بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل چیست و چگونه درمان می شود؟

بسیاری از بیماری ها در دوران کودکی یا نوزادی در بین افراد شایع می شوند. این نوع از بیماری ها معمولا در زمان رشد نوزاد علائم بیشتری از خود نشان می دهند تا جایی که اگر والدین نسبت به درمان فرزند خود جدی نباشند، در آینده مشکلات بسیاری برای فرزندشان به وجود خواهد آمد. در این مقاله قصد داریم درباره بیماری صحبت کنیم که از زمان تولد به وجود می آید یا به عبارتی بیماری مادرزادی محسوب می شود. نام این بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل است.

درباره بیماری خمیدگی مفاصل نوزاد بدانیم!

​

بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل

آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل که به آن مولتی پلکس چندگانه نیز می گویند، یک بیماری مادرزادی است. نام این بیماری، از کلمه ای یونانی الهام گرفته شده که به معنای انحنا یافته و قوس دار است. این بیماری باعث سفتی مفاصل و محدودیت در حرکت می شود. در این حالت ممکن است بیمار در سراسر بدن خود دچار ضعف عضلانی شود.

انقباضات عضلانی عموما در دست، مچ دست، آرنج، باسن، زانو و مچ پا اتفاق می افتد که همه این موارد در این بیماری درگیر می شود. در این حالت، شاید فرد بیمار در حرکت های جزئی خود دچار محدودیت هایی شود. در موارد شدیدتر، هر مفصل مانند فک و ستون فقرات نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد.

علل به وجود آمدن بیماری خمیدگی مفاصل

این بیماری یک اختلال نادر است که در افراد بسیار کم رخ می دهد. می توان گفت که در هر 30000 تولد، یک نفر مبتلا به این بیماری خواهد شد. با توجه به تحقیقات انجام شده، تصور می شود آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل به فضای ناکافی در رحم و مایع آمنیوتیک کم مرتبط می شود. ممکن است بیماری زمینه عصبی نیز داشته باشد.

کاهش حرکت جنین در زمان رشد، می تواند علل مختلفی داشته باشد. برخی از علائم محیطی که در به وجود آمدن بیماری تاثیرگذار هستند، شامل آتوزومی غالب، تغییرات تک ژنی کروموزومی یا ناهنجاری ها (x آتوزومی مغلوب) هستند. این بیماری در بدو تولد یا داخل رحم با استفاده از سونوگرافی قابل تشخیص است.

تاریخچه بیماری خمیدگی مفاصل نوزاد یا AMC

​

تاریخچه بیماری AMC یا خمیدگی مفاصل

در سال1841 یک آناتومیست به اسم آدولف ویلهلم اتو یک مورد از اختلالات مادرزادی مربوط به مفاصل را کشف کرد که پس از آن فردی به نام شانتس آن را انقباضات مادرزادی چندگانه نامید. در سال 1923 وبسترن عبارت آرتروگریپوزیس (AMC) را خلق کرد. با تلاش دکتر هال و چندی دیگر، شایع ترین نوع این بیماری کشف شد. این نوع از بیماری که آمیوپلازی نامیده شد، در کتاب دکتر هال ثبت شد.

انواع بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل

​

انواع بیماری آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل

دو نوع آرتروگریپوزیس وجود دارد که در ادامه به بررسی هر یک می پردازیم.

• آمیوپلازی

این نوع از بیماری مربوط به زمانی است که انقباضات محدود در اندام های فرد بیمار اتفاق می افتد.

• دیستال

این نوع مربوط به زمانی است که محدودیت در انقباضات در دست و پاهای بیمار اتفاق می افتد؛ اما این محدودیت ها در اندام های بزرگ تر رخ نمی دهد.

علائم آرتروگریپوزیس یا AMC

سنی که در آن علائم بیماری مشخص می شود، سن شروع بیماری نام دارد. علائم بسته به خفیف یا شدید بودن بیماری، ممکن است در سنین مختلفی خود را نشان دهد. این علائم از فردی به فرد دیگر تغییر می کند. به طور کلی، علائم بیماری در زمان تولد نوزاد قابل مشاهده خواهد بود، اما ممکن است در سنین بالاتر نیز قابل مشاهده باشد.

علائم کلی که در همه افراد مبتلا به بیماری قابل مشاهده هستند:

• توانایی محدود برای حرکت مفاصل کوچک و بزرگ
• وجود عضلات توسعه نیافته (عضلات هیپوپلاستیک)
• اندام های نرم و لوله ای شکل
• بافت نرم روی مفاصل شما وجود دارد که از حرکت مفاصل جلوگیری می کند.

علائم دیگری که اکثر افراد مبتلا به بیماری تجربه می کنند:

• استخوان های باریک و بلند در پاها و بازوها
• کریپتورکیدیسم (بیضه های نزول نکرده)

علائمی که فقط برخی از افراد مبتلا به آرتروگریپوزیس درگیر آن هستند:

• مشکلات در ساختار سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع)
• در رفتگی آرنج، باسن و زانو

در افراد مبتلا به نوع آمیوپلازی مفاصل پاها و بازوها به طور ویژه ای تحت تاثیر قرار می گیرند. برخی از مفاصل آسیب دیده، عبارتند از:

• باسن
• فک انگشتان پا
• انگشتان دست
• مچ دست
• آرنج
• زانو
• شانه ها

خطرات این بیماری را بدانیم

همان طور که دانستیم، این بیماری باعث محدودیت در حرکت می شود. اگر این بیماری درمان نشود، مشکلات زیادی برای بیمار به وجود می آورد. اگر چه درمان قطعی برای این بیماری پیشنهاد نشده است، اما برخی از درمان هایی که برای بهبود آرتروگریپوزیس پیشنهاد شده است، می تواند محدودیت حرکتی را کم و از بروز بیماری های متعاقب آن جلوگیری کند.

حال اگر درمان هایی مانند فیزیوتراپی صورت نگیرد، ممکن است فرد بیمار قادر به حرکت کردن نباشد یا دچار شکستگی استخوان ها شود. در مواردی هم فرد، شاید قادر به راه رفتن و ایستادن نباشد. بنابراین پیشنهاد می شود که بیمار و خانواده بیمار به پزشک مراجعه کنند و به درمان بیماری بپردازند.

درمان بیماری خمیدگی مفاصل

​

درمان آرتروگریپوزیس یا خمیدگی مفاصل

درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما با روش هایی می توان تا حدودی محدودیت های حرکتی را بهبود بخشید. درمان ها به دو شکل درمان غیر جراحی و درمان جراحی تقسیم می شوند.

درمان غیرجراحی

کاردرمانی و فیزیوتراپی دو بخش عمده این نوع درمان را در برمی گیرد. آب درمانی نیز می تواند تا حدودی موثر واقع شود. کاردرمانان معمولا روی اندام های فوقانی به درمان می پردازند، اما فیزیوتراپ ها روی اندام های تحتانی تمرکز می کنند.

درمان باید در اوایل دوره تشخیص آغاز شود. معمولا در دوران نوزادی بیماری تشخیص داده می شود. اهداف درمان اولیه شامل کاهش محدودیت حرکتی، بهبود حرکت و کاهش انقباضات است. این تمرینات باید باعث حرکت راحت تر کودک شود تا در طول زندگی مشکلات حرکتی کمتری داشته باشد.

آموزش های خانواده تا حد زیادی موثر است. اگر کودک در موقعیت اجتناب ناپذیری قرار گیرد، خانواده می تواند به بکار گیری روش های مناسب از بروز اتفاقات جلوگیری کند. گاهی آتل با کمک به حرکت درآوردن مفاصل و کمک به کشش بهتر مورد استفاده قرار می گیرد.

