بیماری آزبستوز ، از علائم تا درمان

 آزبستوز التهاب طولانی مدت و اسکار ریه‌ها است. علائم ممکن است شامل تنگی نفس، سرفه، خس خس سینه و سفتی قفسه سینه باشد. عوارض این بیماری سرطان ریه، مزوتلیوما و بیماری قلبی ریوی را شامل می‌شود. آزبستوز در واقع فرآیند ایجاد زخم در بافت ریه است که توسط الیاف آزبست تشکیل می‌شود.

این بیماری معمولاً فقط در افرادی رخ می دهد که مستقیماً با آزبست (پنبه نسوز) کار می‌کنند. کار با همه انواع الیاف آزبست خطر بروز این بیماری را ایجاد می‌کند. برای این بیماری هنوز درمان خاصی وجود دارد ولی واکسن آنفولانزا، واکسن پنوموکوک، اکسیژن درمانی و ترک سیگار می‌تواند خطر بروز این بیماری را کاهش دهد.

آمارهای سازمان بهداشت و ایمنی نشان داد که در سال 2019، 490 مورد مرگ ناشی از آزبستوز وجود داشته است. اگر می‌خواهید که بیشتر با این بیماری آشنا شوید، با ما تا انتهای مطلب همراه باشید.

تعریف و معنی بیماری آزبستوز

آزبستوز یک بیماری جدی ریوی است که در اثر قرار گرفتن در معرض ذرات آزبست ایجاد می‌شود. بسیاری از موارد ابتلا به آزبستوز به تماس مداوم و مستقیم با مواد حاوی آزبست در محل ساخت و ساز ساختمانی، کشتی‌ها و تاسیسات صنعتی برمی‌گردد.

آزبستوز یکی از انواع بیماری‌های ریه بینابینی است که باعث التهاب و اسکار در ریه‌ها می شود. استنشاق الیاف آزبست باعث ایجاد بافت اسکار در ریه‌ها می‌شود که به آن فیبروز ریوی می‌گویند. هنگامی که گرد و غبار ناشی از منابعی مانند آزبست باعث این نوع بیماری می‌شود، به آن پنوموکونیوز یا بیماری ریوی شغلی می‌گویند.

هیچ درمانی برای آزبستوز وجود ندارد، اما مراجعه به پزشک و شروع درمان، می‌تواند علائم را کاهش دهد و یا پیشرفت بیماری را کندتر نماید.

تاریخچه بیماری آزبستوز

​

تاریخچه بیماری آزبستوز

اولین موارد بیماری های مرتبط با آزبست در سال 1924 در مجله پزشکی بریتانیا ثبت شد. در نتیجه، دولت بریتانیا مقرراتی را در مورد گرد و غبار برای محافظت از کارگران کارخانه‌هایی وضع کرد که با آزبست کار می‌کردند. با این حال پس از جنگ جهانی دوم، استفاده از الیاف در آمریکا به اوج محبوبیت خود رسید و به خصوص به دلیل ویژگی مقاومت در برابر شعله و حرارت، به طور گسترده در تولید استفاده شد. آزبست در عایق ساختمان، کفش ترمز اتومبیل، چسب، لوازم باغ و حتی مداد رنگی استفاده می‌شد.

اطلاعات در مورد آزبست و ارتباط آن با سرطان ریه در دهه 1940 شروع به گسترش کرد و در اواسط دهه 1950، دانشمندان تشخیص دادند که احتمالاً ارتباط قوی بین آزبست و سرطان ریه وجود دارد. مزوتلیوما، شایع‌ترین سرطان مرتبط با آزبست، در دهه 1960 کشف شد.

در دهه 1970 اطلاعات گسترده‌ای در مورد خطرات قرار گرفتن در معرض آزبست از سوی دانشمندان به دست آمد. در همین دهه، کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی ایالات متحده آزبست را در برخی از مصالح ساختمانی خانه، مانند استفاده از آن برای تخته دیواری و شومینه ممنوع کرد. اداره ایمنی و بهداشت شغلی ایالات متحده نیز مقرراتی را در مورد استفاده و قرار گرفتن در معرض آزبست به اجرا درآورد.

در سال 1989، اداره حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا، استفاده از آزبست را در مواد جدید ممنوع کرد و خواستار بازرسی و تعمیر تمام ساختمان‌های مدارس در صورت لزوم شد.

اقدام گسترده اداره حفاظت از محیط زیست آمریکا به این معنا نیست که استفاده از آزبست فوراً و بلافاصله متوقف شد. هنوز هم نگرانی‌های مربوط به استفاده از آزبست وجود دارد و بیماری مرتبط با آن، یعنی آزبستوز، هنوز هم مشاهده می‌شود.

علائم بیماری آزبستوز

​

علائم بیماری آزبستوز – التهاب ریه

هنگامی که بافت اسکار در اطراف کیسه‌های هوای ریه‌ها به نام آلوئول‌ها شکل می‌گیرد، به تدریج باعث می‌شود که پر شدن آن‌ها با هوای تازه سخت شود. اولین علائم آزبستوز شامل سرفه خشک و دشواری در تنفس همراه با صداهای خشک و خس خس است.

شایع ترین علائم آزبستوز عبارتند از:

• تنگی نفس
• سرفه خشک مداوم
• سفتی و درد قفسه سینه
• خستگی
• کاهش وزن و اشتها
• صدای خس خس هنگام تنفس
• ورم و چاق شدن انگشتان دست و پا

جای زخم در ریه‌ها باعث سفت شدن بافت ریه می‌شود و سرفه، احساس ناراحتی و صداهای خس خس همراه با بیماری آزبستوز را به همراه دارد. این مشکل همچنین باعث می‌شود که اکسیژن کمتری به خون برسد و باعث تنگی نفس شود.

از آنجایی که بدن برای انرژی به اکسیژن متکی است، مشکلات مزمن تنفسی منجر به خستگی و کاهش وزن می‌شود. علائم پیشرفته عبارتند از فشار خون ریوی و چاق شدن انگشتان دست و پا.

فشار خون ریوی با فشار خون بالا یا فشار خون سیستمیک متفاوت است. در فشار خون ریوی، تشکیل بافت اسکار باعث منقبض شدن شریان‌ها می‌شود و همین امر پمپاژ خون از قلب و ریه‌ها را سخت‌تر می‌کند و برای انجام عمل نیاز به افزایش فشار دارد.

فشار خون ریوی خطرناک است زیرا قلب را مجبور می‌کند تا سخت‌تر و شدیدتر کار کند و به طور بالقوه منجر به مشکلات بیماری عروق کرونر و نارسایی احتقانی قلب می‌شود.

هنگامی که ریه‌ها اکسیژن کافی را به خون نمی‌رسانند، باعث بروز مشکلی به نام چماقی شدن ناخن می‌شود. در این مشکل نوک انگشتان پا و انگشتان دست بزرگ‌تر و گردتر از حد معمول به نظر می‌رسند. ناخن های دست و پا ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن‌رسانی به اندام‌های بدن تغییر شکل دهند. این علامت ممکن است در اوایل پیشرفت بیماری برای برخی از بیماران ظاهر شود.

علل بروز بیماری آزبستوز

​

علل بروز بیماری آزبستوز

تنها علت آزبست قرار گرفتن در معرض آزبست است. انواع دیگر پنوموکونیوز به دلیل قرار گرفتن در معرض انواع مختلف گرد و غبار ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، سیلیکوزیس نوعی پنوموکونیوز است که در اثر قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس ایجاد می شود.

استنشاق الیاف آزبست منجر به تجمع الیاف در بافت ریه می‌شود. سیستم ایمنی، الیاف آزبست را به عنوان مهاجمان خارجی تشخیص می‌دهد و ماکروفاژها را، که نوعی گلبول سفید هستند، می فرستد تا فیبر را احاطه کنند و آن را تجزیه و از بدن خارج کنند. این برای برخی از الیاف موثر است، اما بدن نمی تواند تمام فیبرهای استنشاقی را دفع کند.

با گذشت زمان، الیاف آزبست در ریه انباشته می‌شوند و باعث التهاب و تغییرات فیبری در بافت ریه می‌شوند که منجر به زخم و محدود شدن حرکت بافت می شود. به طور خاص، الیاف آزبست باعث التهاب و فیبروز کیسه های هوایی بینابینی و آلوئولی و بافت اطراف آن می‌شود.

