنترل از این بیماری مواجه شده اید، اقدام برای درمان آن و مراجعه به دکتر متخصص اورولوژ مشهور در تهران الزامی است. پزشک به تشخیص این بیماری از طریق معاینه بالینی می پردازد. گاهی اوقات تشخیص این بیماری با کمک مواردی مانند آزمایش خون، ادرار، تست های تصویربرداری و غیره انجام می شود.

توجه به نکات زیر برای تشخیص آبسه مقعدی ضروری است:

  • درد با ضربان در ناحیه رکتوم
  • شواهد سیستمیک (مانند عفونت)
  • شواهد خارجی آبسه (به عنوان مثال سفتی قابل لمس یا حساسیت، درد با لمس ناحیه مقعد و اطراف آن)

در مورد برخی از بیماران که به آبسه مبتلا هستند و بیماری های زیر را نیز دارند، امکان دارد انجام سونوگرافی یا معاینه تحت بی هوشی باشد:

  • عفونت های مقاربتی
  • بیماری دیورتیکول
  • بیماری التهابی روده
  • سرطان رکتوم

روش درمان آبسه مقعدی چگونه است؟

روش درمان آبسه مقعدی

روش درمان آبسه مقعدی

در صورت عفونت و عدم تخلیه این نوع آبسه، مراجعه به پزشک متخصص اورولوژیست یا جراح در این زمینه برای تخلیه آن الزامی است. پزشک از بی حسی یا بی هوشی عمومی بهره می گیرد و به تخلیه عفونت ایجاد شده می پردازد تا شدت درد بیمار کاهش پیدا کند. توصیه این است که بعد از درمان، همزمان با مصرف چرک خشک کن های تزریقی و خوراکی (تحت نظر پزشک)، نشستن در لگن آب گرم دارای بتادین (روزی 3 تا 4 مرتبه به مدت 20 دقیقه) همواره مورد توجه قرار گیرد تا مانع از بروز عفونت مجدد زخم شود.

سایر داروهایی که بعد از تخلیه آبسه مورد نیاز هستند، شامل داروهای ضد قارچ و مسهل می شوند؛ زیرا یبوست موجب تشدید بیماری خواهد شد. لازم است که خروج مدفوع از بدن بیمار به طور کامل انجام شود تا از عود مجدد عفونت جلوگیری به عمل آید. همچنین بعد از تخلیه می توان از صفحه های گرم کننده و کمپرس آب گرم استفاده کرد یا مسکن مصرف کرد تا درد این آبسه کاهش پیدا کند.

چگونگی درمان آبسه مقعدی با لیزر بدون جراحی

هدف از درمان آبسه این است که هرگونه علائم این عارضه برطرف شوند و بیمار از درد رهایی پیدا کند. روش جراحی برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد و پاسخ دهی لیزر بیشتر است؛ به گونه ای که احتمال عود کردن آن در حدود صفر خواهد بود.

پزشک متخصص جراح عمومی را می توان بهترین گزینه برای درمان بیماری آبسه در نظر گرفت که آگاهی کامل به هر دو روش لیزر و عمل جراحی را دارد. اما طول دوره نقاهت از راه درمان با لیزر کوتاه است و انجام این روش به صورت بی حسی موضعی است.

در نتیجه بی هوشی بیمار صورت نمی گیرد. پس از درمان آبسه مقعد، رعایت موارد زیر الزامی است:

  • عدم استفاده از توالت فرنگی تا زمان بهبودی کامل
  • جلوگیری از بروز یبوست از طریق مصرف مواد غذایی دارای فیبر
  • شستشوی خود با آب گرم پس از دفع مدفوع
  • خودداری از تاخیر در دفع مدفوع
  • قرار دادن پیاده روی در فعالیت های روزانه
  • پرهیز از مصرف صابون های معطر

در این راستا برای کوتاه شدن مسیر رسیدن بیمار به پزشک اورولوژ یا گوارش برای این بیماری، دکتر با من توانسته است با جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان، نیازهای افراد را پاسخ دهد. به این ترتیب افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و دیگر موارد مرتبط با هر پزشک و متخصص اطلاع پیدا خواهند کرد و با در نظر گرفتن این موارد انتخاب مناسبی خواهند داشت.

درمان خانگی آبسه مقعدی شامل چه مواردی است؟

در برخی از موارد و در صورت کم بودن میزان عفونت، توصیه استفاده از درمان های خانگی است که می توانند تاثیر قابل توجهی بر درمان آبسه داشته باشند. علاوه بر این، استفاده از این درمان ها می توانند موجب کاهش میزان عفونت و التهاب ناشی از آبسه شوند. برخی از شیوه های درمان خانگی آبسه مقعدی شامل موارد زیر هستند.

زنجبیل

بعد از تهیه چند تکه زنجبیل، باید آن را تا نرم شدن و به شکل خمیری درآمدن جوشاند. پس از ذوب کردن مقداری چربی یا پی گاو باید آن را با زنجبیل مخلوط کرد. بعد از این که به حالت شیاف درآمد، می توان هر شب مقداری از آن را استفاده کرد.

آب کلم

آب کلم ماده ای به نام گلوماتین دارد که تاثیر قابل توجهی بر عملکرد طبیعی روده خواهد گذاشت. به این منظور بعد از تهیه مقداری آب کلم می توان آن را روزی یک تا دو بار استفاده کرد. آب کلم از طریق نرم کردن مدفوع می تواند سبب جلوگیری از ایجاد یبوست شده و همچنین موجب کاهش درد ناشی از این آبسه شود.

کمپرس آب گرم

کمپرس گرم باعث افزایش گردش خون در این ناحیه می شود و با رقیق کردن چرک و عفونتی که در ناحیه درگیر وجود دارد، درد ناشی از این بیماری را کاهش می دهد. آبسه های کوچک تر پاسخ مثبتی به کمپرس آب گرم می دهند و درمان آنها سریعا انجام می شود.

ویتامین  C

نقش این ویتامین در درمان آبسه مقعدی بسیار مهم است و از پیشرفت و ایجاد فیستول مقعدی جلوگیری می کند. توصیه این است که روزانه 1000 میلی گرم از این ویتامین مصرف شود؛ زیرا بیشتر از این مقدار می تواند زمینه ساز اسهال و آسیب دیدگی بیشتر باشد.

گیاه بارهنگ

برای استفاده از این گیاه بعد از ریختن برگ آن در آب داغ و خورد کردن آن می توان آن را روی آبسه قرار داد. سپس پوشاندن محل ایجاد عفونت به وسیله فویل نیز باید انجام شود. استفاده از دمنوش گیاه افسنطین نیز در کنار این روش پیشنهاد می شود.

سبوس گندم

مقداری سبوس گندم باید در یک پاره توری ریخته شود، سپس خیس کردن آن در چهار لیتر آب باید به مدت 12 ساعت اجرا شود. سپس بدون خارج کردن کیسه سبوس، آب آن باید گرم شود. به مدت 5 تا 6 دقیقه باید در آن نشست و سپس به آرامی به خشک کردن ناحیه مقعد پرداخت. تکرار این روش به صورت روزانه توصیه می شود.