درمان جراحی

در برخی از موارد، کودکان دچار انقباضات فلکشن آرنج، مچ دست یا دست می شوند. در این حالت فیزیوتراپی و کار درمانی نمی تواند روش مناسبی برای بهبود باشد. دکتر متخصص ارتوپد در این حالت جراحی ارتوپدی را به بیمار پیشنهاد می دهد. جراحی ارتوپدی برای بهبود دامنه حرکتی مورد استفاده قرار می گیرد.

روش جراحی هم برای اندام های تحتانی و هم برای اندام های فوقانی قابل اجرا است. برخی کودکان، دارای انحنای شدید ستون فقرات هستند. برای اصلاح ناهنجاری ها جراحی ارتوپدی توصیه می شود. پس از جراحی، از فیزیوتراپی و آتل برای بهبود بهتر استفاده می شود.

سخن آخر

بیماری های حرکتی باید در همان مراحل اولیه تشخیص داده شوند و مورد بررسی و درمان قرار بگیرند. آرتروگریپوزیس یکی از بیماری های حرکتی است که باید جدی گرفته شود. می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کنید و با بهترین دکتر ارتوپد مشورت کنید.

سایت دکتر با من، سایتی شامل دکتر متخصص ارتوپد مشهور در تهران است که بهترین پزشکان متخصص را دارد. شما می توانید در هر ساعت از شبانه روز به طور آنلاین ویزیت شده و از خدمات ویژه ای برخوردار شوید.

بیماری آترواسکلروز چیست و راه پیشگیری از آن

هدف ما در این مقاله این است که به موضوع آترواسکلروز بپردازیم. بیماری شریان محیطی که بیماری عروق محیطی، تصلب شرایین یا سخترگی نیز نامیده می شود. در این مقاله از همه جهات این بیماری خواهیم پرداخت، یعنی تاریخچه، علل، دلایل، خطرات و راهکارهای درمان را بررسی خواهیم کرد. پس با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه این بیماری

ظاهرا فلیکس مارچند برای نخستین بار در سال 1904 به تعریف اصطلاح «آترواسکلروز» پرداخت. وی پیشنهاد کرد که تقریبا مسئولیت تمامی فرآیندهای انسدادی در شریان ها با همین بیماری است. در سال 1908 ایگناتوفسکی به توصیف ارتباط میان غذاهای غنی از کلسترول و بیماری مورد نظر تجربی پرداخت.

آترواسکلروز چیست؟

​

بیماری آترواسکلروز

اختلالی که در عروق سیستم گردش خون به وجود می آید، منجر به این بیماری می شود. سرخرگ ها رگ های خونی هستند که انتقال اکسیژن و خون سرشار از مواد مغذی را از قلب به کلیه نواحی بدن انجام می دهند. بیماری سخترگی در رگ هایی به وجود می آید که خون را به بازوها و پاها می رسانند.

شریان های سالم، پوشش هموار دارند که چنین حالتی موجب جلوگیری از لخته شدن خون و همچنین تقویت جریان مداوم خون می شود. در این بیماری ایجاد پلاک ها در داخل دیواره های شریان به تدریج انجام می شود که منجر به باریک یا مسدود شدن رگ ها خواهد شد.

ساخت پلاک ها از کلسترول، چربی بیش از حد و مواد شناور دیگر در جریان خون مانند پروتئین ها، سلول های التهابی و کلسیم بوده است. در صورت باریک یا مسدود شدن رگ ها، خون توانایی تغذیه اندام ها و بافت های دیگر را نخواهد داشت و این امر بافت ها را دچار آسیب دیدگی می کند که در نهایت منجر به مرگ بافتی می شود.

میزان پیشرفت این عارضه در افراد مختلف، متفاوت است و بستگی به عوامل بسیار زیادی دارد که عبارتند از: موقعیت تشکیل پلاک در بدن و وضعیت کلی فرد.

توسعه بیماری آترواسکلروز

​

آترواسکلروز

شکل عروق یا رگ های افراد، لوله توخالی است. رگ ها در بخش داخلی، هموار و الاستیک هستند و اجازه جریان یافتن آزادانه خون را می دهند.

شروع بیماری شریانی محیطی از هنگام چسبیدن رسوبات چربی به دیواره رگ های خونی انجام می گیرد. تجمع چربی ها منجر به مسدود شدن رگ می شود. این شرایط موجب خواهد شد که دیواره رگ های خونی دچار آسیب دیدگی جزئی شوند. آزاد شدن مواد شیمیایی توسط سلول ها به منظور اجرا شدن اقدامات درمانی خواهد بود که این امر، دیواره ها را چسبناک تر می کند.

چسبیدن مواد شناور دیگر مانند پروتئین ها، سلول های التهابی و کلسیم به دیواره رگ ها از طریق جریان خون انجام می شود. با ترکیب چربی و سایر مواد با یکدیگر، تشکیل ماده ای به نام پلاک یا تصلب شرایین رخ می دهد. با جمع شدن پلاک در عروق، باریک شدن رگ ها اتفاق خواهد افتاد.

گذشت زمان سبب می شود پلاک هایی با اندازه های مختلف درون رگ ها ایجاد شوند. بسیاری از رسوبات پلاک خارجی، سخت بوده و همچنین از داخل نرم و خمیری هستند. امکان ترک خوردن یا پاره شدن سطح سفت و سخت وجود دارد که می تواند رسوبات نرم و چربی را درون خود جای دهد.

با این اتفاق، پلاکت ها (ذراتی که در خون به شکل دیسک هستند و به لخته شدن کمک می کنند) وارد ناحیه مورد نظر می شوند و لخته های خون در اطراف پلاک را ایجاد می کنند. شریان به باریک شدن ادامه می دهد و علائم بیماری تصلب شرایین نیز مشاهده می شود.

در آترواسکلروز امکان مسدود شدن شریان توسط پلاک یا لخته خون قرار گرفته در یک رگ باریک وجود دارد. با این اتفاق، بافت زیرین انسداد دچار آسیب دیدگی دائمی می شود که احتمال از بین رفتن یا مردن آن نیز وجود خواهد داشت. بروز چنین وضعیتی اغلب در انگشتان پا و به طور کلی پا به چشم می خورد.

عوامل خطرزا در ابتلا به این عارضه در موارد زیر بیشتر است:

• سن بالای 50 سال
• چاقی شکمی
• فشار خون بالا
• دیابت
• مصرف سیگار
• کلسترول بالا
• بیماری کلیه

بسیاری از عوامل خطرزا و خطرساز مانند بیماری عروق کرونر غیر قابل کنترل هستند. اما نتیجه تحقیقات نشان می دهند که مهم ترین عامل خطر قابل تغییر، استعمال دخانیات است که می تواند از ابتلا به این بیماری و عوارض آن جلوگیری کند. سیگار کشیدن می تواند موجب افزایش خطر ابتلا به این عارضه تا 400 درصد شود که در چنین شرایطی، بروز علائم 10 سال زودتر رخ خواهد داد.

دیابت را می توان یکی دیگر از عوامل خطرناک در ابتلا به این عارضه در زنان در نظر گرفت. ترکیب این عارضه با سایر مواردی که با دیابت در ارتباط هستند (مانند مشکلات عصبی در پا، بیماری قلبی، چاقی و افسردگی و مشکلات بینایی)، می تواند موجب افزایش احتمال بروز مشکلات حرکتی جدی در یک خانم دیابتی شود.

علائم آترواسکلروز شامل چه مواردی است؟

​

علائم آترواسکلروز

امکان ایجاد تصلب شرایین در طول زندگی وجود دارد و ممکن است علائم این بیماری تا اواخر عمر فرد احساس نشود. در اکثر افراد تا هنگامی که تنگ شدن عروق به میزان 60 درصد یا بیشتر رخ ندهد، علائم ظاهری مشاهده نمی شوند.

اولین علامت قابل توجه این عارضه می تواند شامل مواردی مانند ناراحتی پا، لخته شدن متناوب، درد یا گرفتگی عضله ها باشد. اغلب درد در ساق پا قابل مشاهده است؛ اما ممکن است در باسن یا ران نیز محسوس باشد.