برای ابتلا به بیماری مرتبط با آزبست، معمولاً باید سالها تماس منظم و مداوم با آزبست داشت؛ همچنین در صورت ابتلا به این بیماری، یک دوره نهفتگی برای آن وجود دارد که ممکن است ده‌ها سال قبل از بروز علائم طول بکشد. آزبستوز در مقایسه با سرطان های مرتبط با آزبست که به طور متوسط ​​بین 20 تا 50 سال است، دوره نهفتگی کوتاه تری بین 20 تا 30 سال دارد.

آزبستوز معمولاً در افرادی ایجاد می‌شود که شغلشان به گونه‌ی است که در معرض استنشاق مقادیر زیادی آزبست در مدت زمان طولانی بوده‌اند. کارگرانی که به احتمال زیاد این نوع بیماری را تجربه می‌کنند عبارتند از معدن‌چیان آزبست، آسیاب‌ها، لوله کش‌ها، مکانیک‌ها، کارگران دیگ بخار، کارگران ساختمانی، کارگران کارخانه های نساجی، کارگران صنعتی و کارگران کشتی‌سازی.

عوامل موثر بر افزایش خطر بیماری آزبستوز

این عوامل عبارتند از:

• مقدار و غلظت آزبست؛
• اندازه، شکل و نوع الیاف آزبست؛
• مدت زمانی که فرد در معرض آزبست قرار گرفته است؛
• عومل زمینه‌ای مانند سیگار کشیدن یا سابقه بیماری ریوی؛
• عوامل ژنتیکی یا جهش های خاص در DNA که خطر ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد.

درمان خانگی و راه های جلوگیری از آزبستوز

بیماران می توانند با انجام اقداماتی برای بهبود شیوه زندگی خود، علائم آزبستوز را به حداقل برسانند. خوردن یک رژیم غذایی متعادل و رساندن آب کافی به بدن، باعث می‌شود که بدن در برابر بیماری‌های مزمن مقاومت کند و بهتر مبارزه کند.

خواب کافی هر شب و استراحت کوتاه در طول روز به بیماران آزبستوز کمک می‌کند تا انرژی خود را تنظیم کنند. ورزش منظم و بدون فعالیت بیش از حد هم می‌تواند سطح انرژی و عملکرد ریوی را بهبود ببخشد.

یکی دیگر از راه‌های بهبود و پیشگیری از این بیماری، دریافت واکسن آنفولانزا و ذات الریه، خوب و تمیز شستن دست‌ها و پرهیز از قرار گرفتن در جمعیت زیاد دارای عفونت‌های تنفسی است. این بیماران باید از آلودگی هوا و دود تنباکو دوری کنند.

بهترین راه برای جلوگیری از آزبستوز، محدود کردن خود در قرار گرفتن در معرض آزبست و یا اجتناب از آن است. قرار گرفتن در معرض آزبست تنها عامل آزبستوز است. آزبستوز بیماری مسری نیست و شما با بودن در کنار یک فرد مبتلا به آزبستوز به این بیماری مبتلا نمی‌شوید.

اگر در یک صنعت یقه آبی کار می کنید، مهم است که در مورد تمام اقدامات ایمنی که می توانید برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آزبست انجام دهید، یاد بگیرید. با کارفرمای خود در مورد پروتکل های ایمنی صحبت کنید و از طریق آژانس هایی مانند اداره ایمنی و بهداشت شغلی به صورت آنلاین درباره قرار گرفتن در معرض آزبست شغلی اطلاعات بیشتری کسب کنید.

کسانی که با فردی زندگی می‌کنند که به دلیل شغل خود در معرض خطر ابتلا به آزبستوز است، باید در مورد روش های ضد عفونی پرس و جو کنند. ضد عفونی کردن تضمین می کند که کارگران، الیاف آزبست را روی پوست، مو، لباس، کفش و ابزار خود به خانه نمی‌آورند و در نتیجه افراد خانه هم با استنشاق آزبست در مدت طولانی، دچار این بیماری نخواهند شد.

اگر در یک خانه قدیمی زندگی می‌کنید یا در یک ساختمان قدیمی کار می‌کنید، از موادی که ممکن است حاوی آزبست باشند اجتناب کنید.

بهترین دکتر برای درمان و بهبود آزبستوز

​

مراجعه به پزشک متخصص ریه

از آنجایی که این بیماری مشابه سایر انواع فیبروز ریوی است، تشخیص آزبستوز علاوه بر انجام آزمایشات پزشکی نیازمند شرح حال کامل پزشکی و شغلی است. اکثر بیمارانی که امروز به عنوان بیماران مبتلا به آزبستوز تشخیص داده می‌شوند، چندین دهه پیش قبل از اینکه ایالات متحده استفاده از این ماده معدنی سمی را محدود کند، در معرض آزبست قرار گرفتند.

پزشکان از اسکن‌های تصویربرداری، تست‌های عملکرد ریه و سوابق پزشکی و شغلی برای تشخیص آزبست استفاده می‌کنند. بیماران معمولاً با مشکلات تنفسی به پزشک مراجعه می‌کنند و علاوه بر آزمایش‌های عملکرد ریه، آزمایش اشعه ایکس یا سی‌تی اسکن هم می‌دهند.

رادیولوژیست‌ها اغلب این بیماری را تشخیص می دهند زیرا اسکن های تصویربرداری برای شناسایی فیبروز و اسکار ریه که با آزبستوز مشخص می شود، ضروری است. شما می‌توانید برای تشخیص این بیماری به یکی از پزشکان رادیولوژیست دکتر با من مراجعه کنید.

اگر علائم اسکار در نتایج اسکن تصویر ظاهر شود و بیمار سابقه قرار گرفتن در معرض آزبست داشته باشد، متخصصان ریه متوجه آزبستوز خواهند شد.

به طور کلی تشخیص این بیماری چالش برانگیز است زیرا هیچ آزمایش ساده و سریعی برای آزبستوز وجود ندارد. ترکیبی از آزمایشات و سابقه مواجهه شغلی با آزبست استاندارد تشخیصی فعلی است. شما می‌توانید با مراجعه به بهترین متخصصان ریه سایت دکتر با من با تشخیص به موقع این بیماری، از گسترش آن جلوگیری کنید.

توجه داشته باشید که حتماً در صحبت با پزشک صداقت داشته باشید. اگر بیماران سابقه قرار گرفتن با آزبست را بیان نکنند، ممکن است تشخیص پزشک اشتباه شود. با اطلاعات اشتباه بیمار، آزبستوز ممکن است به اشتباه به عنوان آمفیزم، برونشیت مزمن یا فیبروز ریوی ایدیوپاتیک تشخیص داده شود.

در طول معاینه فیزیکی، پزشک از گوشی پزشکی برای گوش دادن به ریه‌های شما در حین تنفس استفاده می‌کند. اگر صدای خس خس را بشنوند، به وجود زخم بافت ریه مشکوک خواهند شد. در صورت مشکوک شدن به پنوموکونیوزیس، پزشک چاق شدن و ورم انگشتان دست و پا را نیز بررسی می‌کند.

و در پایان این که …

آزبستوز یک وضعیت غیرقابل برگشت است. به استثنای پیوند ریه، همه گزینه‌های درمان آزبستوز تسکین دهنده هستند، به این معنی که علائم آزبستوز را برای بهبود کیفیت زندگی بیمار برطرف می کنند.

از آنجایی که این وضعیت با گذشت زمان بدتر می شود، بیماران با افزایش سن نیاز به درمان بیشتری دارند. کار با پزشک متخصص ریه در درمان آزبستوز در کنترل پیشرفت بیماری و علائم مهم است. برای درمان این بیماری و بهبود علائم آن باید به بهترین متخصص ریه در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

آبله مرغان چیست ؟

حتما همه شما تا به حال نام بیماری آبله مرغان را شنیده اید. این بیماری یک بیماری مسری است که توسط واریسلا ایجاد می شود و معمولا کودکان را به خود درگیر می کند. اگر می خواهید در رابطه با این بیماری واگیر دار بیشتر بدانید، در ادامه با ما همراه باشید و با تاریخچه، نوع درمان این بیماری و خطرات آن بیشتر آشنا شوید.