نارون

یکی از بهترین درمان ها برای کاهش التهابات آبسه مقعدی، این گیاه است. مصرف چای نارون قابلیت پوشش دادن لوله های گوارشی را با یک لایه محافظ مخاط دارد و می تواند سبب جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر شود. اما این شیوه جنبه کنترلی و حفاظتی دارد و تاثیری در درمان قطعی این بیماری نخواهد گذاشت.

سنفیتون

این گیاه، گلبرگ هایی به رنگ های سفید، آبی و بنفش دارد که تهیه آن باید به صورت پودر یا همراه با روغن جوانه گندم باشد و روی موضع قرار گیرد. این دارو می تواند علائم این آبسه (از جمله کاهش درد) را تسکین دهد و در درمان این بیماری تاثیر قابل توجهی داشته باشد.

مصرف فیبر

مصرف این ماده غذایی بر درمان این بیماری بسیار کمک کننده است؛ زیرا مانع از ایجاد یبوست می شود که این امر بر درمان این آبسه تاثیرگذار است. انواع حبوبات، میوه ها، سبزیجات تازه، نان گندم و جو دو سر از مواد غذایی دارای فیبر هستند.

عرق بومادران

از دیگر موارد اثرگذار بر درمان آبسه مقعد، عرق بومادران است. برای انجام این درمان، تهیه مخلوطی از نصف استکان عرق بومادران و نصف استکان آلوئه ورا الزامی است که باید مصرف آن قبل از هر وعده غذایی باشد.

اسفرزه

لازم است برای انجام این روش درمانی، دو قاشق غذاخوری اسفرزه در یک لیوان آب شیرین شده ریخته شده و بعد از لعاب دادن، میل شود. این مخلوط باید بعد از وعده های شام و نهار مصرف شود و پس از مصرف آن، نوشیدن یک لیوان آب ضروری است.

عوارض احتمالی این آبسه چه مواردی را در بر می گیرد؟

در صورت بی توجهی به این عارضه و عدم درمان به موقع آن، احتمال بروز عوارض خطرناکی وجود خواهد داشت. همچنین در صورت درگیر شدن افراد با بیماری های زیر، احتمال ابتلای افراد به این عارضه افزایش خواهد یافت:

  • دیابت
  • عفونت های مقاربتی
  • شقاقیا زخم مقعدی
  • بیماری های التهابی روده مانندکرون یا کولیت استراتیو
  • ویروس ایدز
  • افراد مبتلا به سرطان و تحت شیمی درمانی
  • رابطه جنسی از پشت
  • بارداری

کلام آخر

آبسه مقعد موضوع مورد بحث این مقاله بوده و افرادی که سایت دکتر متخصص گوارش را جستجو می کنند را مخاطب قرار داده است. به چنین افرادی توصیه می شود که به وب سایت دکتر با من مراجعه کرده و پزشک متناسب با نوع نیاز خود را همراه با اطلاعات موردنیازشان از آن پزشک مانند آدرس سایت، آدرس مطب و شماره تلفن مطب انتخاب کنند.

آسم چیست و چگونه درمان می شود؟

اکسیژن موجود در اتمسفر، عامل حیات بخش انسان است و هر اختلال یا بیماری که نفس کشیدن را دشوار سازد، برای ما آزاردهنده و ناخوشایند خواهد بود. اکثر انسان ها فارغ از ابتلا به عارضه خاصی در زندگی خود، تجربه تنگی نفس را به خاطر ضعف بدن یا هر دلیل دیگر تجربه می کنند، ولی افرادی که به بیماری آسم مبتلا هستند، مدام با این اختلال ناراحت کننده درگیر می شوند. با ما همراه باشید تا درباره این بیماری بیشتر بدانیم.

درباره بیماری آسم بیشتر بدانید

Asthma از نظر لغوی به معنای تنگی نفس است که ریشه آن از زبان یونانی گرفته شده است. این عارضه جزو بیماری های مجاری تنفسی به حساب می آید که با واکنش شدید نسبت به مجموعه گسترده ای از محرک ها همراه است. در این بیماری با متورم شدن مجاری تنفسی شرایطی ایجاد می شود که تنفس را برای فرد بیمار سخت و تا حدی محال می سازد.

این بیماری می تواند برای بعضی افراد، یک مشکل جزئی قلمداد شود، ولی در گروهی دیگر این امکان وجود دارد که در فعالیت های روزانه بیمار خلل ایجاد کند و با حمله های خطرناک برای زندگی فرد مبتلا تهدید بزرگی به حساب بیاید.

تاریخچه آسم

تاریخچه بیماری آسم

تاریخچه بیماری آسم

در مصر باستان علائم ناراحتی تنفسی و تنگی نفس شناخته شده بود، اما این بیماری نام و ویژگی های خاص خود را نداشت تا اینکه هزاران سال بعد بقراط، پدربزرگ پزشکی مدرن، برای نخستین بار به شرح این بیماری و خصوصیات منحصر به فرد آن پرداخت.

با این حال بقراط این بیماری را به عنوان یک علامت می شناخت تا اینکه پزشک یونانی به نام آرتائوس توضیح کاملی از این عارضه ارائه داد که مشابه درک امروزی از این بیماری بود.

علائم و نشانه های آسم چیست؟

علائم و نشانه های آسم

علائم و نشانه های آسم

علائم بیماری مذکور ثابت نیست و در هر شخصی با شخص دیگر فرق دارد. الزاما فرد بیمار همیشه دچار مشکلات ناشی از این بیماری نمی شود، بلکه ممکن است تحت فعالیت یا شرایط خاصی مانند دویدن یا قرار گرفتن در ارتفاع، دچار حملات این بیماری شود.

حال که به اطلاعات بیشتری از این بیماری دست پیدا کردیم، بهتر است تا درباره علائم آن نیز بیشتر بدانیم. این علائم عبارتند از:

  • صدای خس خس در سینه که از نشانه های رایج آسم کودکان است.
  • نفس تنگی
  • سرفه های متعدد
  • احساس درد و فشار در قفسه سینه
  • تنگی نفس که موجب اختلال در خواب و احساس خستگی در روز می شود.

چه خطراتی افراد مبتلا به این بیماری را تهدید می کند؟

در افراد مبتلا به آسم حاد، در صورت عدم کنترل آن ممکن است با بروز حملات شدید، فرد دچار تنگی نفس و تپش قلب شود. گاهی همین امر می تواند سطح هوشیاری بیمار را کاهش دهد و زندگی فرد را به خطر بیندازد.

بنابراین فردی که دچار چنین عارضه ای شده است، باید به سرعت جهت درمان به اورژانس مراجعه کند.

محرک ها و شرایطی که علائم بیماری را تشدید می کنند

محرک های تشدید بیماری آسم

محرک های تشدید بیماری آسم

مواد تحریک کننده ای وجود دارند که در مواقع تماس داشتن با آنها احتمال حمله آسم بالا می رود. حملات ناشی از این بیماری می تواند به محض تماس با محرک ها شروع شود یا امکان دارد در ساعت ها و روزهای بعد فرد را درگیر کند.