همچنین ممکن است علائم لخته شدن متناوب مواردی مانند بی حسی، سنگینی یا خستگی در عضلات پا در حین راه رفتن و ضعف را در بر گیرد که این وضعیت با استراحت رفع خواهد شد. امکان دارد شدت درد به حدی باشد که موجب ایجاد تداخل در راه رفتن طبیعی شود.

کاهش جریان خون در عضلات پا منجر به بروز این نوع درد دوره ای می شود که استراحت آن را از بین می برد. زیرا ماهیچه ها در حالت استراحت نیازمند جریان خون کمتری هستند.

سایر علائم آترواسکلروز پیشرفته شامل موارد زیر هستند:

• یخ شدن پوست بدن در ناحیه پاها
• سوزش یا درد در پاها و انگشت ها در حین استراحت به خصوص هنگام خوابیدن در شب
• افزایش بروز عفونت
• قرمز شدن یا تغییرات دیگر در رنگ پوست
• زخم انگشتان پا که بهبود نمی‌یابد.

(البته بسیاری از افرادی که به تصلب شرایین ابتلا پیدا کرده اند، فاقد هرگونه علائم هستند.)

خطرات آترواسکلروز چه مواردی را در بر می گیرد؟

​

خطرات آترواسکلروز

در صورت عدم درمان این عارضه، بیماران مبتلا ممکن است با مشکلات جدی سلامتی مواجه شوند که عبارت است از:

• حمله قلبی: آسیب دائمی به عضله قلب که در نتیجه کمبود خون رسانی به قلب در مدت زمانی طولانی رخ می دهد.
• بیماری یا تنگی شریان کلیوی: تنگی یا انسداد شریانی که رساندن خون به کلیه را انجام می دهد.
• سکته مغزی: قطع شدن جریان خون در مغز
• قطع عضو: قطع یک قسمت یا کل پا و ساق آن (به ندرت بازو) به ویژه در افرادی که مبتلا به دیابت هستند.
• حمله ایسکمیک ناپایدار: قطع خون رسانی به مغز به طور موقت

در صورت مواجهه با علائم این عارضه، مراجعه به پزشک و صحبت با وی الزامی است تا دلیل علائم تعیین شود. به این ترتیب درمان در اولین فرصت انجام خواهد شد. تشخیص به موقع بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا می توان قبل از شدید شدن بیش از حد بیماری و بروز عوارضی مانند حمله قلبی یا سکته به درمان های صحیح پرداخت.

راهکارهای درمان آترواسکلروز

روش های درمانی موجود برای بهبودی این بیماری شامل داروها، تغییر شیوه زندگی و روش های مداخله ای است.

تغییر سبک زندگی

درمان اولیه این بیماری این است که تغییری در سبک زندگی ایجاد شود تا عوامل خطرزا کاهش پیدا کند.

تغییراتی که می توان ایجاد کرد تا وضعیت مدیریت شود، عبارتند از:

• ترک سیگار: می توان در مورد برنامه های انگیزشی ترک سیگار تحقیق کرد و در این باره با پزشک به مشاوره پرداخت.
• داشتن رژیم غذایی متعادل: رژیم غذایی باید پر از فیبر، کلسترول، سدیم و چربی باشد. محدود کردن چربی به 30 درصد از کل کالری روزانه توصیه می شود. چربی اشباع شده نباید از 7 درصد کل کالری دریافتی بیشتر باشد. همچنین خودداری از مصرف چربی های ترانس مانند محصولاتی که تولید آنها با روغن های گیاهی نیمه هیدروژنه و هیدروژنه بوده است، توصیه می شود. در صورت داشتن اضافه وزن،کاهش وزن کمک می کند کلسترول کل بدن کاهش پیدا کند و کلسترول خوب افزایش یابد. متخصص تغذیه در اجرای تغییرات مناسب در رژیم غذایی کمک کننده است.
• ورزش: شروع یک برنامه ورزشی منظم مانند پیاده روی توصیه می شود. پیاده روی می تواند تاثیر مهم و قابل توجهی بر درمان این بیماری داشته باشد.

داروها

ممکن است تجویز داروهای ضد فشارخون برای درمان بیماری هایی مانند فشار خون بالا انجام شود. برای کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی ممکن است داروهای ضد پلاکت تجویز شود.

پیاده روی مستمر

ممکن است داروهایی تجویز شود تا انجام پیاده روی ثمربخش باشد. تحقیقات نشان دهنده این است که این دارو به افرادی که به بیماری انعقادی متناوب مبتلا شده اند، قبل از بروز درد پا کمک خواهد کرد. با این حال همه بیماران نمی توانند از این دارو استفاده کنند. دکتر تشخیص خواهد داد که کدام فرد واجد شرایط است.

رویه های مداخله ای

درمان این عارضه با شیوه های مداخله ای مانند آنژیوپلاستی، آنژیوپلاستی با قرار دادن استنت و غیره امکان پذیر است. در برخی از موارد، امکان انجام روش های درمانی جراحی مانند جراحی بای پس عروق محیطی وجود دارد تا در اطراف رگ های خونی، مسیر جریان خون تغییر پیدا کند.

روش های درمانی جدید در حال بررسی هستند. اگر گزینه های درمانی دیگری وجود دارد که می تواند بیماری را درمان کند، می توان از پزشک درباره آن سوال کرد.

در صورت توصیه هر کدام از این روش ها، تیم مراقبت های بهداشتی می تواند راجع به این روش ها اطلاعات بیشتری ارائه دهد.

درمان این بیماری به کمک پزشک

نمی توان درمانی قطعی برای آترواسکلروز پیشنهاد کرد. عواملی که می توانند در کنترل بیماری کمک کننده باشند، عبارتند از: ترک سیگار، محدودیت مصرف چربی، ورزش منظم، رژیم غذایی مناسب، کنترل عوامل خطرزا مانند کلسترول بالا، دیابت و فشار خون بالا.

توصیه های مراقبت از پا

• معاینه بالا و پایین پاها و نواحی بین انگشتان به صورت روزانه. تاول، ترک، بریدگی، خراش یا زخم های غیرطبیعی دیگر باید جستجو شوند. همچنین بررسی افزایش گرمای پوست، میخچه، قرمزی، رشد ناخن های پا و پینه نیز لازم است. می توان از آینه یا یکی از اعضای خانواده کمک گرفت تا به بررسی ناحیه مورد نظر پرداخت.
• استفاده از یک کرم یا لوسیون مرطوب کننده برای پاها، کف و بالای پاها یک یا دو بار در روز به منظور جلوگیری از خشکی پوست و ترک خوردگی آن. لوسیون نباید در میان انگشتان پا یا در نواحی دارای زخم باز یا بریدگی استفاده شود. در صورت خشکی زیاد پوست، استفاده از کرم مرطوب کننده باید بیشتر باشد. مراقبت از ناخن های پا باید به طور مرتب انجام شود. کوتاه شدن ناخن های پا باید بعد از استحمام و در زمان نرم شدن انجام شود.
• در صورت ابتلا به دیابت، مراجعه به یک متخصص غدد حائز اهمیت است.
• میخچه، پینه یا مشکلات دیگر پا نباید توسط خود فرد درمان شوند. مراجعه به یک متخصص غدد لازم است تا این بیماری ها بهبود یابند.
• منتظر نباشید یک مشکل جزئی پا یا پوست به صورت خود به خود درمان شوند. زیرا دنبال کردن دستورالعمل های پزشک الزامی است.
• سایر آزمایش های آترواسکلروز ممکن است شامل مواردی مانند سی تی اسکن، آنژیوگرافی یا MRI شود.
• در طی آنژیوگرافی (که به عنوان آنژیوگرافی تصلب شرایین نیز شناخته می شود)، تزریق ماده حاجب (ماده کنتراست زا) به رگ های خونی مورد بررسی انجام شده و عکس های اشعه ایکس از درون رگ های خونی تولید می شود تا جریان خون ارزیابی شده و انسداد احتمالی تشخیص داده شود.
• سی تی اسکن به عنوان تکنیکی به کار می رود که در آن چند اشعه ایکس گرفته می شود و در مدت زمان بسیار کوتاهی از زوایای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. با جمع آوری تصاویر توسط رایانه، برش های مقطعی رگ روی مانیتور نمایش داده می شود.
• MRI از آهن رباهای قدرتمندی استفاده می کند تا تصاویری از اندام های درونی و رگ های خونی ایجاد کند.