آبله مرغان چیست؟

علت بروز این بیماری واگیر دار و خطرناک ویروس وارسیلا زوستر است، این بیماری موجب ایجاد دانه های قرمزی در بدن می شود که حتی ممکن است تعدادشان به 500 عدد هم برسد. آبله مرغان یک بیماری معمولا خفیف است که در بسیاری از افراد به آسانی بهبود پیدا می کند، اما در برخی از افراد نیز می تواند بسیار خطرناک باشد و حتی منجر به مرگ آنها شود.

اما از زمان کشف واکسن این بیماری تعداد مرگ و میر بسیار کاهش یافته و با زمان های گذشته بسیار تفاوت پیدا کرده است. تا قبل از کشف واکسن این بیماری سالانه حدود 11000 هزار نفر از این بیماران به بیمارستان مراجعه می کردند و 100 نفر از آن بیماران جان خود را از دست می دادند.

تاریخچه بیماری آبله مرغان به چه زمانی مربوط است؟

​

تاریخچه بیماری آبله مرغان

تاریخچه این بیماری مسری به دوران باستان مربوط می شود و اولین استفاده شناخته شده از واژه آبله مرغان به سال 1691 بر می گردد، اما اینکه چگونه این نام را به خود اختصاص داده است، مشخص نیست.

برخی از افراد معتقدند که این بیماری مسری و خطرناک توسط کاشفان و مهاجران اروپایی در قرن پانزدهم به قاره آمریکا انتقال پیدا کرده است. بدین ترتیب این بیماری در میان سایر بومیان آمریکا و بقیه مناطق گسترش یافت.

تا قبل از قرن هجدهم بیماری های بسیاری با پیشوند آبله وجود داشتند که موجب ایجاد جوش های پوستی در افراد می شدند. این بیماری ها شامل بیماری هایی مانند آبله مرغان، آبله و سیفلیس بودند که به آبله بزرگ نیز معروف بودند. اولین دانشمندی که موفق به ارائه شرح مفصلی از این بیماری ها شد و آنها را از آبله مرغان متمایز کرد، پزشکی انگلیسی به نام ویلیام هبردن بود که در سال 1767 به تفاوت های فیزیکی این دو بیماری اشاره کرد.

همچنین یکی از جالب ترین نکاتی که این دانشمند موفق به کشف آن شد، این بود که افرادی که یک بار به آبله مرغی مبتلا می شوند، نمی توانند دوباره به این بیماری مبتلا شوند.

مدت ها بعد داشمندان متوجه ارتباط بین این بیماری با زونا نیز شدند. در اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم، جیمز فون بوکای که یک متخصص اطفال مجارستانی بود، موارد متعددی را مشاهده کرد که نشان می دادند افراد جوان پس از قرار گرفتن در معرض افرادی که به زونا مبتلا بودند، به آبله مبتلا می شدند؛ بیماری که در صورت عدم درمان مناسب می تواند موجب آسیب های عصبی شود.

این باعث شد که او ارتباط میان این دو بیماری را مطرح کند. دانشمندان نیز بعدها این نظریه را تایید کردند و دریافتند پس از بهبود آبله، ویروس واریسلا در بدن افراد باقی می ماند و منجر به ایجاد زونا می شود.

علائم بیماری آبله مرغان چیست؟

​

علائم بیماری آبله مرغان

هر کسی که تا به حال آبله مرغان نگرفته باشد یا واکسن این بیماری را دریافت نکرده باشد، می تواند به این بیماری مبتلا شود. مدت زمان درمان این بیماری معمولا حدود 4 تا 7 روز طول می کشد. از جمله علامت های این بیماری می توان به بثورات پوستی که به تاول های خارش دار و پر از مایع تبدیل می شوند و در نهایت به چیزی به نام دلمه تبدیل می شوند، اشاره کرد. بیایید با مراحل ایجاد این نوع علائم بر پوست آشنا شویم:

مرحله 1: لکه ها ظاهر می شوند

• این لکه ها می توانند در هر نقطه ای از بدن از جمله داخل دهان یا اطراف اندام تناسلی ایجاد شوند که می توانند بسیار دردناک باشند.
• این لکه ها می توانند در مناطق متفاوتی از بدن پخش شوند یا اینکه می توانند تنها در یک قسمت کوچک از بدن باقی بمانند.
• بسته به نوع رنگ پوست شما، لکه ها می توانند قرمز، صورتی، تیره تر یا همرنگ با پوست اطراف آن ناحیه باشند.
• لکه های ایجاد شده از این بیماری بر پوست های تیره رنگ سخت تر تشخیص داده می شود.

مرحله 2: لکه ها تبدیل به تاول می شوند

این لکه ها می توانند پس از مدتی ملتهب شده، پر از مایع و تبدیل به تاول شوند. این تاول ها خارش بسیار شدیدی دارند که می تواند منجر به عصبی شدن افراد شود و همچنین ممکن است که تاول ها بترکند.

مرحله 3: تاول ها به پوسته تبدیل می شوند

در نهایت تاول ها تبدیل به دلمه می شوند. برخی از این دلمه ها پوسته پوسته هستند و برخی دیگر از آنها مایع نشت می کنند.

سایر علائم معمولی این بیماری که ممکن است یک تا دو روز قبل از لکه ها ظاهر شوند، عبارتند از:

• تب
• خستگی
• از دست دادن اشتها
• سردرد

آبله مرغان در افراد واکسینه شده

حتی افرادی که علیه این بیماری واکسینه شده اند نیز می توانند به این بیماری خطرناک مبتلا شوند. اما محلول واکسنی که در بدن این افراد وجود دارد، موجب می شود که آنها تاول های کمتری داشته باشند یا اصلا تاول نداشته باشند (فقط لکه های قرمز داشته باشند)، آنها می توانند اصلا تب نداشته باشند یا تب بسیار خفیفی داشته باشند.

همچنین افرادی که واکسینه شده اند، مدت زمان کوتاه تری نسبت به افرادی که واکسینه نشده اند، بیمار هستند. اما با این وجود گاهی اوقات ممکن است افرادی که واکسینه شده اند، مانند افرادی که واکسینه نشده اند، علائم داشته باشند.

بیماری آبله مرغان چه خطراتی دارد؟

عوارض این بیماری ممکن است برای همه افراد رخ بدهد، اما در افراد سالمی که به این بیماری مبتلا می شوند، شایع نیست. افرادی که ممکن است به مورد جدیدی از این بیماری مبتلا شوند و در معرض خطر آن قرار بگیرند، عبارتند از:

• نوزادان
• نوجوانان
• بزرگسالان
• زنان حامله
• افرادی که به دلیل داروهایی که به خاطر بیماری دیگر مصرف می کنند، بدنشان توانایی مبارزه با میکروب ها را ندارد.
• افرادی که به سرطان، HIV/AIDS مبتلا هستند.
• بیمارانی که پیوند انجام داده اند.
• افرادی که تحت شیمی درمانی هستند.

عوارض جدی بیماری آبله مرغان می تواند موارد زیر باشد:

• عفونت باکتریایی (این نوع عفونت معمولا پوست یا بافت های نرم را تحت تاثیر قرار می دهد)
• پنومونی (عفونتی شدن ریه ها)
• آنسفالیت (عفونت یا التهاب مغزی)
• التهاب کبد
• کم آبی بدن
• مشکلات خون ریزی
• سپسیس (عفونت خون)
• سندرم ری، در افرادی که آسپرین (یک داروی بسیا خطرناک برای این بیماری) مصرف می کنند.

برخی از افراد به عوارض بسیار شدیدی دچار می شوند که آنها را راهی بیمارستان می کند. همچنین در برخی موارد خاص این عوارض می توانند کشنده باشند. البته از زمانی که واکسیناسیون به طور مرتب برای تمامی افراد انجام می شود، تعداد این مرگ و میر بسیار کاهش پیدا کرده است، اما همچنان برخی از افراد هستند که به واکسن این بیماری مجهز نیستند.

بر اساس کتابچه راهنمای مرک (Merck)، حدودا از هر 400 بزرگسالی که به آبله مرغان مبتلا می شود، 1 نفر به زات الریه مبتلا شده و این اتفاق در کودکان با سیستم ایمنی طبیعی به ندرت رخ می دهد. علائم معمولی پنومونی شامل سرفه، تب و مشکلات تنفسی است.