به هر حال اگر از عواملی که موجب بروز این بیماری می شود، آگاهی داشته باشید، می توانید در پیشگیری و درمان این عارضه موفق عمل کنید. در ادامه به تعدادی از این محرک ها اشاره می شود:

  • واکنش نسبت به مواد آلوده کننده مانند بخارات و گازهای شیمیایی
  • آلرژی به داروها
  • عوامل محرکی که در خانه هستند، نظیر گرد و خاک، مو و پوست حیوانات خانگی، مواد شوینده و کپک مواد غذایی
  • آلودگی هوا، دود کارخانجات و اتومبیل ها
  • استرس و اضطراب
  • عوامل حساسیت زایی که در فضای باز هستند، مانند ضایعات حشرات و گرده گل
  • ورزش کردن در شرایط خاص مانند وزیدن باد یا هوای سرد و خشک می تواند از عوامل شدت بخشیدن به علائم این بیماری به حساب بیاید، ولی شایان ذکر است که ورزش کردن و تحرک اصولی برای بیشتر افراد مبتلا به این بیماری نه تنها بد نیست، بلکه مفید نیز واقع می شود.
  • حساسیت به دود دخانیات یا بوهای قوی

چه علائمی به لزوم مراجعه به پزشک فوق تخصص این عارضه تاکید دارد؟

از آنجایی که حملات ناشی از این بیماری بسیار خطرناک است، باید به پزشک متخصص ریه یا پزشک فوق تخصص آسم مراجعه کنید و با او در ارتباط باشید تا در هنگام شدید شدن علائم، شما را تحت مراقبت های اورژانسی قرار بدهد. از نشانه های حاد این بیماری می توان موارد زیر را نام برد:

  • هنگامی که به دفعات تنگی نفس و خس خس سینه شما را درگیر می کند.
  • در شرایطی که حین انجام فعالیت های فیزیکی با حداقل تحرک دچار تنگی نفس می شوید.
  • سرفه کردن پی در پی
  • در صورتی که با وجود استفاده از اسپری استنشاقی، بهبودی در نفس کشیدن شما حاصل نشود.
  • اگر پوست روشنی داشته باشید، رنگ لب ها و ناخن های دست شما به رنگ آبی و اگر پوست تیره ای داشته باشید، رنگ لثه و لب ها به رنگ سفید یا خاکستری متمایل می شود.

روش تشخیص بیماری توسط پزشک

پزشک معالج با بهره گیری از ابزارهای سنجش عملکرد ریوی و معاینه فیزیکی، به شرح حال بیمار می پردازد. بطور کلی می توان گفت که پزشک معالج برای بررسی وضعیت فرد مبتلا، نشانه هایی از آسم که شرایط زیر را دارا باشد، در نظر می گیرد:

  • سابقه آلرژی خانوادگی و فردی، بالا باشد.
  • با مصرف برخی از داروها مانند پروپرانول یا آسپیرین شدت پیدا کند.
  • تحت شرایطی غیر از ابتلای فرد به بیماری های تنفسی دیگر مانند آنفولانزا و سرماخوردگی نیز این علائم وجود داشته باشد.
  • نشانه های بیماری، حاد شده و مدام تکرار شود.

تست سنجش عملکرد ریوی یا اسپیرومتری

تست سنجش عملکرد ریوی یا اسپیرومتری

تست سنجش عملکرد ریوی یا اسپیرومتری

از اسپیرومتر برای پی بردن به حجم تنفسی یک فرد استفاده می شود. پزشک یا پرستار به بیمار دستورالعمل و اطلاعات لازم درباره نحوه انجام تست را می دهد، راه تنفس از بینی را با گیره ای مسدود می کند و سپس از بیمار می خواهد تا نفس عمیقی کشیده، در سینه حبس کند و درون لوله اسپیرومتری با نهایت توان بدمد.

پزشک، برونکودیلاتور که نوعی داروی استنشاقی است را جهت باز کردن ریه ها برای بیمار تجویز می کند و بعد از مدتی بیمار برای تست بعدی آماده می شود. لازم به ذکر است که این تست هیچگونه دردی برای بیمار ندارد.

روش های درمان این بیماری تنفسی در بزرگسالان

لازم است این نکته را بدانید که این عارضه را نمی توان با درمان از بین برد، بلکه با حذف محرک ها در محیطی که بیمار قرار دارد و با مصرف داروهایی که پزشک فوق تخصص آسم تجویز می کند، می توان علائم آن را کاهش داد.

داروهایی که برای درمان این بیماری می توان با تجویز دکتر مصرف کرد، به سه دسته تقسیم می شوند.

  • داروهای تسکین دهنده

این دسته از داروها به صورت اسپری قابل مصرف هستند. با مصرف این دارو عضلات مجاری تنفسی شل می شود و در نتیجه، هوا به راحتی در راه های هوایی جریان پیدا می کند.

  • داروهای پیشگیری کننده

این نوع داروها موجب کاهش التهاب و تورم مجاری تنفسی می شود و از تحریک پذیری آنها می کاهد.

  • داروهای اورژانسی

زمانی که این بیماری حاد می شود، فرد بیمار می تواند یا از داروهای ضد التهاب یا از داروهای تسکین دهنده به مقدار زیاد مصرف کند. ممکن است برای شما سوال پیش بیاید که چگونه باید پی برد که مقدار داروی مصرفی کافی بوده و بیماری مهار شده است؟ یکی از راه های اطمینان بخش، پر کردن پرسشنامه سنجش کنترل آسم است که به شما نشان می دهد چه مقدار در کنترل بیماری موفق بوده اید.

درمان خانگی این بیماری

اگر فرد مبتلا از گیاهان دارویی خاصی مصرف کند، از محرک ها دور بماند و به پرشک متخصص اختلالات تنفسی مراجعه کند، می تواند به بهبودی خود امیدوار باشد.

نکته ای که بسیار حائز اهمیت است و باید قبل از آشنایی با روش های درمان خانگی بدانید، این است که افراد مبتلا به این عارضه در اثر عواملی مانند ترشح مخاط و التهاب در مجاری تنفسی دچار تنگی نفس و بسیاری از مشکلات دیگر می شوند و دانستن این امر شما را در به کارگیری از روش های درمان خانگی راهنمایی می کند.

  • درمان با حمام بخار

انجام این درمان خانگی به بهبودی تنگی نفس، از بین بردن مخاط و مرطوب کردن مجاری تنفسی کمک شایانی می کند.

  • ورزش کردن

ورزش کردن اگر به صورت تمرین های سخت و پرفشار نباشد، مناسب ترین روش برای بهبود بخشیدن به عملکرد شش ها و تقویت سیستم ایمنی به حساب می آید. از بهترین ورزش ها می توان به دوچرخه سواری، پیاده روی آرام و شنا کردن اشاره کرد که برای کاهش استرس، بهبود تنگی نفس و وزن کم کردن بسیار مفید است، اما بهتر است که برای انتخاب فعالیت های فیزیکی مناسب با پزشک معالج خود مشورت کنید.

  • تصحیح رژیم غذایی

افراد مبتلا به این بیماری رژیم غذایی خاصی ندارند، ولی حذف کردن خوراکی های حساسیت زا و اضافه کردن مواد غذایی حاوی ویتامین های C،E  و امگا 3 تصمیم مناسبی برای کنترل بیماری و بهبود وضعیت بیمار به شمار می رود.

توصیه می کنیم چربی های سالم مثل روغن کنجد و روغن زیتون مصرف کنید و مغزها، دانه ها، سبزیجات و میوه ها را در عادات غذایی خود بگنجانید و تا حد امکان از مصرف گوشت قرمز پرهیز کرده و مرغ و ماهی را جایگزین آن کنید.