کنترل بیماری

​

کنترل بیماری آترواسکلروز

با این که این بیماری شایع شده است، اما جدی گرفته نمی شود. اگر چه این بیماری جدی است و عواقب بالقوه ای دارد، اما گاهی می توان آن را درمان کرد.

در صورت تشخیص زودهنگام، این بیماری می تواند درمان شود. آگاهی از فاکتورهای خطرزای بیماری آترواسکلروز می تواند از پیشرفت آن جلوگیری کند.

توصیه ها برای حفظ قلب سالم و حفظ گردش خون:

• مدیریت وزن
• رژیم غذایی کم چرب و کم شکر که روزانه حداقل دارای پنج وعده میوه و سبزیجات تازه باشد.
• خودداری از مصرف سیگار
• ورزش حداقل 30 دقیقه در روز با تایید پزشک
• در صورت ابتلا به بیماری قلبی باید در مورد عوامل خطر با پزشک و دکتر قلب و عروق صحبت کرد و علائمی مانند ضعف، درد یا بی حسی در پاها را مورد توجه قرار داد. پزشک ممکن است به تجویز یک آزمایش بپردازد تا این بیماری تشخیص داده شود. آزمایشی که اندازه گیری فشار خون در بازوها و پاها را با استفاده از دستگاه داپلر دستی انجام می دهد.
• در صورتی که از قبل سخترگی خفیف دارید، ممکن است پزشک به تجویز ورزش درمانی، ترک سیگار، تغییر در رژیم غذایی و دارو بپردازد. داروهایی که برای تصلب شرایین تجویز می شوند و در این زمینه رایج هستند، داروهای ضد پلاکت (مثل آسپیرین یا کلوپیدوگرل) و داروهای کم کننده کلسترول (استاتین) را در بر می گیرند. ترک سیگار، مصرف داروها، کنترل فشار خون بالا و مدیریت دیابت را می توان بهترین اقداماتی در نظر گرفت که در چنین شرایطی می توان انجام داد.
• همچنین مراقبت صحیح بیماران مبتلا به تصلب شرایین از پاهایشان مهم است تا مانع از ایجاد زخم شوند. اقدامات مراقبت از پا برای بیماران مبتلا به سخترگی شامل پوشیدن کفش مناسب، تمیز نگه داشتن پا، بازرسی منظم پا از لحاظ وجود زخم و مراقبت از ناخن های انگشت پا به صورت منظم می شود. در برخی از موارد، بیمار مبتلا به تصلب شرایین به پزشک متخصص غدد ارجاع داده می شود تا مراقبت های تخصصی از پا انجام شود.

کلام آخر

در این مقاله به موضوع آترواسکلروز و شرح تمامی نکاتی که درباره این بیماری باید بدانید، پرداختیم. اگر شما پس از مطالعه این مقاله تصمیم دارید که به پزشک متخصص مربوط به این بیماری مراجعه کنید، اما نمی دانید که کدام پزشک بهتر است یا بهترین متخصص عروق را چگونه باید پیدا کنید، به سایت دکتر با من سر بزنید.

این سایت برای افرادی که به دنبال سایت دکتر متخصص قلب و عروق یا دکتر متخصص مغز و اعصاب مشهور در تهران هستند، مفید واقع می شود. چنین افرادی می توانند از پزشکان معرفی شده و اطلاعات درج شده درباره هر کدام از پزشکان توسط این مجموعه کمک بگیرند.

آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض چیست و چه علائمی دارد؟

خون رسانی و اکسیژن رسانی یکی از مهم ترین وظایف قلب و عروق خونی است که در تداوم حیات و سلامت فرد تاثیر بسزایی دارد که هرگونه اختلال در این امر موجب بروز مشکلات و بیماری هایی در فرد می شود. یکی از انواع بیماری هایی که در اثر اختلال در این امر ایجاد می شود، بیماری آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض است که ما در مورد این بیماری، علائم، تشخیص و راه های درمان آن اطلاعاتی را جمع آوری کرده ایم. پس در ادامه با ما همراه باشید.

آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض چیست؟

این بیماری (Takayasu’s Arteritis) نوعی بیماری مرتبط با التهاب عروق است که در آن سرخرگ ها از جمله سرخرگ آئورت و شریان های خروجی از آن که وظیفه خون رسانی و اکسیژن رسانی از قلب به سایر اعضای بدن را دارند، التهاب پیدا می کنند و ضخیم تر می شوند.

این التهاب به رگ های خونی شما آسیب وارد کرده و در بخش هایی آن ها را ضعیف و دیواره آنها را باریک تر می کند، در نتیجه جریان خون شما محدود می شود. این بیماری در زنان به نسبت مردان شیوع بیشتری دارد.

گاها به آرتریت تاکایاسو «بیماری بدون نبض» نیز می گویند، چون ممکن است موجب از دست دادن یا ضعیف شدن نبض در قسمت هایی از بدن و اندام ها مثل پاها و بازوها شود.

تاریخچه بیماری آرتریت تاکایاسو

​

دکتر میکیتو تاکایاسو

اولین بار این بیماری توسط دکتر میکیتو تاکایاسو در سال 1908 در انجمن چشم پزشکی ژاپن عنوان شد و در این انجمن رگ های خونی در پشت شبکیه چشم در خانمی 21 ساله مورد بررسی قرار گرفت و بعد از آن موارد متعددی از این بیماری گزارش شد.

علت دقیق بروز آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض تا امروز به طور دقیق مشخص نیست، اما برخی شواهد نشان می دهد که ممکن است ناشی از یک عفونت ویروسی – باکتریایی یا یک وضعیت خود ایمنی باشد. در این بیماری ممکن است سیستم ایمنی شما به بافت سالم بدن آسیب برساند و برخی محققان فکر می کنند که احتمال دارد این بیماری ناشی از ژنی باشد که فرد از هر دو والد دریافت می کند. در صورتی که تنها از یک والد دریافت شود، بدون علامت باقی می ماند.

تعداد افراد مبتلا به این بیماری بسیار اندک است و در هر 200000 نفر، یک نفر را مبتلا می کند که در این تعداد هم از هر ده نفر، نه نفر زن هستند و اغلب در افراد بین 15-40 سال رخ می دهد. ولی در کودکان کوچکتر و بزرگسالان هم گاهی اوقات مشاهده می شود و به نظر می رسد شیوع این بیماری در آسیای شرقی، هند و شاید آمریکای لاتین بیشتر از سایر مناطق رواج دارد.

علائم آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض

​

علائم آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض

برخی از افراد مبتلا به آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، اما نیمی از افراد مبتلا به این بیماری علائمی شبیه به یک بیماری عمومی را دارند.

علائم ابتدایی این بیماری شامل موارد زیر هستند:

• تب
• خستگی
• درد در عضلات یا مفاصل
• عدم تمایل به خوردن

علائم ثانویه آن هم موارد زیر را در بر می گیرد:

• درد قفسه سینه
• تنگی نفس
• سردرد
• سرگیجه
• باریک شدن رگ های خونی و کاهش توزیع خون که می تواند باعث خستگی، درد در بازوها و پاها شود.
• درد شکم ناشی از کاهش جریان خون به روده
• فشار خون بالا ناشی از کاهش جریان خون به کلیه ها
• سکته مغزی (به ندرت)
• حمله قلبی (به ندرت)

تشخیص بیماری بدون نبض

​

تشخیص آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض

تشخیص این بیماری ممکن است دشوار باشد، زیرا آرتریت تاکایاسو ممکن است سال ها در دیواره رگ های خونی وجود داشته باشد و علائمی شبیه به یک بیماری عمومی را نشان بدهد یا حتی بدون علائم باشد تا زمانی که مشکل جدی ایجاد کند.