از هر 1000 نفری که به این بیماری مبتلا هستند، تنها یک تا 2 مورد از آنها به عفونت یا التهاب مغزی گرفتار می شوند. از علائم عفونت یا التهاب مغزی می توان به مواردی مانند سردرد، بی ثباتی هنگام راه رفتن، سرگیجه، گیجی و حتی تشنج اشاره کرد. بروز این عارضه در بزرگسالان می تواند تهدید کننده زندگی آنها باشد.

سندرم ری یکی از عوارض نادر است، اما افرادی که به آن مبتلا می شوند، باید آن را بسیار جدی بگیرند، زیرا موجب ایجاد التهاب در مغز و کبد می شود. معمولا پس از تجویز آسپرین به کودکان مبتلا به عفونت رخ می دهد. به همین دلیل آسپرین به هیچ عنوان برای افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، توصیه نمی شود.

درمان خانگی آبله مرغان

​

جلوگیری از خارش آبله مرغان – پوشیدن دستکش

اگرچه برای درمان هر نوع بیماری ابتدا باید به پزشک مراجعه کنید، زیرا گاهی اوقات ممکن است علائمی که شما به سادگی از کنارشان می گذرید، بسیار خطرناک باشند و جان افراد را تهدید کنند. اما چند روش وجود دارد که به شما کمک می کند که راحت تر با این بیماری کنار بیایید. در ادامه به مشاهده این روش ها می پردازیم.

از لوسیون کالامین استفاده کنید

این لوسیون دارای خواص تسکین دهنده پوست از جمله اکسید روی است، در نتیجه می تواند به کاهش خارش تاول ها کمک کند. تنها کافی است آن را با یک پنبه روی نواحی خارش دار پوست بمالید و پخش کنید. توجه داشته باشید که نباید از این لوسیون اطراف چشم خود استفاده کنید.

بستنی های بدون شکر سرو کنید

از آنجایی که تاول های این بیماری می توانند در دهان شما نیز به وجود بیایند و البته که بسیار دردناک هستند، مکیدن بستنی بدون قند می تواند تسکین دهنده بسیار خوبی باشد. همچنین مکیدن بستنی بدون قند موجب می شود که بدن شما مایعات بیشتری دریافت کند و دچار کم آبی نشود.

در بلغور جو دوسر استحمام کنید

حمام بلغور جو دوسر نیز می تواند تسکین دهنده خارش های بدن باشد. شما این محلول جو دو سر را هم می توانید از داروخانه ها خریداری کرده یا خودتان آن را در منزل درست کنید.

برای جلوگیری از خراشیدن دستکش بپوشید

خاراندن تاول ها می تواند بسیار وسوسه انگیز باشد، اما بعد از خاراندن آنها با عفونت هایی که به همراه می آورند، باعث پشیمانی شما می شوند. برای جلوگیری از خاراندن تاول ها ناخن های خود را کوتاه کنید و دست های خود را با دستکش یا جوراب بپوشانید.

حمام جوش شیرین بگیرید

یکی دیگر از روش های تسکین دهنده خارش، جوش شیرین است. جوش شیرین را در آب ولرم مخلوط کرده و حدود 15 تا 20 دقیقه در آن استراحت کنید. اگر این روش برای شما تسکین دهنده است، می توانید روزی دو الی سه بار آن را انجام دهید.

از کمپرس بابونه استفاده کنید

بابونه اثر ضد عفونی کننده و ضد التهاب دارد، در نتیجه می تواند یک تسکین دهنده برای خارش های شما باشد. دو عدد چای کیسه ای بابونه را دم کنید و بگذارید خنک شود. سپس پدهای پنبه ای را به چای بابونه آغشته کنید و روی نواحی خارش دار بمالید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در حالی که بیشتر علائم آبله مرغان با مرور زمان از بین می رود، اما علائمی نیز وجود دارد که باید با پزشک یا متخصص داخلی تماس گرفت. این علائم عبارتند از:

• اگر فرد مبتلا به ویروس زیر یک سال سن دارد.
• اگر فرد مبتلا سیستم ایمنی ضعیفی دارد یا به یک بیماری مزمن یا سرطان مبتلا است.
• اگر تب بیش 39 درجه سانتی گراد داشته باشد، تب بیش از 4 روز طول بکشد یا اینکه تب پس از 24 ساعت از بین برود، اما دوباره عود کند.
• اگر فرد گیجی، مشکلات تنفسی یا بثورات خونی دارد.

در این مواقع شما باید به یک دکتر داخلی مراجعه کنید. اما چگونه می توانید بهترین دکتر متخصص داخلی را پیدا کنید؟ اگر به دنبال یافتن یک سایت دکتر متخصص داخلی هستید، ما به شما سایت «دکتر با من» را معرفی می کنیم.

در این سایت انواع دکترها و متخصص ها برای هر نوع بیماری با تلفن و آدرس مطبشان در اختیار شما قرار داده می شوند. شما به کمک سایت «دکتر با من» می توانید دکتر متخصص مشهور در تهران و دیگر شهرها را به راحتی پیدا کنید.

حرف آخر

مشاهده کردیم که بیماری آبله مرغان از زمان باستان تا به حال وجود داشته است و دانشمندان با تلاش های فراوان طی سالها توانستند واکسن علیه این بیماری را کشف کنند. این بیماری خطرات بسیاری دارد و می تواند منجر به مرگ برخی از افراد شود. البته که افرادی که واکسینه هستند، دوره بیماری کوتاه تری نسبت به افراد واکسینه نشده دارند.

شما می توانید با استفاده از برخی از روش های خانگی آزارهای این بیماری که از علائم شایع آنها خارش های پوستی است را تسکین بدهید. اما این نکته را در نظر داشته باشید که همه افراد پس از مشاهده علائم این بیماری باید به یک متخصص داخلی مراجعه کنند و شما بهترین متخصصان را می توانید در سایت «دکتر با من» به راحتی پیدا کنید.

آبله چیست و چه علائمی دارد؟

از زمان های گذشته تا به حال همیشه انواع ویروس ها مردم را به خود درگیر می کردند و بسیاری از آنها را به سوی مرگ می کشاندند. در این بین نیز پزشکان و دانشمندانی بودند که برای یافتن واکسن این بیماری ها تلاش می کردند و برخی از آنها نیز جان خود را از دست می دانند. یکی از این بیماری های خطرناک آبله بود که موجب مرگ افراد در گذشته می شد. در ادامه با ما همراه باشید و با علائم، خطرات و درمان های این بیماری بیشتر آشنا شوید.

آبله چیست؟

​

آبله چیست

قبل از ریشه کن شدن این بیماری، آبله یکی از خطرناک ترین بیماری های آن زمان بود که توسط ویروس واریولا ایجاد شده بود و به آسانی از فردی به فرد دیگر سرایت می کرد. افرادی که به این بیماری مبتلا می شدند، علائمی همچون تب، راش پوستی متمایز و پیش رونده داشتند.

البته این نکته را باید در نظر داشته باشید که بر عکس ویروس های دیگر اکثر افرادی که به این بیماری مبتلا می شدند، بهبود پیدا می کردند، به طور حدودی از هر 10 نفر 3 نفر جان خود را از دست می دادند. از اثرات این بیماری مسری که حتی پس بهبود بیمار نیز باقی می ماند، می توان به زخم های دائمی در نواحی بزرگ بدن، به ویژه صورت اشاره کرد و همچنین افرادی که بر اثر این بیماری برای همیشه نابینا ماندند.

سر انجام به لطف واکسیناسیون این بیماری ریشه کن شد و در سال 1977 هیچ موردی از این بیماری رخ نداد. آخرین شیوع طبیعی آبله در ایالات متحده در سال 1949 رخ داد.

آیا درباره تاریخچه بیماری آبله چیزی می دانید؟

​

تاریخچه بیماری آبله

منشا اصلی این بیماری ناشناخته است. برخی بثورات آبله مانند که در مومیایی های مصری مشاهده شده است، نشان می دهد که این بیماری مربوط به 3000 سال قبل است. اولین توصیفی که از یک بیماری مشابه این بیماری مکتوب شده، به قرن چهارم میلادی در چین مربوط است. همچنین توصیفات دیگری نیز در هفتم در هند و در قرن دهم در آسیای کوچک ظاهر شدند.