حرف آخر

اگر دچار تنگی نفس می شوید، سرفه های مکرر دارید، در صحبت کردن با مشکل رو به رو هستید یا بیش از چند روز با یکی از علائم آسم درگیر هستید، پیشنهاد می کنیم در اسرع وقت به کلینیک آلرژی تهران یا استان محل اقامت خود مراجعه کنید.

چنانچه شرایط مراجعه حضوری به مطب یک دکتر ایمونولوژی را ندارید، توصیه می کنیم به سایت دکتر با من مراجعه کرده و از خدمات آنلاین و فراوان این سایت نظیر محصولات درمانی و مشاوره آنلاین استفاده کنید.

دکتر با من از بهترین و جامع ترین سایت های پزشکی است که با مراجعه به این سایت تنها با چند بار کلیک کردن، می توانید با بهترین متخصصین در ارتباط باشید و از راهنمایی های آنها بهره مند شوید.

هپاتیت چیست و چه علائمی دارد؟

از قرن هشتم میلادی تا کنون یکی از عوامل ایجاد یرقان را ویروس های عفونی می دانند و در حال حاضر پزشکان بر این باورند که ویروس‌های هپاتیت A، B و C و D و E و F و G و همین طور VTT VE-SEN EBV به بیماری هپاتیت منجر خواهند شد که بیماری و یا علائم زردی را نیز با خود به همراه دارد.

اولین دانشمندی که بیماری یرقان یا زردی را مطرح کرد، بقراط بود که او نیز در آن دوران علت درستی راجع به این بیماری بیان نکرد.

از گذشته تاکنون مطالعات بسیاری بر روی این بیماری صورت گرفته است، اما با این وجود زمانی که شما دچار زردی می شوید، باز هم پزشک متخصص نمی تواند صد درصد علت را به شما بگوید.

از گذشته تاکنون مطالعات زیادی بر روی انواع ویروس های هپاتیت انجام شده است. یکی از دانشمندان این حوزه، مک کالم در سال ۱۹۴۷ توانست ویروس‌های هپاتیت B ,A را از یکدیگر شناسایی کند، آقای دین (Dane) در سال ۱۹۷۰ نوع ویروس هپاتیت B را به صورت کامل بررسی کرد و به همین جهت این ویروس را به نام “Dane Particle” نام گذاری کردند. بعد ها ویروسی دیگر در هپاتیت شناخته شد که هیچ کدام از آنها نبوده و تا مدت ها این ویروس را non A non B Hepatitis می خواندند.

دانشمندان بعد از بررسی های فراوان علت به وجود آمدن این ویروس و نام آن را دقیقا مشخص و به نام هپاتیت C معرفی کردند. به همین ترتیب از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ ویروس‌های دیگری نیز شناسایی شدند.

مفهوم بیماری هپاتیت چیست؟

بیماری هپاتیت به التهاب کبد بر میگردد و یک عفونت ویروسی است که می تواند کشنده باشد. عوامل بسیاری مانند عوارض دارو، سمومی که به بدن وارد می شوند و یا مصرف بیش از حد از الکل باعث بروز این بیماری می شود.

هپاتیت دارای چندین نوع است و به صورت کامل در زیر آورده شده است.

این بیماری چنانچه 6 ماه طول بکشد، حاد می شود اما اگر بیشتر از آن باشد، مزمن است.

بر اساس آمارهای جهانی، بیش از سیصد و چهل هزار نفر در دنیا به بیماری هپاتیت دچار هستند. این آمار کمی نیست به همین جهت ما در این مقاله در خصوص انواع آن و راه های پیشگیری از این بیماری برای شما صحبت کرده ایم که بهتر است  تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

بررسی انواع هپاتیت

هپاتیت ویروسی

این مدل از بیماری عفونت التهابی کبد است که منشا آن به ویروس هپاتیت باز می گردد و احتمال دارد، منشأ التهابی که در بدن شخص به وجود آمده است، ویروس هپاتیت باشد که می تواند خطر جدی برای کبد انسان به همراه داشته باشد. دانشمندان ویروس های مختلف مرتبط با هپاتیت، از جمله A، B، C، D و E را کشف کرده‌اند.

  • هپاتیت A

این مدل از بیماری هپاتیت بسیار خفیف بوده و می توان گفت، که راحت تر از بقیه قابل درمان است و از طریق آب های آلوده و یا غذاهای ناسالم، منتقل می شود.

  • هپاتیت B

هپاتیت B

هپاتیت B

این مدل از هپاتیت مزمن بوده و می توان گفت که زمان درمان آن بیشتر طول خواهد کشید و متاسفانه بیش از ۲۵۷ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به این ویروس هستند و بایستی حتما آن را جدی گرفت و پیگیری نمود.

راه‌های انتقال هپاتیت B : از طریق ترشحات آلوده، خون، ترشحات واژن یا مایع منی که به این ویروس HBV هم می گویند.

  • هپاتیت C

هپاتیت C

هپاتیت C

این بیماری ناشی از التهاب با گرید بالاتر است و ناشی از ویروس هپاتیت C است که می توان گفت یکی از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی خونی بسیار شدید است. این بیماری، خیلی مسری است و از طریق ارتباط با ویروس HCV به وجود می آید.

  • هپاتیت D

این نوع هپاتیت نسب به انواع دیگرِ خود کمتر شایع بوده و می توان گفت کسی که به هپاتیت B مبتلا باشد احتمالا به نوع D نیز دچار می شود. موضوع مهم دیگر این است که این مدل از ویروسِ هپاتیت از طریق ارتباط با خون آلوده ایجاد می شود.

  • هپاتیت E

این بیماری از راه آب به انسان منتقل می شود و در نتیجه می توان گفت که بسیار بیماری خطرناکی است و به خصوص برای کودکان و زنان باردار به شدت آسیب زاست. همچنین این نوع هپاتیت مانند انواع دیگرِ آن، که از طریق ارتباط با ویروس ها ایجاد می شوند، صرفا از راه غذا و یا آب آلوده انتقال و یا شیوع پیدا می کند.

 آیا هپاتیت از طریق بزاق منتقل می شود؟

از میان هپاتیت های نام برده شده، هپاتیت B از طریق بزاق منتقل نمی شود. در نتیجه می توان گفت که غذا خوردن فردی که مبتلا به این بیماری است مشکلی را ایجاد نمی کند و در نتیجه حتی استفاده از قاشق و چنگال این فرد نیز مضر نیست.

ولی انتقال این بیماری از طریق تماس جنسی قابل انتقال است و یا حتی می توان گفت که از طریق زخم آلوده نیز انتقال پیدا می کند.

از جمله مواردی که بیشترین انتقال ویروس هپاتیت را به همراه دارند:

  • داشتن ارتباط جنسی بسیار زیاد با افراد متعدد
  • استفاده چند نفر از یک تیغ و یا یک مسواک
  • استفاده از لوازم آرایشی افراد متعدد از یک وسیله
  • چنانچه مادر بیمار باشد به فرزند خود منتقل می کند.