زمانی که نشانه ها و علائم غیر طبیعی ظاهر شدند، دکتر متخصص روماتولوژی پس از معاینه فیزیکی دستور انجام آنژیوگرافی را می دهد که این علائم شامل از دست دادن نبض یا فشار خون پایین در بازو یا صداهای غیرطبیعی است که با گوشی پزشکی روی شریان های بزرگ شنیده می شود.

آنژیوگرافی انواع مختلفی دارد:

آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی :(MRA)این روش کم تهاجمی تر و بدون استفاده از اشعه ایکس است و با استفاده از امواج رادیویی در یک میدان مغناطیسی انجام می شود که طی آن ماده ای به درون رگ ها تزریق خواهد شد که پزشک بتواند عروق خونی را بهتر معاینه کند.

آنژیوگرافی با سی تی اسکن: یک شیوه غیر تهاجمی است که در این روش عکس برداری کامپیوتری از رگ ها انجام می شود.

روش های دیگر تشخیص

آزمایش خون: آزمایش خون جهت بررسی میزان التهاب و رسوب گلبول های قرمز خون و میزان پروتئین انجام می شود که میزان این دو مورد در اغلب افراد مبتلا به آرتریت تاکایاسو بالا است.

همچنین افراد مبتلا به این بیماری به دلیل التهاب مزمن و طولانی مدت ممکن است دچار کم خونی بشوند که این مورد هم در آزمایش خون بررسی می شود.

هیچ یک از این آزمایشات خون نمی تواند به طور قطعی به شما بگوید که آیا مبتلا به آرتریت تاکایاسو هستید یا خیر، زیرا این موارد ممکن است در سایر بیماری ها نیز غیر طبیعی باشد.

سونوگرافی: سونوگرافی با روش داپلر روشی پیشرفته تر از سونوگرافی های رایج است که توانایی تولید تصاویر با وضوح بسیار بالا از دیواره برخی از رگ ها را دارد.

توموگرافی انتشار پوزیترون (PET): این روش معمولا همراه با سی تی اسکن یا MRI انجام می شود. در این روش دکتر متخصص می تواند شدت التهاب را تشخیص دهد و یک ماده رادیواکتیو برای شناسایی آسان تر مناطق آسیب دیده به درون رگ ها تزریق می شود.

روش های درمان آرتریت تاکایاسو در صورت مراجعه به پزشک

​

درمان آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض

روماتولوژیست ها معمولاً متخصصانی هستند که بیشترین دانش را در مورد این بیماری دارند. سایر پزشکانی که بیماران ممکن است نیاز به مراجعه به آنها داشته باشند، عبارتند از: متخصص قلب (پزشک قلب) یا یک جراح عروق.

آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض در بیشتر موارد برای جلوگیری بیشتر از تنگ شدن عروق نیاز به درمان دارد و این تنگی اغلب با دارو هم بهبود نمی یابد.

گلوکوکورتیکوئیدها مانند پردنیزون (prednisone) که اغلب با عنوان استروئیدها شناخته می شوند، بخش مهمی از درمان را به عهده دارند و دوز و مدت زمان استفاده از آن بستگی به نوع و شدت بیماری متفاوت است. ولی این نوع از داروها ممکن است عوارض طولانی مدتی را نیز به همراه داشته باشند.

پزشکان گاهی اوقات داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را تجویز می کنند، زیرا عوارض جانبی آنها ممکن است کمتر از گلوکوکورتیکوئیدها باشد. این داروها شامل متوترکسات، آزاتیوپرین، مایکوفنولات موفتیل، سیکلوفسفامید و داروهایی که عامل نکروز تومور را مسدود می کنند (مانند اتانرسپت، آدالیموماب یا اینفلیکسیماب) و سایر داروهای بیولوژیک مانند توسیلیزوماب هستند.

پزشکان اغلب این داروها را برای درمان بیماری های روماتیسمی تجویز می کنند، اما از آنها برای درمان آرتریت هم استفاده می شود.

برخی از پزشکان استفاده روتین از آسپرین با دوز پایین را توصیه می کنند. تصور این است که باعث جلوگیری از تشکیل لخته های خون در رگ های آسیب دیده می شود.

آسیب طولانی مدت به شریان ها گاهی نیاز به درمان جراحی دارد. این ممکن است شامل آنژیوپلاستی (گشاد کردن رگ خونی باریک یا مسدود شده)، با یا بدون قرار دادن استنت برای باز کردن رگ باشد. یکی دیگر از گزینه های درمانی، پیوند بای پس است، جراحی برای هدایت مجدد جریان خون در اطراف انسداد یک رگ خونی.

این بیماری روش درمان خودمختار و درمان خانگی ندارد و جهت درمان حتما باید به پزشک متخصص مراجعه شود.

اگر شما هم به دنبال یافتن بهترین متخصص برای درمان آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض هستید، می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کنید و با بسیاری از متخصصان این حوزه آشنا شوید. دکتر با من یکی از بهترین سایت های موجود در زمینه اطلاعات پزشکی بوده که ارائه دهنده خدمات آنلاین پزشکی به صورت 24 ساعته است. همچنین شما قادر هستید به کمک این سایت آدرس سایت متخصص روماتولوژیست و شماره تماس مطب این پزشکان را بیابید.

کلام آخر

هدف ما از جمع آوری این اطلاعات بالا بردن سطح آگاهی و آشنایی بیشتر شما نسبت به این بیماری بوده است. امیدواریم که مورد توجه شما قرار گرفته و پاسخگوی سوالات شما در مورد بیماری آرتریت تاکایاسو یا بیماری بدون نبض باشد.

با توجه به اهمیت موضوع سلامتی که بزرگترین ثروت الهی محسوب می شود، آشنایی و پیشگیری از بسیاری از بیماری ها قبل از درمان موثرتر واقع خواهد بود. همچنین شما می توانید بهترین متخصص روماتولوژیست در تهران یا سایر شهرها را در سایت دکتر با من پیدا کنید و تحت درمان قرار گیرید.

تشکیل نشدن مغز نوزاد یا بیماری آنانسفالی چیست ؟ تشخیص و راه درمان آن

آنسفالی (Anencephaly) یا آنانسفالی – تشکیل نشدن مغز نوزاد به عنوان نوعی مشکل مادرزادی در نظر گرفته می شود. هنگامی که رشد جمجمه، مغز و پوست سر نوزاد در رحم رخ نمی دهد، این ضایعه ایجاد خواهد شد. نوزادان متولد شده با این عارضه بعد از چند ساعت یا چند روز بعد از تولد از بین می روند. با مصرف دوز اسید فولیک قبل و حین بارداری که توصیه شده است، می توان خطر تولد نوزاد با چنین عارضه ای را کاهش داد و به حداقل رساند.

در مورد میزان شیوع این عارضه می توان گفت که از هر 5000 تا 10000 نوزاد، یک نوزاد به این عارضه مبتلا است و با آن به دنیا می آید. این عارضه در نوزادان دختر بیش از پسران به چشم می خورد. اغلب بارداری هایی که جنین مبتلا به آنسفالی را در بر دارند، به سقط یا مرده زایی منجر می شود.

افرادی که فرزندی دیگر با NTD دارند، احتمال تولد فرزند مبتلا به آنسفالی در آنها بیشتر است. این مقاله به همین موضوع پرداخته و مطالبی در حیطه تاریخچه، معرفی، علل، علائم، نحوه تشخیص، خطرات و چگونگی درمان و همچنین پیشگیری از این بیماری را به مخاطبان خود ارائه داده است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه بیماری چیست؟

شناخته شدن بیماری آنسفالی برای اولین بار مربوط به قرن شانزدهم بوده است. در سال 1989 فردی به نام Aubrey Milunsky به همراه همکاران خود مشاهده کرد که موارد نقص لوله عصبی در افرادی که مصرف مکمل اسید فولیک را طی مدت زمان بارداری خود مورد توجه قرار داده اند، کاهش پیدا کرده است.