برخی از مورخان گسترش جهانی این بیماری را در تمدن ها و اکتشافات دنبال کردند و متوجه شدند که گسترش راه های تجاری در طول قرن ها منجر به گسترش این بیماری شده بود.

نکات برجسته آبله در طول تاریخ:

• در قرن ششم افزایش تجارت با چین و کره موجب انتقال بیماری به ژاپن شد.
• در قرن هفتم گسترش اعراب موجب افزایش بیماری در شمال آفریقا، اسپانیا و پرتغال شد.
• در قرن یازدهم جنگ های صلیبی موجب گسترش بیماری در اروپا شد.
• در قرن پانزدهم پرتغال بخشی از غرب آفریقا را اشغال می کند و موجب انتقال بیماری به آن منطقه می شود.
• در قرن شانزدهم مهاجران اروپایی و تجارت برده های آفریقایی موجب انتقال بیماری به کشورهای کارائیب و آمریکای مرکزی و جنوبی می شود.
• در قرن هفدهم مهاجران اروپایی بیماری را به آمریکای شمالی می آورند.
• در قرن هجدهم کاوشگرانی از بریتانیای کبیر موجب انتقال بیماری به استرالیا می شود.

علائم بیماری آبله چیست؟

​

علائم بیماری آبله

در این نوع بیماری علائم فورا ظاهر نمی شود. گاهی اوقات ممکن است افراد حتی پس از 7 تا 14 روز مبتلا شدن به ویروس واریولا علائمی نداشته باشند، در ظاهر بیمار به نظر نرسند و خودشان هم هیچ احساس بیماری نداشته باشند. این زمان یک نوع دوره نهفتگی است که در پایان این دوره علائم بیماری شروع به نشان دادن خودشان می کنند.

این بیماری می تواند به چهار نوع بالینی ظاهر شود. یکی از شایع ترین شکل های آن که به آبله معمولی معروف است، در 90 درصد مواقع رخ می دهد. سه مورد دیگر از این بیماری عبارتند از: آبله مسطح، آبله خونریزی دهنده و آبله اصلاح شده با واکسن.

مراحل شایع ترین شکل این بیماری

علائم اولیه: بروز اولین علائم حدود 3 روز طول می کشد. این علائم عبارتند از: تب بالا، کمر درد، سردرد، درد عضلانی و استفراغ.

بثورات اولیه: پس از رخ دادن علائم اولیه بثورات شروع به ظاهر شدن در سطح بدن می کند. علائم فرد مبتلا در این مرحله بیشتر مسری است، زیرا به سادگی می تواند این ویروس را از طریق صحبت کردن و عطسه یا سرفه به دیگران انتقال دهد.

1. در مراحل اولیه راش روی زبان، داخل دهان و گلو ایجاد می شود. این لکه های قرمز در دهان شما تبدیل به زخم می شوند و سر باز می کنند.
2. بثورات ابتدا به صورت و سپس به بازوها، پشت و بالاتنه گسترش می یابند. بثورات برای پخش شدن به همه نقاط بدن از جمله کف دست ها و کف پاها تنها به یک روز زمان نیاز دارند.
3. برجستگی های روی پوست شما با مایع غلیظی از چرک پر می شود. همچنین ممکن است در وسط هر برآمدگی یک فرو رفتگی نیز وجود داشته باشد. این برآمدگی ها پس از دو روز با مایع پر می شوند.

بثورات پوستی و دلمه: برجستگی ها به توده های گرد و سفت رنگی به نام پوسچول تبدیل می شوند. پس از 10 روز پوسته هایی روی پوسچول ها ایجاد می شود و حدود یک هفته بعد از آن دلمه ها شروع به ریزش می کنند.

پوسته ها معمولا در حدود سه هفته می ریزند. هنگامی که آنها می افتند، زخم هایی از خودشان به جای می گذارند. همچنین یکی از نکات مهم این است که بیماری فرد مبتلا به آبله تا زمان افتادن آخرین دلمه مسری است.

بیماری آبله چه خطراتی دارد؟

این بیماری یکی از خطرناک ترین ویروس های تاریخ محسوب می شود و در زمان های گذشته حدود 30 درصد از افرادی که به آن مبتلا می شدند را به کام مرگ می کشاند. اما امروزه با داشتن واکسن علیه آبله و واکسینه شدن همه افراد خطری در رابطه با بیماری مورد نظر مردم را تهدید نمی کند، به گونه ای دیگر این بیماری تقریبا به فراموشی سپرده شده است.

اما باید این نکته را در نظر داشته باشید که همچنان هستند افرادی که واکسینه نشده اند و مبتلا شدن آنها به این بیماری می تواند تهدیدی جدی برای زندگی آنها باشد.

آیا درمان خانگی برای بیمار آبله وجود دارد؟

امروزه با وجود واکسن های توزیع شده، درمان خانگی خاصی برای این بیماری وجود ندارد. اما مردم تا قبل از کشف واکسن آبله چگونه با آن کنار می آمدند؟ در پایان قرن نوزدهم چندین پزشک و گیاه شناس به کمک یکدیگر با انجام تحقیقاتی بسیار دریافتند که گیاه Sarracenia pupurea که با نام گیاه پارچ ارغوانی نیز در میان مردم آمریکا شناخته می شود، می تواند برای این بیماری مفید باشد.

این گیاه از جنس گونه های گوشتخوار است که برگ هایی به شکل پارچ دارد و از آنها برای خوردن حشرات استفاده می کند. این گیاه ظاهری خالدار دارد که احتمالا به دلیل شباهت آن با بیماری مردمان باستان از آن استفاده می کردند. توصیف های متقاعد کننده ای مانند اینکه این گیاه می تواند ویروس را از درون بکشد و همچنین توسعه جوش ها را متوقف می کند، موجب معروف شدن این گیاه به عنوان بزرگترین درمان شناخته شده برای این بلای وحشتناک شده بود.

درمان پزشکی این بیماری چیست؟

همانطور که پیش تر گفتیم، این بیماری درمان خانگی ندارد و مردمان در گذشته تا قبل از کشف واکسن از گیاه پارچ ارغوانی استفاده می کردند. بنابراین بهتر است در اولین فرصت به یک دکتر متخصص پوست مراجعه کنید. اما چگونه می توانید بهترین دکتر متخصص پوست برای درمان آبله را پیدا کنید؟ تصور کنید که کار شما چقدر آسان تر می شود زمانی که یک سایت دکتر متخصص پوست در اختیار شما باشد و بهترین دکتر ها را به شما معرفی کند.

ما به شما عزیزان سایت «دکتر با من» را به عنوان یکی از بهترین سایت ها برای پیدا کردن بهترین دکترهای متخصص معرفی می کنیم. سایت «دکتر با من» تشکیل شده است که کار شما عزیزان برای پیدا کردن پزشکان مربوط به هر بیماری را آسان کند. شما به کمک این سایت می توانید دکتر متخصص مشهور در تهران و هر شهری که می خواهید را با تمام اطلاعات دکتر از جمله تلفن مطب، آدرس مطب و … را به راحتی پیدا کنید.

حرف آخر

مشاهده کردیم که آبله یکی از خطرناک ترین بیماری ها در زمان گذشته بود که جان مردم را تهدید می کرد. اما امروزه با وجود پیشرفت علم و واکسن های تولید شده مردم نگرانی کمتری در رابطه با این گونه بیماری ها دارند. اما اگر روزی به این بیماری گرفتار شدید، بهتر است فورا به یک پزشک متخصص داخلی و یا دکتر پوست مراجعه کنید. در این مواقع سایت «دکتر با من» در اختیار شما است که به شما عزیزان برای پیدا کردن بهترین پزشکان در کمترین زمان کمک کند.