بیماری هپاتیت چه علائمی دارد؟

علائم بیماری هپاتیت

علائم بیماری هپاتیت

افرادی که مبتلا به هپاتیت C و B هستند تا زمانی که به کبد آنها آسیب نرسد، متوجه نخواهند شد. اما چنانچه بسیار حاد باشد، قطعا به سرعت خود را نشان می دهد که علائم زیر از جمله نشانه های شایع این بیماری است:

  • خستگی زیاد
  • علائم سرماخوردگی حاد
  • ادرار تیره رنگ
  • تغییر رنگ مدفوع در انسان
  • درد شکم به صورت غیر نرمال
  • کم شدن اشتها در فرد
  • کاهش وزن غیرطبیعی
  • زرد شدن پوست و چشم‌ها در زمان شدید شدن آن

چگونه می توان هپاتیت را تشخیص داد؟

در این جا متخصص عفونی با معاینه های اصولی خود ممکن است که  احتمال وجود بیماری هپاتیت را بدهد و در نتیجه از شما می خواهد که علاوه بر معاینه بالینی حتما آزمایش های تخصصی مدنظر پزشک را نیز انجام دهید.

آزمایش های تخصصی هپاتیت شامل موارد زیر است:

 

 

تست ها

 

مثبت شدن تست بعد از ورود ویروس به بدن

 

مدت زمان مثبت ماندن تست بعد از مثبت شدن تست

 

 

منفی شدن تست بعد از ورود ویروس به بدن

HBs Ag4 – 12 wk18 – 20 wk5.5 – 8.5 mo
HBs Ab6 – 9 mo6 – 10 yr6 – 10 yr
HBc Ab(IgM)2 – 12 wk2.5 – 5.5 mo3 – 6 mo
HBc Ab(Total)3 – 12 wkتا پایان عمرتا پایان عمر
HBe Ag5 – 7 wk7 – 9 wk13 – 16 wk
HBe Ab13 – 16 wk5 – 8 mo8 – 12 mo

 

موارد زیر از جمله مراحلی است که پزشک متخصص در خصوص تشخیص بیماری هپاتیت انجام می دهد:

  • پزشک سوابق بیماری در فرد را بررسی می کند.

در اینجا پزشک در ابتدا با فشار دادن ناحیه شکمی متوجه خواهد شد که شخص بیمار است و یا دردی را در خود حس می کند یا خیر.

  • آزمایش های کبدی

یک سری آزمایش های تخصصی در خصوص التهاب کبدی وجود دارد، که در صورت مثبت بودن احتمال اینکه شما مبتلا به هپاتیت باشید وجود دارد. به طور کلی شما با آزمایش خون سنجیده خواهید شد که در کدام مرحله از بیماری هستید.

  • سونوگرافی

از جمله اقدامات مهم دیگری که بهتر است انجام دهید، سونوگرافی است تا مشخص شود که آیا کبد شما درگیر تومور یا التهاب خارجی است یا خیر. سونوگرافی شکم و لگن از الزاماتی است که بایستی انجام دهید.

  • بیوپسی کبد

بیوپسی اصولا از طریق یک سوزن ریز به داخل شکم انجام می شود و می توان گفت که کمی با درد همراه است اما با برداشتن نمونه ایی که پزشک متخصص انجام می دهد، متوجه خواهد شد که وضعیت بیماری شما چگونه است.

واکسن هپاتیت چه زمانی تزریق می شود؟

واکسن هپاتیت

واکسن هپاتیت

واکسن هپاتیت B برای همه ی سنین کاملا مجاز است. در واقع به دلیل اینکه این ویروس تبعات بسیار زیادی دارد، و حتی ممکن است در آینده به یک عفونت مادام العمر تبدیل شود، لذا تزریق این واکسن برای تمام افراد توصیه می شود تا از بروز بیماری های جدی تر و بزرگتر جلوگیری شود.

 درمان هپاتیت از چه طریقی صورت می گیرد؟

درمان هپاتیت

درمان هپاتیت

  • داروهای های ضد ویروس که به صورت خوراکی هستند: مانند تنوفوویر و آدفوویر که وظیفه ی حفظ سلامت جسمانی و سیستم ایمنی بدن را دارند.
  • تزریق اینترفرون: این دارو به بدن در مقابله با ویروس هپاتیت کمک می کند و به نوعی می توان گفت که شما از این طریق می توانید، این ویروس را نابود کنید.
  • پیوند کبد: در اینجا کبد شخص به شدت آسیب می بیند و احتمال آن وجود دارد که پزشک تشخیص پیوند کبد دهد.

آیا این ویروس جان انسان را می گیرد؟

هپاتیت در نوع های C و B بسیار کشنده هستند، به نوعی که احتمال دارد در صورت درمان نشدن  فرد، او را به کام مرگ بکشاند. در واقع زمانی که کبد انسان از کار بیفتد و یا بیماری های عفونی او شدید شود احتمال این وجود دارد، که دچار مشکلات جدی تری مانند:

  • اختلالات انعقاد خون
  • تجمع مایع در شکم
  • افزایش فشار خون پورتال
  • نارسایی کلیه
  • آنسفالوپاتی کبدی (نوعی مشکل مغزی)
  • کارسینوم هپاتوسلولار (نوعی سرطان کبد)

پس در نتیجه سعی کنید که از این بیماری جلوگیری کنید و یا اینکه به موقع درمان شوید و سراغ بهترین پزشک متخصص عفونی نیز بروید.

آیا  فرد مبتلا به هپاتیت نیاز به رژیم غذایی خاص دارد؟

هر بیماری  نیاز به یک رژیم غذایی خاص دارد، مثلا بهتر است که شما از چربی و نمکِ کمتر استفاده کنید و یا اینکه از غذاهای پرچرب پرهیز نمایید. در واقع این کار به نوعی یک شیوه کنترل بیماری در خانه است. بهتر است که در منزل از مصرف هر نوشیدنی الکلی جدا خودداری نمایید.

داشتن یک رژِم غذایی مناسب و پرفایده: تمام گروه‌های غذایی از جمله غلات، میوه‌ها، سبزیجات، گوشت، حبوبات، لبنیات را حتما در برنامه ی غذایی خود داشته باشید و در نتیجه می توان رشد این بیماری را کنترل کرد.

مصرف مواد غذایی پر فیبر: از جمله موادی که به شدت تاثیر مثبت و مستقیم بر روی کبد فرد دارد سبزیجات، نان سبوس‌دار، غلات کامل و برنج قهوه‌ای است که می تواند فیبر مورد نیاز بدن شما را تامین کند.

تا می توانید آب مصرف کنید چرا که مصرف آن نه تنها برای کبد بسیار مفید است بلکه موجب خواهد شد شما بدن سالم و تندرستی داشته باشید.

در نهایت پیشنهاد ما به شما این است که در صورت بروز مشاهده بیماری و علائم بالا حتما از پزشکان متخصص بیماری عفونی دکتر با من نوبت گرفته و سریعا به آنها مراجعه کنید تا اتفاقات بدتری گریبان شما را نگیرد و از سلامتی کامل همواره برخوردار باشید. امیدواریم که هیچگاه دچارهیچ نوعی بیماری در زندگی خود نشوید.

آفتاب سوختگی پوست و درمان سریع آن

اگر شما هم در شهرهای ساحلی زندگی می‌کنید یا کارتان به گونه‌ای است که در طول ساعت‌های گرم، بیرون از خانه هستید، احتمالاً با آفتاب سوختگی و مشکلات آن آشنایید. آفتاب سوختگی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن پوست ملتهب و دردناک می‌شود و اغلب در به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در زیر نور خورشید ظاهر می‌شود.