در سال 1992 شخصی به نام ترسا با این بیماری به دنیا آمد و والدین وی از این موضوع آگاه بودند که فرزندشان از بین خواهد رفت.

بیماری آنانسفالی (آنسفالی) چیست؟

آنسفالی را می توان یک نقص مادرزادی جدی در نظر گرفت که در آن تولد نوزاد بدون بخش هایی از جمجمه و مغز خواهد بود. این بیماری، نوعی نادر از نقص لوله عصبی است که می تواند از هر 4600 نوزاد، یک نفر را مبتلا کند. راهی وجود ندارد که از طریق آن بتوان آنسفالی را درمان کرد. اکثر نوزادان متولد شده با این عارضه، پیش از تولد یا کمی بعد از آن از بین می روند. درصد اندکی از این بیماران به زندگی ادامه می دهند و به دوران کودکی خواهند رسید.

تشکیل شدن مغز و ستون فقرات جنین در دوران بارداری آغاز می شود و تشکیل لوله عصبی 28 تا 32 روز بعد از لقاح خواهد بود. با بسته نشدن بخشی از لوله عصبی به طور کامل، سوراخی در این لوله ایجاد می شود. این سوراخ گاهی اوقات باز می ماند و گاهی استخوان یا پوست آن را پوشش خواهد داد. محل قرارگیری این سوراخ در آنانسفالی در جمجمه است.

آنسفالی یا تشکیل نشدن مغز نوزاد چگونه رخ می دهد؟

بیماری آنانسفالی یا بی مخ زایی که گاهی آن را «جمجمه باز» نیز می نامند، هنگامی رخ می دهد که بسته شدن بخش بالایی لوله عصبی طی رشد کودک به طور کامل انجام نشود. لوله عصبی، قطعه ای صاف از بافت بوده که رشد آن به شکل لوله است و تشکیل دهنده مغز و نخاع خواهد بود. رشد مغز و جمجمه بدون لوله بسته اتفاق نخواهد افتاد.

مانند کلیه نقایص لوله عصبی، بروز این عارضه در هفته های سوم و چهارم بارداری خواهد بود. ادامه شکل گیری و رشد بقیه بدن نوزاد (بر خلاف مغز) با پیشرفت بارداری صورت می گیرد.

دلایل بروز بیماری آنانسفالی می تواند شامل چه مواردی باشد؟

​

دلایل بروز بیماری آنانسفالی یا اختلال مغزی

این بیماری، عارضه ای پیچیده است که احتمال دارد وقوع آن در اثر تعامل چندین عامل ژنتیکی و محیطی باشد. شناسایی برخی از این عوامل انجام شده است؛ اما بسیاری از آنها هنوز ناشناخته هستند. ده ها ژن موجود است که تغییرات آنها می تواند تاثیر قابل توجهی بر خطر ابتلا به این نوع نقش لوله عصبی داشته باشد.

MTHFR مهم ترین این ژن ها هستند. این ژن قابلیت ساخت پروتئینی را دارد که در پردازش فولات نقش دارد که به آن ویتامین B9 نیز گفته می شود. فولات، ویتامینی است که بررسی نقش کمبود آن در به وجود آمدن نقص لوله عصبی انجام شده است. تغییر در ژن MTHFR با کاهش فولاتی که در دسترس است، می تواند زمینه ساز بروز نقص لوله عصبی بشود.

تغییرات در ژن های دیگری که به پردازش فولات مربوط هستند و همچنین ژن هایی که در رشد لوله عصبی دخالت دارند، به عنوان عوامل خطر بالقوه برای آنسفالی در نظر گرفته و بررسی شده اند. این در حالی است که به نظر نمی رسد که هیچ ژنی به تنهایی بتواند در ایجاد این بیماری نقش مهمی داشته باشد.

محققان همچنین به بررسی عوامل محیطی که ممکن است منجر به بیماری آنانسفالی شود، پرداخته اند. کمبود فولات نقش مهمی در این زمینه دارد. مطالعات نشان دهنده این است زنانی که مصرف مکمل های دارای اسید فولیک (شکل مصنوعی فولات) را پیش از بارداری و در اوایل آن مورد توجه قرار می دهند، به میزان قابل توجهی کمتر از سایرین با نقص لوله عصبی مانند آنسفالی مواجه می شوند.

عوامل خطر احتمالی مادر برای تولد نوزاد مبتلا به آنسفالی

دیگر عوامل خطر احتمالی مادر برای تولد نوزادی که به آنسفالی مبتلا می شود، عبارت است از:

• چاقی بیش از حد مادر باردار
• دیابت بارداری کنترل نشده
• استفاده از برخی از داروهای ضد تشنج، میگرن و اختلال دوقطبی در دوره بارداری می تواند زمینه ساز نقص لوله عصبی شود که عبارت است از: فنی توئین، والپروئیک اسید و کاربامازپین.
• دریافت نکردن اسید فولیک در دوره بارداری به میزان کافی
• قرارگیری در معرض گرمای زیاد (تب بالای مادر) مانند ابتلا به بیماری هایی که با تب همراه هستند یا استفاده از سونا یا جکوزی در اوایل دوره بارداری (زمانی که بسته شدن لوله عصبی جنین در حال انجام است)، در این دسته قرار می گیرند.
• مصرف مواد افیونی در دو ماه اول دوره بارداری؛ این مواد افیونی که شکل دارویی آنها نیز وجود دارد، عبارت است از: اکسی کدون، مورفین، متادون، کدئین، مپریدین، هیدروکدون، ترامادول، پروپوکسیفن، بوتورفانول، هیدرومورفون، فنتانیل، هروئین، نالبوفین، بوپرنورفین، نالبوفین و دیفنوکسیلات.

با این حال هنوز مشخص نشده است این عوامل چگونه می توانند تاثیر خود را بر خطر آنسفالی بگذارند.

علائم بیماری آنسفالی چه مواردی را در بر می گیرد؟

​

علائم بیماری آنسفالی یا عدم تشکیل مغز نوزاد

بیماری آنانسفالی یا تشکیل نشدن مغز نوزاد طوری است که ظاهر کودکان و نوزادان کاملا آن را نشان می دهد؛ علت این است که بخش های بزرگی از مغز در این گونه افراد تشکیل نشده است. از بین رفتن استخوان های جمجمه در این نوزادان یا رشد بسیار ضعیف آنها در این گونه از کودکان اتفاق افتاده است. در این بیماری، تعداد بسیار زیادی از عملکردهای مغز با اختلال مواجه شده اند و تاثیر قابل توجهی بر رفتارهای حسی و حرکتی کودک گذاشته اند. در ادامه برخی از علائم دیگر آنسفالی ارائه خواهد شد:

• شکاف کام: شکل نگرفتن مناسب استخوان های سقف دهان در جنین منجر به شکاف کام می شود که در آن لب بالایی به بینی نوزاد متصل شده است.
• نقص مادرزادی قلب: برخی از نوزادان متولد شده با بیماری آنانسفالی، نقص قلبی نیز دارند و به طور معمول ایست قلبی موجب از بین رفتن آنها می شود.

برای جلوگیری از ایجاد این گونه بیماری ها، تحت کنترل پزشکی با تجربه بودن، اهمیت دارد. از این روی، دکتر با من می تواند خدمات پزشکی که مورد نیاز مراجعه کنندگان است را به آنها ارائه دهد که شامل مشاوره پزشکی با متخصصان مرتبط در زمینه های مختلف می شود. یعنی این مجموعه برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان را از طریق ارائه مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر متخصص و پزشک ساده تر می کند.