سقط جنین چیست و در چه شرایطی اتفاق می افتد؟

سقط جنین از جمله اتفاقاتی است که ممکن است خواسته یا ناخواسته برای هر زنی رخ دهد، و  تقریبا گفته می شود که از میان هر 4 زن یک نفر دچار این واقعه می شود. اکنون برای اینکه شما در خصوص سقط جنین اطلاعات بیشتری بدست آورید، بهتر است که تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

مفهوم سقط خود به خودی چیست؟

سقط خود به خودی، از دست دادن جنین مادر تا  قبل از هفته ۲۰م می باشد که می توان گفت، حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد اکثر بارداری ها بدین شکل صورت می گیرد اما این آمار کاملا دقیق نیست چرا که بسیاری از سقط ها، بدون اینکه حتی خود مادر بداند باردار است، رخ می دهد و در نتیجه نمی توان یک آمار مشخص ارائه داد.

در واقع اگر سقط جنین به صورت غیرعمدی رخ دهد، می توان گفت که یک مشکلی در بارداری وجود دارد، به همین جهت بهتر است مادر همواره قبل و بعد از بارداری تحت نظر پزشک قرار گیرد.

سقط جنین هیچگاه یک امر طبیعی برای شخص نبوده و بهتر است که برای جلوگیری از این اتفاق در خصوص نوع درمان، راه های جلوگیری از آن و مکمل های مصرفی اطلاعات دقیقی بدست آورد تا این مشکل، مجددا تکرار نشود و یا اینکه از بروز آن به صورت کلی جلوگیری کند. به همین جهت بهتر است که در سایت دکتر با من، از پزشکان متخصص زنان زایمان نوبت گرفته و تحت درمان و مراقبت پزشکی قرار بگیرید.

نشانه ها و علائم سقط جنین چیست؟

​

نشانه ها و علائم سقط جنین

علائم سقط جنین در هر مادری متفاوت است و گاهی برخی از آنها شدتِ فراوانی دارد و برخی دیگر نیز بسیار خفیف بوده اند. به همین جهت پزشک متخصص بایستی تمام این موارد را بررسی نماید تا به نتیجه درست و دقیقی برسد. در واقع سقط جنین علائم بسیاری دارد، که ما در این جا مهمترین آن ها را برای شما بررسی خواهیم کرد. اما بهتر است فرد در زمان مطلع شدن از این جریان، فورا به پزشک متخصص مراجعه کرده و بعد از انجام آزمایش های گوناگون و سونوگرافی های تخصصی، تحت درمان قرار گیرد.

اما این موضوع را بدانید که ممکن است در هفته های اول دچار این حادثه شوید و خودتان نیز خبردار نشوید اما به محض مطلع شدن اقدامات لازم را انجام دهید.

علائم شایع در سقط جنین 

• لکه بینی بسیار زیاد
• خونریزی شدید واژینال
• بیرون رفتن مایعات مختلف از واژن به صورت غیرطبیعی
• دل درد بسیار زیاد در لگن و شکم شخص بیمار
• کمردرد نسبتا ضعیف تا شدید آن

در صورتی که باردار هستید و این علائم را تجربه می کنید بهتر است که به یک پزشک متخصص مراجعه کنید و او را از وجود این گونه علائم مطلع سازید، توجه داشته باشید که ممکن است باردار نبوده اما این علائم را مشاهده کنید.

چه عواملی موجب سقط جنین خواهد شد؟

سن مادر

اینکه شما در چه سنی باردار می شوید بسیار مهم است به این جهت که اکثرا سقط جنین در سنین بالا برای فرد رخ می دهد. در واقع بدین معنی است که هر چه سن افزایش یابد، خطر سقط جنین نیز بیشتر می شود. پس بهتر است که در زمان بارداری به این سن توجه نمایید.

پیشینه سقط قبلی در مادر

افرادی که دارای سابقه ی سقط جنین هستند، احتمال اینکه در آینده برای آن ها این موضوع تکرار شود بسیار زیاد است به همین جهت، چنانچه در گذشته جنین شما سقط شده است، بهتر است برای بارداری بعدی، حتما تحت نظر یک پزشک معالج باشید که ما در دکتر با من لیست کامل متخصصین زنان و زایمان را قرار داده ایم.

رشد غیر طبیعی جنین

زمانی که این حالت پیش می آید، جنین شما به صورت خود به خودی سقط خواهد شد و یا اینکه به دلیل رشد غیر طبیعی جنین، پزشک دستور سقط را فورا خواهد داد.

علل ژنتیکی

این عامل به صورت مستقیم بر کروموزوم های جنین تاثیر می گذارد و موجب خواهد شد که به دلیل عوامل ارثیِ رشد، جنین از هر نظر دارای سلامت جسمانی نباشد. در این حال مادر اجازه ی سقط جنین را خواهد داشت و یا حتی جنین نیز در برخی از مواقع، خود به خودی سقط خواهد شد.

بیماری های عفونی و مزمن

یکسری از بیماری ها مانند تب مالت، عفونت های مراقبتی و امثال اینگونه از بیماری ها، ممکن است به سقط جنین منجر شود و در برخی از حالات نیز این احتمال وجود دارد که دکتر چاره ایی جز سقط آن نداشته باشد. یکسری از بیماری ها نیز آنچنان مزمن و حاد بوده که ادامه ماه های بارداری به ضرر مادر است و خطر مرگ او را به دنبال دارد مانند: سرطان، سل و … که بیماری های شدیدی هستند.

مصرف داروهای خاص و مشروبات الکلی

مادر باردار به هیچ عنوان نباید سرخود، دارو مصرف کند. چرا که سلامت جنین مادر را به خاطر می اندازد و ممکن است که سقط رخ دهد. علاوه بر آن مصرف مشروبات الکلی و دخانیات ممنوع می باشد و بهتر است که از استفاده از  آن به طور جدی پرهیز شود.

پایین بودن سطح ایمنی بدن

سطح ایمنی بایستی که در بدن مادر کاملا تقویت شود. تا بتواند به خوبی از جنین خود مراقبت کند. پس در نتیجه می توان گفت که استفاده از مکمل های درمانی می تواند، جلوی بسیاری از وقایع مانند سقط جنین را بگیرد.

مشکلات رحمی

زمانی که تصمیم به بارداری می گیرید، بهتر است قبل از آن با پزشک خود مشورت نمایید و آزمایش های زیادی را انجام دهید، چرا که در صورت مبتلا شدن به بیماری های مختلف مانند فیبروم، پزشک اجازه ی باردار شدن به شما را نخواهد داد.

اضافه وزن در مادر

خیلی اوقات زمانی که وزن مادر بالاتر می رود، بارداری برای او سخت می شود و حتی ممکن است که به سقط جنین منتهی  شود به همین جهت داشتن یک وزن ایده آل علاوه بر اینکه به حفظ سلامت شما کمک خواهد کرد، موجب می شود که نوزادی سالم به دنیا بیاورید.

مشکلات در اسپرم آقایان

بسیاری از اوقات علت سقط جنین مادر نبوده و می تواند مشکل از اسپرم آقایان باشد، در واقع مصرف یک سری داروها و یا عوامل محیطی ممکن است اختلالات زیادی در مادر ایجاد کند.

 چه مواردی برای سقط جنین ضرر ندارد؟

​

فعالیت های مناسب زمان بارداری

1. فعالیت های ورزشی آرام مانند: پیاده روی و یوگا نه تنها موجب سقط نمی شود، بلکه از وقوع این اتفاق نیز جلوگیری می کند.
2. رابطه جنسی ملایم، ضرری به جنین نخواهد رساند اما رابطه جنسی پرخطر، بسیار خطرناک است.
3. کار کردن معمولی ضرری برای مادر و جنین ندارد. مگر اینکه در معرض خطر اشعه و آسیب قرار بگیرید به همین جهت بهتر است که از پزشکان سایت دکتر با من مشورت بگیرید و سپس به فعالیت خود ادامه دهید.

رایج ترین روش های سقط جنین کدام هستند؟

زمانی که شخص به درد دچار می شود، ممکن است توانایی صبر و تحمل آن را نداشته باشد به همین جهت سریعا دستور سقط آن به تخلیه و کورتاژ را می دهد. اما گاهی مادر در حالتی است که می تواند آن درد را تحمل کند و یا اینکه پزشک سقط دارویی را برای او ترجیح می دهد.

به همین جهت می توان گفت که با رخ دادن این موضوع و با توجه به وضعیت مادر و همچنین نظر پزشک، این تصمیم گرفته می شود.