پیشگیری از آفتاب سوختگی در تمام طول سال با استفاده از کرم ضد آفتاب یا با استفاده از سایر اقدامات محافظت از پوست برای همه مهم است. این امر به ویژه هنگامی که در خارج از منزل هستید، حتی در روزهای سرد یا ابری بسیار مهم است. اگر دوست دارید که با آفتاب سوختگی، علل و راه‌های درمان آن آشنا شوید، با ما در این مطلب همراه باشید تا به بررسی کامل این مشکل بپردازیم.

آفتاب سوختگی چیست؟

آفتاب سوختگی یک واکنش قابل مشاهده است که به دلیل قرار گرفتن پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) اتفاق می‌افتد. اشعه ماوراء بنفش پرتوهای نامرئی و بخشی از نور خورشید هستند. این اشعه همچنین می تواند باعث آسیب نامرئی به پوست شود. آفتاب سوختگی بیش از حد و/یا متعدد باعث پیری زودرس پوست و در نهایت سرطان پوست می شود. سرطان پوست شایع ترین نوع سرطان در کشورهای دنیا به خصوص آمریکا است و قرار گرفتن در معرض نور خورشید عامل اصلی سرطان پوست است.

در طول تابستان، مردم زمان بیشتری را در خارج از منزل می‌گذرانند. افرادی که پوست روشن، خال یا کک و مک دارند یا سابقه خانوادگی سرطان پوست دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست هستند. پرتوهای فرابنفش در طول ماه‌های تابستان که خورشید مستقیماً بالای سر است (معمولاً بین 10 صبح تا 3 بعد از ظهر) قوی ترین است.

علائم آفتاب سوختگی

علائم آفتاب سوختگی

علائم آفتاب سوختگی

علائم آفتاب سوختگی می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ملتهب شدن پوست، که در پوست‌های سفید، صورتی یا قرمز به نظر می رسد و ممکن است در پوست قهوه‌ای یا سیاه به سختی دیده شود.
  • پوست در زمان لمس کردن گرم یا داغ احساس می‌شود.
  • احساس درد، حساسیت و خارش.
  • تورم و التهاب.
  • تاول های کوچک پر از آب، که ممکن است بترکند.
  • سردرد، تب، حالت تهوع و خستگی، اگر آفتاب سوختگی شدید باشد.
  • احساس درد یا وجود شن ریزه در چشم‌ها.
  • هر قسمت از بدن – از جمله لاله گوش، پوست سر و لب ها – می‌تواند با قرار گرفتن در معرض آفتاب بسوزد. حتی نواحی پوشیده نیز می‌توانند بسوزند، برای مثال، حتی اگر لباس‌ها دارای بافت گشاد باشند که اجازه عبور نور فرابنفش را بدهند هم ممکن است بدن دچار سوختگی شود. حتی چشم‌ها هم اگر به شدت به اشعه ماوراء بنفش خورشید حساس باشند هم ممکن است بسوزند.

علائم آفتاب سوختگی اغلب بعد چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب ظاهر می‌شود.

در عرض چند روز، بدن ممکن است با کندن لایه بالایی پوست آسیب دیده شروع به بهبودی کند. یک آفتاب سوختگی بد ممکن است چند روز طول بکشد تا بهبود یابد. هر گونه تغییر طولانی مدت در رنگ پوست معمولاً با گذشت زمان از بین می رود.

چه زمانی باید برای آفتاب سوختگی به پزشک مراجعه کرد؟

اگر موارد زیر را مشاهده کردید، حتماً در اسرع وقت به متخصص پوست مراجعه کنید:

ظاهر شدن تاول‌های بزرگ؛

ایجاد تاول روی صورت، دست‌ها یا اندام تناسلی؛

تورم شدید ناحیه آسیب دیده؛

علائم عفونت مانند تاول چرکی؛

تشدید درد، سردرد، گیجی، حالت تهوع، تب یا لرز؛

بدتر شدن وضعیت پوست با وجود مراقبت در منزل؛

درد چشم یا تغییرات بینایی.

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر فوراً و به صورت اورژانسی به پزشک مراجعه کنید:

  • تب بیش از 39.4 درجه سانتیگراد همراه با استفراغ؛
  • گیجی؛
  • عفونت؛
  • کم آبی بدن؛
  • سردی پوست همراه با سرگیجه یا ضعف.

علل آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) ایجاد می‌شود. اشعه ماوراء بنفش از نور خورشید یا منابع مصنوعی مانند لامپ‌های آفتابی و تخت‌های برنزه ساتع می‌شود. UVA طول موج نوری است که می‌تواند به لایه های عمیق پوست نفوذ کند و در طول زمان منجر به آسیب پوست شود. UVB طول موج نوری است که سطحی‌تر به پوست نفوذ می کند و باعث آفتاب سوختگی می‌شود.

اشعه ماوراء بنفش به سلول های پوست آسیب می‌رساند. سیستم ایمنی با افزایش جریان خون در نواحی آسیب دیده واکنش نشان می‌دهد و باعث ایجاد پوست ملتهب (اریتما) معروف به آفتاب سوختگی می‌شود.

در روزهای سرد یا ابری هم ممکن است دچار آفتاب سوختگی شوید. سطوحی مانند برف، ماسه و آب می توانند اشعه ماوراء بنفش را منعکس کرده و پوست را نیز بسوزانند.

چه عواملی خطر آفتاب سوختگی را افزایش می‌دهند؟

عوامل خطر آفتاب سوختگی عبارتند از:

  • داشتن پوست سفید و موهای قرمز؛
  • داشتن سابقه آفتاب سوختگی؛
  • زندگی یا گذراندن تعطیلات در مکانی آفتابی، گرم یا در ارتفاعات بالا؛
  • کار در فضای باز؛
  • شنا کردن یا اسپری کردن آب یا روغن بچه روی پوست، زیرا پوست مرطوب بیشتر و سریعتر از پوست خشک می‌سوزد؛
  • تفریحات در فضای باز و نوشیدن الکل؛
  • قرار دادن منظم پوست بدون هیچ گونه محافظ در معرض اشعه ماوراء بنفش نور خورشید یا منابع مصنوعی، مانند تخت‌های برنزه؛
  • مصرف داروهایی که احتمال سوختگی پوست را افزایش می‌دهند (داروهای حساس کننده پوست نسبت به نور).

عوارض آفتاب سوختگی چیست؟

قرار گرفتن مکرر در معرض نور خورشید که منجر به آفتاب سوختگی می شود، خطر آسیب‌های پوستی و بیماری‌های خاص را افزایش می‌دهد. این موارد شامل پیری زودرس پوست (پیری ناشی از نور)، ضایعات پوستی پیش سرطانی و سرطان پوست است.