تشخیص بیماری آنسفالی چگونه امکان پذیر است؟

​

تشخیص بیماری آنانسفالی

در دوره بارداری، ممکن است پزشک به تجویز آزمایش هایی بپردازد و علائم نشان دهنده نقص لوله عصبی را جستجو کند. همچنین متخصص اطفال می تواند تشخیص این عارضه را بر اساس ظاهر نوزاد و در بدو تولد وی انجام دهد. آزمایش های پیش از تولد برای آنسفالی یا تشکیل نشدن مغز نوزاد شامل موارد زیر هستند.

غربالگری چهار نشانگر

این آزمایش خون به بررسی نقص لوله عصبی و اختلالات ژنتیکی می پردازد. با گرفتن نمونه ای از خون فرد توسط مسئول آزمایش و ارسال آن برای آزمایش انجام می شود. سنجش آلفا فتوپروتئین یکی از آزمایش های انجام شده در غربالگری چهار نشانگر است. تست AFP تشخیص سطوح بالاتر از حد معمول این پروتئین را انجام می دهد. تولید AFP به وسیله کبد نوزاد انجام می شود و در صورت وجود آنانسفالی یا تشکیل نشدن مغز نوزاد، نشت سطوح بالایی از آن به خون مادر صورت می گیرد.

سونوگرافی

تولید تصاویری از جنین متولد نشده از طریق دستگاه سونوگرافی انجام می شود که در آن از امواج صوتی استفاده می کنند. متخصص مربوطه از سونوگرافی استفاده کرده و جمجمه، ستون فقرات و مغز نوزاد را بررسی می کند.

تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)

ممکن است متخصص مربوطه، تجویز MRI را انجام می دهد تا جزئیات بیشتری از مغز و ستون فقرات مشاهده شود. MRI آهنرباهایی بسیار قوی را به کار می گیرد که تصاویری از بافت ها و استخوان ها را تولید کند.

آمنیوسنتز

پزشک با فرو کردن سوزنی نازک در کیسه آمنیوتیک (حباب پر از مایع پیرامون جنین در رحم) به خارج کردن مقداری مایع می پردازد. آزمایشگاه به بررسی مایع آمنیوسنتز برای سطوح بالای AFP و آنزیم استیل کولین استراز می پردازد. پیدا کردن هر کدام از این موارد می تواند معنای نقص لوله عصبی جنین را بدهد.

دکتر با من توانسته است مجموعه ای از اطلاعات بهترین پزشکان و متخصصان را تهیه کند. به این ترتیب افراد می توانند از موقعیت مکانی، تخصص، مشخصات، نحوه دسترسی، شماره تلفن تماس و موارد دیگر مربوط به هر متخصص اطلاع پیدا کنند و با در نظر گرفتن نوع نیاز خود به انتخاب متخصص مرتبط بپردازند. به عنوان مثال افرادی که به دنبال سایت دکتر متخصص مغز و اعصاب کودکان در زمینه این گونه از بیماری ها و همچنین بیماری های دیگر هستند، می توانند به وب سایت این مجموعه مراجعه کنند و از خدمات آن بهره مند شوند.

پیشگیری از بیماری آنانسفالی چگونه ممکن خواهد بود؟

این بیماری درمانی ندارد و در صورت تولد نوزادی با این عارضه، پزشکان توانایی پیشنهاد هیچ توصیه ای به پدر و مادر نوزاد را نخواهند داشت. با توجه به این موضوع پزشکان تنها چند توصیه دارند که والدین نوزاد بتوانند اوقاتی بهتر را با فرزند خود سپری کنند. به همین علت پیشگیری از بروز این عارضه بسیار مهم است. پزشکان راه های زیر را توصیه می کنند تا از این بیماری جلوگیری شود:

• مصرف حداقل 400 میکروگرم اسید فولیک پیش از بارداری و حین آن
• در صورت تصمیم برای بارداری، مواد افیونی مصرف نکنید.
• خودداری از رفتن به سونا و جکوزی در صورت باردار بودن
• جدی گرفتن کنترل تب در دوره بارداری
• نگهداری وزن در حد مناسب قبل از بارداری
• صحبت در مورد بهترین راه برای مدیریت دیابت (در صورت ابتلا به دیابت) در دوره بارداری با پزشک مربوطه

خطرات بیماری تشکیل نشدن مغز نوزاد چیست؟

​

خطرات بیماری آنانسفالی یا عدم تشکیل مغز نوزاد

دکتر متخصص مغز و اعصاب مشهور در تهران و شهرهای دیگر که در این زمینه آگاه و باتجربه هستند و همچنین سایر متخصصان توانایی درمان آنسفالی را نخواهند داشت. اغلب نوزادان متولد شده با این عارضه بعد از چند ساعت یا چند روز از زمان تولد از بین می روند. سقط جنین آنانسفالی نیز قبل از تولد بسیار انجام می شود و امری رایج است.

آیا بیماری آنانسفالی یا تشکیل نشدن مغز نوزاد قابل درمان است؟

سوالی که هم اکنون مطرح می شود، این است که آیا آنسفالی قابل درمان است یا خیر؟

درست است که جلوگیری از آنسفالی ممکن نیست، اما کاهش احتمال تولد فرزند مبتلا به این بیماری امکان پذیر است. رعایت موارد زیر برای کاهش خطرات لازم است.

دریافت مقدار بسیار زیاد اسید فولیک

مصرف 400 میکروگرم اسید فولیک در طول روز توصیه می شود؛ حتی اگر تصمیم ندارید باردار شوید. نقص لوله عصبی در ماه اول بارداری به وجود می آید؛ در نتیجه ضروری است که آغاز مصرف اسید فولیک پیش از برنامه ریزی برای باردار شدن اجرا شود. در صورت داشتن کودک مبتلا به NTD با پزشک به مشورت در مورد مصرف بیشتر از 400 میکروگرم اسید فولیک بپردازید.

خودداری از مصرف برخی داروها

داروهای کنترل کننده تشنج و درمان کننده میگرن و اختلال دو قطبی، می توانند NTD را به وجود آورند. قبل از بارداری باید در مورد داروهای مصرفی با پزشک مربوطه به صحبت و مشورت پرداخت. همچنین در صورتی که احتمال می دهید باردار باشید، از مصرف مواد افیونی اجتناب کنید.

دوری از سونا و جکوزی

برای جلوگیری از بالا نرفتن بیش از حد دمای بدن اگر احتمال بارداری را می دهید، از سونا و جکوزی استفاده نکنید. در صورت داشتن تب در دوره بارداری در مورد استفاده از استامینوفن (به منظور کاهش یافتن دمای بدن) با پزشک و بهترین دکتر مغز و اعصاب صحبت کنید.

مدیریت سلامتی

در صورت داشتن اضافه وزن، سعی کنید که قبل از باردار شدن برای کاهش دادن وزن خود اقدام کنید. همچنین متعادل نگه داشتن وزن در طول مدت بارداری حائز اهمیت است. در صورت داشتن دیابت با پزشک به صحبت بپردازید و از وی در مورد نحوه مدیریت ایمن دیابت طی دوره بارداری سوال کنید.

به این منظور می توانید به وب سایت مجموعه دکتر با من مراجعه کنید و اطلاعات بیشتری در مورد این بیماری و راهکارهای پیشگیری از آن کسب کنید.

کلام آخر

بیماری آنسفالی یا آنانسفالی از نارسایی هایی است که نادیده گرفتن مراقبت های بهداشتی لازم در دوره بارداری می تواند آن را به وجود آورد. اما خبر خوب این است افرادی که دارای یک بار سابقه جنین مبتلا به آنسفالی هستند، نباید نگران بارداری های بعدی خود باشند. زیرا احتمال این که این بیماری در بارداری های بعدی نیز به وجود آید، بسیار کم است. جای نگرانی وجود ندارد و مصرف اسید فولیک و رعایت برخی از مراقبت ها می تواند دوره بارداری خوب و نوزادی سالم را به همراه داشته باشد.