به طور کلی روش های سقط جنین به شرح زیر است:

• آسپیراسیون خلاء
• اتساع و تخلیه
• سقط دارویی

در نتیجه هرگز تصمیم سرخود و بدون مشورت با پزشک را نگیرید و حتما تحت نظر او سقط جنین انجام دهید.

مفهوم سقط جنین ناقص چیست؟ و چه علائمی دارد؟

سقط ناقص به معنی عدم سقط جنین در مادر نیست بلکه بدین مفهوم است که سقط اتفاق افتاده اما کامل نیست. در واقع باقی مانده جنین هنوز در رحم مادر است و با توجه انواع روش های سقط که در بالا گفته شد، این کار صورت می گیرد و مابقی آن را از رحم مادر جدا می کنند.

همچنین مهمترین نشانه های سقط ناقص شامل موارد زیر است:

• خونریزی بسیار شدید در مادر
• خونریزی که روز به روز بیشتر می شود.
• خونریزی شدیدی که بیش از دو هفته طول بکشد.
• درد در ناحیه لگن و رحم که عادی نباشد.
• تب بسیار بالا در مادر

البته توجه داشته باشید که علائم بالا ممکن است نشانه ی سقط جنین ناقص نباشد و شخص بایستی حتما به پزشک معالج خود مراجعه کند تا وی بعد از بررسی های تازه به نتیجه درستی برسد.

شایع ترین عارضه ی سقط جنین چیست؟

​

عوارض سقط جنین

سقط جنین عوارض روحی و جسمی بسیاری به دنبال دارد، که ممکن است حتی مادر تا بعدها نیز دچار آن باشد. اما اگر در صورت بروز این اتفاق سریعا تحت درمان قرار بگیرد، دیگر جای نگرانی نبوده و می توان گفت که می شود از بسیاری از عوارض آن در آینده جلوگیری کرد.

یکی از شایع ترین عارضه ی این بیماری عفونت رحمی است که به آن سپتیک نیز می گویند.

علائم و نشانه های این عفونت موارد زیر است:

• تب و لرز شدید
• حساسیت در زیر شکم
• ترشحات بد بو در واژن، به نحوی که قابل تحمل نباشد.

در آخر نیز پیشنهاد ما به شما این است که قبل از بارداری و در حین آن، تحت نظر پزشک متخصص زنان و زایمان قرار بگیرید و حتما در صورت بروز مشکلات بالا به او مراجعه کنید چرا که همواره درمان به موقع از بروز بیماری های دیگر می کاهد. ما لیست کامل پزشکان زنان و زایمان را در سایت دکتر با من قرار داده ایم تا شما بتوانید پزشک مربوطه را به راحتی پیدا کنید و نوبت بگیرید.

آبسه چیست ؟

آبسه، تجمع چرک در زیر پوست یا درون بدن است، یعنی توده ای دردناک و پر از چرک است که اغلب در اثر عفونت باکتریایی به وجود می آید. این مشکل اغلب به علت عفونت یا گیر کردن یک جسم خارجی در بدن به ایجاد می شود.

در هنگام مقابله بدن با عفونت یا در هنگام تلاش بدن برای از بین بردن جسم خارجی گیر افتاده در بدن، پر شدن بافت های آسیب دیده توسط گلبول های سفید خون انجام می شود و مایع به دست آمده که چرک نامیده می شود، در ناحیه مورد نظر ایجاد می شود.

چرک دارای گلبول های سفید مرده و زنده، باکتری های زنده و مرده، بقایای سلول ها و بافت هایی است که عفونت یا پاسخ ایمنی بدن منجر به کشته یا زخمی شدن آنها شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره، با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

انواع مختلف این عارضه

احتمال بروز آبسه در سراسر بدن وجود دارد؛ ممکن است قابل مشاهده باشند یا به علت وجود داشتن در داخل بدن به آنها بی توجهی شود و زمینه ساز عوارض جدی مانند آسیب به اندام ها شوند. رایج ترین انواع آن شامل موارد زیر است.

پوستی

​

آبسه پوستی

در نتیجه عفونت هایی رخ می دهد که منجر به تجمع چرک در پوست می شوند. این نوع از آبسه عفونت های ناشی از باکتری (به طور معمول استافیلوکوک)، جوش ها، زخم ها، جراحات جزئی که عفونی می شوند و عفونت های فولیکول مو (فولیکولیت) را در بر می گیرد. ایجاد آبسه های پوستی در هر جایی از بدن امکان پذیر است.

دندانی

​

آبسه دندانی

احتمال دارد در مرکز دندان (پالپ) به وجود آید و به ریشه یا ساختارهای استخوانی نگهدارنده دندان گسترش پیدا کند. در صورتی که باکتری ها از طریق سوراخی مانند حفره پوسیدگی دندان وارد شوند یا از راه شکستگی، ترک خوردگی یا بریدگی دندان ورود پیدا کنند، احتمال عفونی شدن دندان وجود خواهد داشت.

سایر انواع آن که کمتر رایج هستند، شامل موارد زیر می شوند.

شکمی

​

آبسه شکمی

ممکن است در نزدیکی یا داخل اندام های شکمی مانند پانکراس، کبد یا کلیه ها قرار داشته باشد. علل آبسه شکمی مواردی مانند پارگی اندام ها (مانند آپاندیس یا تخمدان)، عفونت ها و بیماری التهابی روده است.
کبد آمیبی

نوعی ناشی از آمیبیاز به عنوان یک عفونت روده ای که احتمال سرایت آن به کبد وجود دارد. انتامبا هیستولیتیکا به عنوان عفونت ناشی از انگل روده ای که ممکن است از طریق غذا و آب آلوده به مدفوع دارای انگل پخش شود. آمیبیازیس در جمعیت ‌های شلوغ که رعایت بهداشت نامناسب است، بیشتر شایع خواهد بود.

آنورکتال

​

آبسه آنورکتال

محل پیدایش آن در داخل یا نزدیک مقعد یا راست روده است و ایجاد آن اغلب در نتیجه بیماری های مقاربتی، مسدود شدن غدد، عفونت شقاق مقعد یا ضربه به ناحیه مورد نظر خواهد بود.

بارتولین (یا کیست)

​

آبسه بارتولین یا کیست

ممکن است در غدد بارتولین موجود در هر طرف دهانه واژن به وجود آید. احتمال مسدود شدن مجرای غده وجود دارد و می تواند مایع را طی مدت زمانی جمع کند و به صورت بالقوه سبب عفونت و تشکیل بارتولین شود.

مغزی

​

آبسه مغزی

اغلب در نتیجه یک عفونت باکتریایی یا قارچی در قسمتی از مغز رخ می دهد. فشار ایجاد شده توسط آن می تواند مشکلات مغزی جدی مانند تشنج، مشکلات زبانی و از دست دادن عملکرد عضلانی را ایجاد کند. این عارضه به عنوان یک مورد اورژانس پزشکی، نیازمند درمان فوری است.

اپیدورال

​

آبسه اپیدورال

این عارضه را می توان اتفاقی نادر مطرح کرد که در نتیجه عفونت ناحیه بین مننژها (غشاهای پوشش دهنده مغز و نخاع) و استخوان های جمجمه یا ستون فقرات رخ می دهد و اگر درون جمجمه باشد، تشکیل اپیدورال درون جمجمه اتفاق می افتد. اگر داخل ستون فقرات باشد، اپیدورال نخاعی است که می توان آن را شایع ترین نوع اپیدورال معرفی کرد.

پری لوزه

​

آبسه پری لوزه

عفونت لوزه ها، عارضه بالقوه ای است که زندگی لوزه ها را تهدید می کند. اغلب چنین عفونت هایی به وسیله باکتری های گروه A استرپتوکوک بتا همولیتیک به وجود می آیند؛ همان باکتری که منجر به گلودرد استرپتوکوکی می شود. پری لوزه به علت مصرف آنتی بیوتیک ها به منظور درمان سریع و اثرگذار لوزه، به ندرت مشاهده می شود.

پیوژنیک کبد

​

آبسه پیوژنیک کبد

محل ایجاد آن در ناحیه ای روی کبد است که تولید چرک را انجام می دهد. بسیاری از انواع عفونت های شکمی، عفونت لوله های تخلیه کننده صفرا یا ضربه به کبد می توانند زمینه ساز بروز آن باشند.