پیری زودرس پوست بر اثر آفتاب سوختگی

قرار گرفتن در معرض نور خورشید و آفتاب سوختگی‌های مکرر روند پیری پوست را سرعت می‌بخشد. تغییرات پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش، پیری ناشی از نور خورشید (Photoaging) نامیده می‌شود. این پیری پوست مشکلات زیر را به همراه دارد:

  • ضعیف شدن بافت های همبند که استحکام و خاصیت ارتجاعی پوست را کاهش می‌دهد؛
  • ایجاد چین و چروک عمیق؛
  • خشک و خشن شدن پوست؛
  • رگ‌های قرمز ریز روی گونه‌ها، بینی و گوش‌ها؛
  • کک و مک که بیشتر روی صورت و شانه‌‌ها ظاهر می‌شود؛
  • لکه‌های تیره یا تغییر رنگ صورت، پشت دست‌ها، بازوها، قفسه سینه و قسمت بالایی پشت – که لنتی‌ژین‌های خورشیدی نیز نامیده می‌شوند.

ضایعات پوستی پیش سرطانی

ضایعات پوستی پیش سرطانی، لکه های خشن و پوسته پوسته در مناطقی هستند که در اثر نور خورشید آسیب دیده اند. این ضایعات اغلب در نواحی در معرض آفتاب مثل سر، صورت، گردن و دست افرادی که پوستشان به راحتی زیر نور خورشید می سوزد، دیده می‌شوند. ضایعات پوستی پیش سرطانی می‌توانند به سرطان پوست تبدیل شوند. این ضایعات همچنین کراتوزهای اکتینیک و کراتوزهای خورشیدی هم نامیده می‌شوند.

سرطان پوست

قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، حتی بدون آفتاب سوختگی، خطر ابتلا به سرطان پوست، مانند ملانوما را افزایش می دهد. اشعه ماوراء بنفش می‌تواند به DNA سلول‌های پوست آسیب برساند. آفتاب سوختگی در دوران کودکی و نوجوانی ممکن است خطر ابتلا به ملانوم را در سنین بالاتر افزایش دهد.

سرطان پوست عمدتاً در مناطقی از بدن که بیشتر در معرض نور خورشید هستند، از جمله پوست سر، صورت، لب‌ها، گوش‌ها، گردن، سینه، بازوها، دست‌ها، پاها و پشت ایجاد می‌شود.

برخی از انواع سرطان پوست به صورت یک ضایعه کوچک یا زخمی ظاهر می‌شوند که به راحتی خونریزی می‌کند، پوسته پوسته می‌شود، بهبود می‌یابد و سپس دوباره باز می‌شود. با وجود ملانوما، یک خال موجود ممکن است تغییر کند یا یک خال جدید مشکوک رشد کند.

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید:

  • رشد پوست جدید؛
  • تغییر آزاردهنده در پوست شما؛
  • تغییر در ظاهر یا بافت خال؛
  • زخمی که خوب نمی‌شود.

آسیب چشم

نور UV اگر بیش از حد به چشم بتابد، به قرنیه آسیب می‌رساند. آسیب نور خورشید به عدسی می‌تواند منجر به کدر شدن عدسی (و بروز بیماری آب مروارید) شود. اگر چشم دچار آفتاب سوختگی شده باشد، ممکن است احساس درد یا شن‌ریزه داخل چشم‌ها داشته باشید. آفتاب سوختگی قرنیه را برف کوری نیز می گویند. این نوع آسیب ممکن است در اثر نور خورشید، جوشکاری، لامپ‌های برنزه کننده و شکسته شدن لامپ‌های بخار جیوه ایجاد شود.

راه‌های جلوگیری از آفتاب سوختگی

راه های جلوگیری از آفتاب سوختگی

راه های جلوگیری از آفتاب سوختگی

از این روش‌ها برای جلوگیری از آفتاب سوختگی حتی در روزهای سرد، ابری یا مه آلود استفاده کنید. قرار گرفتن در معرض آفتاب در روزهای ابری حدود 20 درصد کاهش می‌یابد اما این به معنای امکان‌پذیر نبودن آفتاب سوختگی در روزهای ابری نیست. در اطراف آب، برف، بتن و شن دقت و مراقبت بیشتری داشته باشید زیرا این مواد اشعه های خورشید را منعکس می‌کنند و باعث آفتاب سوختگی می‌شوند. علاوه بر این، نور UV در ارتفاعات شدیدتر است. مهم‌ترین راه‌های جلوگیری از بروز سوختن ناشی از آفتاب عبارتند از:

  • از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر خودداری کنید. اشعه های خورشید در این ساعت‌ها در قوی‌ترین حالت ممکن هستند؛ بنابراین سعی کنید فعالیت های خارج از منزل را برای زمان‌های دیگر برنامه ریزی کنید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید را محدود کنید. در صورت امکان به دنبال سایه باشید و کارتان را در سایه انجام دهید.
  • از برنزه کردن و آفتاب گرفتن خودداری کنید. برنزه شدن خطر آفتاب سوختگی را کاهش نمی دهد. اگر از محصولات خود برنزه کننده برای برنزه شدن استفاده می کنید، قبل از رفتن به بیرون از منزل نیز از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
  • کرم ضد آفتاب را به مقدار مناسب استفاده کنید. حتی در روزهای ابری، از بالم لب و ضدآفتاب مقاوم در برابر آب و با SPF حداقل 30 استفاده کنید. ضدآفتاب‌های متنوعی در بازار وجود دارند که از پوست در برابر UVA و UVB محافظت می‌کنند. توجه داشته باشید که هیچ کرم ضد آفتابی نمی‌تواند 100% اشعه UVB خورشید را مسدود کند. پس سعی کنید حتی با وجود کرم ضدآفتاب هم در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.
  • حدود 30 دقیقه قبل از رفتن به فضای باز، کرم ضد آفتاب خود را به مقدار مناسب روی پوست تمیز و خشک بمالید. مقدار ضدآفتاب باید به قدری باشد که تمام سطوح پوست به جز پلک‌ها را بپوشاند. اگر از اسپری ضد آفتاب استفاده می کنید، آن را به دستان خود اسپری کنید و سپس آن را به پوست بمالید. این به جلوگیری از استنشاق محصول کمک می کند. هنگام سیگار کشیدن یا نزدیک شعله، باز از محصول اسپری استفاده نکنید. کرم ضد آفتاب را هر دو ساعت یکبار تجدید کنید – یا اگر شنا می‌کنید یا تعریقتان زیاد است، زودتر از 2 ساعت یک بار تجدید کنید. اگر آرایش می‌کنید و می‌خواهید بدون اینکه کل صورتتان را دوباره آرایش کنید، ضدآفتاب خود را مجدداً استفاده کنید، یکی از گزینه‌ها استفاده از پودرهای دارای SPF روی آرایش است.

سازمان غذا و دارو تمام تولیدکنندگان ضدآفتاب را ملزم می‌کند که محصول ضدآفتاب آن‌ها قدرت اولیه خود را حداقل برای سه سال حفظ کند. برچسب‌های ضد آفتاب را برای دستورالعمل های مربوط به نگهداری و تاریخ انقضا بررسی کنید. اگر تاریخ مصرف کرم ضدآفتاب گذشته است، آن را دور بیندازید.

  • نوزادان و کودکان نوپا هم باید در برابر آفتاب محافظت شوند. با کلاه‌های لبه‌دار و لباس‌های سبک که دست‌ها و پاها را می پوشانند، از نوزادان و کودکان در برابر آفتاب سوختگی محافظت کنید. آنها را خنک، هیدراته و دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید. زمانی که این امکان وجود ندارد، آکادمی اطفال آمریکا استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF حداقل 15 را برای اگر لباس و سایه ضد آفتاب در دسترس نیست، ضد آفتاب های حاوی اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم بهترین انتخاب بعدی هستند.
  • در بیرون از منزل، از وسایل محافظت‌کننده مثل چتر یا کلاه‌های لبه پهن علاوه بر ضدآفتاب، استفاده کنید. لباس‌های تیره با بافت تنگ محافظت بیشتری می‌کنند.
  • وقتی بیرون از منزل هستید از عینک آفتابی استفاده کنید. عینک آفتابی را انتخاب کنید که دارای محافظ UVA و UVB است. هنگام خرید عینک جدید، امتیاز UV روی برچسب را بررسی کنید. لنزهای تیره همیشه به معنای محافظت بهتر در برابر اشعه ماوراء بنفش نیستند.
  • مراقب داروها و لوازم آرایشی حساس به آفتاب باشید. برخی از داروهای رایج با نسخه و بدون نسخه می توانند پوست را نسبت به نور خورشید حساس‌تر کنند. به عنوان مثال می توان به آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و داروهای کاهش دهنده کلسترول اشاره کرد. با داروساز یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید. لوازم آرایشی حاوی آلفا هیدروکسی اسید نیز حساسیت به نور خورشید را افزایش می دهد.

درمان خانگی آفتاب سوختگی

اگر دچار آفتاب سوختگی شدید هستید، باید بلافاصله به دکتر پوست مراجعه کنید. اما اگر آفتاب سوختگی سطحی است، از درمان‌های زیر کمک بگیرید:

1. آب خنک

خنک کردن - درمان آفتاب سوختگی

خنک کردن – درمان آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی اساساً التهاب پوست است. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای درمان التهاب، خنک کردن ناحیه آسیب‌دیده است. یک راه موثر برای کمک به آفتاب سوختگی فوری، حتی زمانی که هنوز بیرون هستید، پریدن در آب (حتی در یک وان حمام) است. غوطه ور شدن در آب در طول روز می‌تواند به جلوگیری از تشدید آفتاب سوختگی کمک کند. مراقب استخرها باشید، زیرا آب کلردار می تواند پوست را بیشتر تحریک کند. همچنین باید از قرار دادن مستقیم یخ روی پوست خودداری کنید. اگرچه ممکن است زمانی که پوست شما می‌سوزد، وجود یخ، خنک‌کننده و جذاب به نظر برسد، اما در واقع می‌تواند آسیب بیشتری به پوست آفتاب سوخته فوق العاده حساس شما وارد کند.

همچنین می توانید برای کمک به خنک شدن و تسکین پوست خود، حمام با آب خنک را امتحان کنید.

2. جوش شیرین و بلغور جو دوسر

جوش شیرین و بلغور جو دوسر - درمان آفتاب سوختگی

جوش شیرین و بلغور جو دوسر – درمان آفتاب سوختگی

ریختن چند قاشق غذاخوری جوش شیرین در یک وان پر از آب خنک و خوابیدن در آن برای حدود 15 تا 20 دقیقه کمک می‌کند تا آسیب های ناشی از نور خورشید به حداقل برسد. افزودن یک فنجان جو به آب وان هم تحریک پوستی را تسکین می دهد و به پوست کمک می‌کند تا رطوبت طبیعی خود را حفظ کند.

پوست خود را چه در حمام و چه بعد از بیرون آمدن با حوله یا لیف نکشید. خودتان را با حوله به آرامی خشک کنید اما مالش ندهید.

3. آلوئه ورا

درمان خانگی آفتاب سوختگی - آلوئه ورا

درمان خانگی آفتاب سوختگی – آلوئه ورا

اگر گیاه آلوئه ورا در خانه خود ندارید، می‌توانید آن را از عطاری‌ها تهیه کنید. ژل موجود در این گیاه آبدار قرن‌هاست که برای انواع بیماری‌ها از ناراحتی معده گرفته تا عفونت کلیه استفاده می‌شود. آلوئه ورا تسکین‌دهنده آفتاب سوختگی است.

اگر خود گیاه در دسترس نیست ، ژل 100 درصد آلوئه ورا (نه لوسیون یا پماد مبتنی بر آلوئه ورا) را امتحان کنید. این ژل ها را می‌توانید در اکثر داروخانه ها پیدا کنید.

4. چای بابونه

درمان خانگی آفتاب سوختگی - چای بابونه

درمان خانگی آفتاب سوختگی – چای بابونه

خوردن چای بابونه روح را آرامش می‌بخشد، اما علاوه بر روح، پوست آفتاب سوخته را نیز تسکین می‌دهد. چای را به طور معمول دم کنید و بگذارید خنک شود. وقتی آماده شد، یک پارچه را در آن خیس کنید و آن را روی ناحیه آسیب دیده به آرامی قرار دهید.

اگر به گرده گل یا گیاهان دارویی آلرژی دارید، نباید از این درمان استفاده کنید. ممکن است باعث واکنش آلرژیک در پوست شما شود.

5. سرکه

نظرات در مورد استفاده از سرکه برای تسکین آفتاب سوختگی متفاوت است. برخی می‌گویند افزودن دو فنجان سرکه به آب خنک حمام می تواند به رفع سوزش کمک کند، در حالی که برخی دیگر می گویند اسیدیته بالای سرکه فقط اوضاع را بدتر می کند. اگر قبلاً از این درمان برای آفتاب سوختگی‌های کوچکتر و سبک‌تر استفاده نکرده‌اید، بهتر است آن را برای سوختگی‌های بزرگ‌تر و جدی‌تر امتحان نکنید.

6. لباس‌های گشاد بپوشید

زمانی که پوست آسیب‌دیده در حال ترمیم است، لباسی بپوشید که به پوست شما نچسبد. پوست شما بزرگ‌ترین و وسیع‌ترین عضو بدن شماست، بنابراین بهتر است به آن فضایی برای تنفس بدهید. الیاف طبیعی، مانند پنبه یا بامبو، بهترین نوع پارچه پس از آفتاب سوختگی هستند.

7. آب زیاد بنوشید

از آنجایی که پوست شما در حال مبارزه با آسیب‌های ناشی از اشعه های خورشید است، به رطوبتی نیاز دارد که در مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید از دست داده است. برای کمک به پوست در ترمیم سریع‌تر، آب زیاد بنوشید.

8. مرطوب کننده را فراموش نکنید

پس از درمان اولیه، پوست شما همچنان به مراقبت نیاز دارد. یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای جلوگیری از لایه برداری پوست انجام دهید – یا آن را به حداقل برسانید – استفاده منظم از مرطوب کننده روی نواحی آسیب دیده است. از مرطوب‌کننده‌های بدون بو و رنگ (که برای پوست‌های حساس به بازار آمده) استفاده کنید تا تحریک پوست را به حداقل برسانید.

بهترین دکتر پوست برای درمان آفتاب سوختگی

اگر آفتاب سوختگی شما شدید است و با درد و التهاب همراه است، حتماً باید به یک متخصص پوست خوب مراجعه کنید تا درمان برای جلوگیری از آسیب بیشتر آغاز شود. شما می‌توانید فهرست متخصصان پوست را در وبسایت دکتر با من مشاهده نمایید و با تعیین نوبت، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.