نخاع

​

آبسه نخاع

ناشی از عفونت در داخل ستون فقرات بوده و بسیار نادر است. در هنگام رخ دادن، اغلب یک عارضه اپیدورال به شمار می آید.

علل به وجود آمدن این عارضه

احتمال بروز آن در هر نقطه از بدن وجود دارد. انواع آن شامل موارد زیر می شود:

• پوستی: که محل ایجاد آن در زیر پوست است.
• داخلی: که محل ایجاد آن داخل بدن، درون یک اندام یا در فضاهای میان اندام ها است.

اغلب آبسه پوستی به شکل یک توده متورم و پر از چرک در زیر سطح پوست ایجاد می شود. همچنین احتمال بروز علائم دیگری مانند عفونت درجه حرارت بالا و لرز نیز وجود خواهد داشت.

تشخیص این عارضه درون بدن دشوارتر است، اما علائم آن شامل موارد زیر خواهد بود:

• درد در ناحیه آسیب دیده
• احساس ناخوشی بیمار
• دمای بالا

علل ایجاد

اغلب عفونت باکتریایی منجر به تشکیل این توده می شود. با ورود باکتری ها به بدن، سیستم ایمنی بدن به مقابله با عامل خارجی می پردازد و به این منظور از گلبول های سفید خون کمک می گیرد تا این گلبول ها به نواحی آسیب دیده برسند.

با حمله گلبول های سفید خون به باکتری، برخی بافت های نزدیک از بین می روند و حفره ای به وجود می آورند که بعد از پر شدن با چرک منجر به تشکیل این عارضه می شوند. چرک ترکیبی از بافت مرده، باکتری ها و گلبول های سفید خون است.

آبسه های داخلی معمولا به عنوان یکی از عوارض مشکلاتی که در بدن وجود دارند، در نواحی دیگر بدن به وجود می آیند. عفونت را هم باید یکی از مشکلات در نظر گرفت. به عنوان مثال با ترکیدن آپاندیس در نتیجه آپاندیسیت و پخش باکتری ها در داخل شکم، ایجاد می گردد.

اغلب عفونت باکتری های استافیلوکوکی منجر به تشکیل این عارضه ها می شوند؛ با ادامه عفونت و تولید چرک، امکان بزرگ تر و دردناک تر شدن این توده وجود خواهد داشت.

برخی از انواع باکتری های استافیلوکوکی قابلیت تولید سمی به نام لنکوسیدین را دارند که گلبول های سفید خون را از بین می برند. این شرایط سبب ایجاد سلول های بیشتری توسط بدن می شود تا با عفونت مقابله کرده و عفونت های مکرر پوستی ایجاد کنند. در موارد نادری، ایجاد این عارضه پوستی توسط ویروس، قارچ یا انگل امکان پذیر است.

علل آبسه های پوستی شامل چه مواردی است؟

امکان دارد با رسیدن باکتری ها به سطح پوست، ایجاد شود. احتمال بروز این مشکل در هر نقطه ای از بدن وجود خواهد داشت؛ اگرچه آبسه های پوستی اغلب در مواردی نواحی هستند که عبارتند از:

• زیر بغل
• تنه
• دست و پا
• باسن
• دستگاه تناسلی

اگر فرد، زخمی جزئی مانند بریدگی یا چربی کوچک روی پوست داشته باشد یا مسدود شدن غده چربی یا غدد عرق در پوست رخ دهد؛ باکتری ها می توانند با ورود به پوست، آن را ایجاد کنند.

علل آبسه های داخلی چیست؟

توده هایی که درون شکم ایجاد می شوند، بر اثر عفونت در بافت های عمیق تر موجود در بدن به وجود می آیند. موارد زیر می توانند زمینه ساز بروز این مشکل باشند:

• یک آسیب
• گسترش عفونت از ناحیه مجاور
• جراحی شکم

برای گسترش عفونت به داخل شکم، راه های زیادی وجود دارد که منجر به تشکیل این توده خواهد شد. برای مثال بعد از عفونت باکتریایی در ریه ها (مانند ذات الریه) تشکیل آبسه ریه ممکن خواهد بود و آپاندیسیت نیز قابلیت پخش کردن باکتری های درون شکم را دارد.

عوامل زمینه ساز این عارضه چیست؟

مواردی که افزایش دهنده احتمال ایجاد این مشکل هستند، می توانند موارد زیر را در بر بگیرند:

• داشتن سیستم ایمنی ضعیف: ممکن است علت این مشکل، بیماری هایی مانند ایدز یا درمان هایی مانند شیمی درمانی باشد.
• ابتلا به دیابت
• ابتلا به یک بیماری التهابی زمینه ای

درمان آبسه

​

درمان آبسه

ممکن است تخلیه آبسه کوچک پوستی به طور طبیعی رخ دهد یا کوچک شدن و خشک شدن آن به آسانی ممکن باشد و نیازمند هیچ درمانی برای از بین رفتن نباشد.

ممکن است توده های بزرگ تر نیازمند درمان با آنتی بیوتیک ها باشند تا عفونت از بین برود و احتمال دارد که چرک احتیاج به تخلیه شدن داشته باشد. به این منظور، سوزن در پوست قرار داده می شود یا یک برش کوچک در پوست روی این توده ایجاد می شود.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی (مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی) مورد نیاز متقاضیان را به آنها ارائه دهد. به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط میان پزشکان و مراجعه کنندگان را ساده تر کند. این مجموعه مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را به مراجعه کنندگان ارائه می دهد.

جلوگیری از آبسه پوستی چگونه ممکن است؟

ورود باکتری به زخم، ریشه مو یا مسدود شدن چربی یا غده عرق علت ایجاد اکثر آبسه های پوستی است. اطمینان از تمیز و سالم و عاری از باکتری بودن پوست می تواند موجب کاهش پیدا کردن خطر ایجاد توده های دردناک پوستی شود.

انجام برخی از اقدامات می تواند باعث کاهش خطر انتشار باکتری ها شود که عبارتند از:

• شستشوی مرتب دست ها
• استفاده از حوله های مجزا و خودداری از استفاده از وان
• تشویق اعضای خانه به شستشوی دست ها به صورت مرتب
• منتظر ماندن برای درمان و بهبودی توده پوست به صورت کامل قبل از استفاده از هر گونه تجهیزات بدنسازی، وسیله های عمومی و سونا یا استخر.
• خودداری از فشار دادن این توده؛ زیرا این کار می تواند به راحتی سبب انتقال یافتن باکتری ها به نواحی دیگر شود. در صورت استفاده از دستمال برای پاک کردن چرک خارج شده از توده، دستمال باید بلافاصله دور ریخته شود تا مانع از انتشار میکروب ها شود. بعد از دور انداختن دستمال ها، شستشوی دست ها باید به خوبی انجام شود.
• هنگام اصلاح صورت، ناحیه زیربغل، پاها یا ناحیه بیکینی باید مراقب بریده شدن پوست باشید. از استفاده از تیغ یا مسواک به صورت مشترک خودداری کنید.

همچنین کاهش خطر آبسه های پوستی با موارد زیر ممکن است:

• حفظ رژیم غذایی متعادل و سالم
• ترک سیگار
• کاهش وزن در صورت چاقی یا اضافه وزن

زمان مراجعه به پزشک و بهترین دکتر متخصص پوست

در صورت مشکوک بودن به داشتن این توده، مراجعه به پزشک الزامی است. پزشک می تواند با بررسی و تایید آن، فرد را به بیمارستان ارجاع دهد. چندین آزمایش برای تشخیص تجویز داده می شود که به محل قرارگیری توده بستگی دارد.

دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان در کنار هم کرده است تا افراد از مواردی مانند موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، نحوه دسترسی، مشخصات و دیگر موارد مرتبط با هر پزشک آگاه شوند و با توجه به آن پزشک مورد نظر خود را انتخاب کنند.

کلام آخر

این مقاله به موضوع آبسه پرداخته است و مخاطب آن افرادی هستند که دکتر متخصص مشهور در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنند و در جستجوی سایت دکتر متخصص پوست هستند. در این مقاله علاوه بر کسب اطلاعات مفیدی درباره این بیماری، می توانید به سایت دکتر با من که پیشنهاد کردیم، مراجعه کنید و خدمات یا پزشک مورد نیاز خود را به راحتی بیابید.