بیماری آنانسفالی یا بی مخ زایی، ضایعه ای بسیار جدی در جنین و نوزادانی است که تازه متولد شده اند. این ضایعه را می توان به عنوان کشنده ترین بیماری نقص مادرزادی مغز و اعصاب معرفی کرد که ابتدای تولد، نوزادان را از بین می برد. در حال حاضر دلیل محکمی وجود ندارد که چرا این نقص مادرزادی بروز پیدا می کند و همچنین درمانی برای این بیماری ارائه نشده است. درصد اندکی از جنین هایی که به این نقص مبتلا هستند، به دنیا می آیند، زیرا بیشتر آنها در نتیجه سقط جنین از بین می روند.

پزشکان و متخصصانی که از طریق وب سایت دکتر با من معرفی شده اند، می توانند اطلاعات بیشتری در این زمینه به افراد متقاضی و مراجعه کنندگان ارائه دهند. این مجموعه بهترین متخصص اطفال و همچنین فوق تخصص حرفه ای مغز و اعصاب را در زمینه های مختلف پزشکی معرفی کرده و همچنین جزئیاتی را در مورد آنها به افراد متقاضی ارائه داده است.

بیماری آرتریواسکلروز یا تصلب شرایین چیست و چه علائمی دارد؟

در این مقاله به موضوع آرتریواسکلروز می پردازیم که شاید خیلی ها درباره آن اطلاعاتی نداشته باشند، در صورتی که دانستن برخی نکات راجع به این بیماری بهتر است انجام گیرد.

در صورتی که شما هم به دلایل مختلف تمایل دارید در مورد این موضوع بیشتر بدانید یا به دنبال بهترین متخصص قلب و عروق در این زمینه هستید، با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه این بیماری را بشناسید

​

جورج جانسون

اولین بار ژان فردریک مارتین لوبشتاین بود که اصطلاح تصلب شرایین را استفاده کرد؛ وی در حال تجزیه و تحلیل ترکیب ضایعات شریانی کلسیفیه بود.

جورج جانسون در مورد بیماری برایت در سال 1868 به بررسی پرداخت و اقدام به تشریح سفت شدن غیرکلسیفیه و غیرآتروماتوز عروق کوچک کرد.

بیماری آرتریواسکلروز یا تصلب شرایین چیست؟

​

بیماری آرتریواسکلروز چیست

سرخرگ ها و شریان ها می توانند حمل خون را از قلب به قسمت های دیگر بدن انجام دهند. آنها پوششی نازک از لایه سلول ها دارند که اجازه جریان پیدا کردن خون از درون رگ ها را به آسانی می دهد. اما در بیماری مورد نظر مشاهده می شود که دیواره شریان ها ضخیم و سخت می شوند و کشش خود را از دست می دهند. این امر به تدریج موجب محدود شدن روند انتقال خون به اندام ها و بافت های یک فرد می شود و می تواند خطرات جدی برای سلامتی فرد به دنبال داشته باشد.

آترواسکلروزیس را می توان نوع خاصی از آرتریواسکلروز در نظر گرفت؛ اما گاهی اوقات این دو اصطلاح به جای یکدیگر استفاده می شوند. این عارضه در داخل و اطراف دیواره رگ ها، پلاک های چربی، کلسترول و سایر موارد را به وجود می آورد که رگ ها را تنگ و سفت می کند.

ممکن است این پلاک ها خون را لخته کنند. به عبارت بهتر می توان گفت هنگامی که رگ های خونی که حمل اکسیژن و مواد مغذی را از قلب به قسمت های دیگر بدن انجام می دهند، ضخامت و سفتی پیدا کنند و قابلیت اجرای عملکرد صحیح خود را نداشته باشند، آترواسکلروز یا تصلب شرایین رخ خواهد داد. شریان ها در حالت عادی و سالم، انعطاف پذیر و کشسان هستند؛ اما شریان ها در هنگام بروز این بیماری با خارج شدن از حالت طبیعی، سخت می شوند.

علائم و نشانه های بیماری چیست؟

​

علائم بیماری آرتریواسکلروز

ممکن است علائم و نشانه های این بیماری مواردی مانند ضعف ناگهانی، گیجی، بی حس شدن صورت یا اندام ها و مشکل در گفتار را در بر بگیرند. در ابتدا ممکن است این بیماری فاقد علائم باشد.

حتی در صورت تبدیل شدن آرتریواسکلروز به آترواسکلروزیس، امکان دارد هنوز هم علائم خفیف وجود داشته باشد و چندان محسوس نباشد. اما اگر این بیماری پیشرفت کند، شریان هایی که مسدود شده اند، می توانند زمینه ساز بروز سکته قلبی یا سکته مغزی شوند و نشانه های زیر را به وجود آورند:

• احساس درد یا فشار در قفسه سینه
• ضعیف شدن در گفتار و صحبت کردن
• ضعیف شدن پا، بی ‌حسی ناگهانی در بازوها، دست ‌ها یا پاها
• بی حس شدن عضله های صورت
• از دست رفتن بینایی در یک چشم
• فشار خون بالا
• درد در حین راه رفتن
• نارسایی کلیه

آترواسکلروزیس به صورت تدریجی گسترش پیدا می کند و در نتیجه علائم این بیماری کم کم بروز پیدا می کنند. به صورت معمول علائم آرتریواسکلروز هنگامی نشان داده می شوند که اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز نمی توانند توسط خون به ارگان ها و بافت ها برسند. گاهی اوقات یک لخته خون می تواند به طور کامل موجب توقف جریان خون شود که می تواند عواقب ناخوشایندی به دنبال داشته باشد.

دلایل ابتلا به این بیماری شامل چه مواردی است؟

​

عوامل ایجاد بیماری آرتریواسکلروز یا تصلب شرایین

این بیماری می تواند به دلایلی مانند مصرف سیگار، رژیم غذایی نامناسب یا بسیاری از عوامل ژنتیکی باشد. ابتلا به بیماری عروق کرونر و سکته مغزی، مشکلات ژنتیکی یا محیط زیست را می توان از علل اصلی زمینه ساز بروز این بیماری در نظر گرفت.

مطالعات ژنتیکی و اپیدمیولوژیکی توانسته اند شناسایی مجموعه ای از عوامل ژنتیکی و غیرژنتیکی که به بروز این بیماری کمک می کنند را انجام دهند. سایر عوامل زمینه ساز ابتلا به این بیماری می تواند موارد زیر را در بر بگیرد:

• کلسترول بالا
• چاقی و اضافه وزن
• مقاومت به انسولین یا دیابت
• تری گلیسیرید بالا که یکی از انواع لیپیدهایی است که در خون وجود دارند.
• بی تحرکی و ورزش نکردن
• فشار خون بالا
• بالا رفتن سن
• التهاب هایی که در نتیجه بیماری هایی مانند آرتریت، لوپوس یا عفونت رخ می دهند یا التهاب ‌هایی که علت ناشناخته دارند.

جلوگیری از بروز این بیماری چگونه امکان پذیر است؟

درست است که برخی از عوامل به وجود آورنده این بیماری را نمی توان کنترل کرد و از این طریق از بروز بیماری جلوگیری به عمل آورد، اما برخی از عوامل را می توان کنترل کرد. عوامل غیر قابل کنترل شامل مواردی مانند افزایش سن، عوامل ژنتیکی و عوامل موروثی هستند. اما با رعایت یک رژیم غذایی سالم و مناسب، پرهیز از مصرف سیگار، عدم استعمال دخانیات، تحرک و ورزش کافی، جلوگیری از انباشت چربی ها و داشتن اندامی متناسب می توان مانع از بروز این بیماری شد و از مبتلا شدن به آن پیشگیری کرد.

همچنین اگر افراد مبتلا به مواردی مانند کلسترول بالا، فشار خون یا دیابت داروهای خود را سر وقت استفاده کنند، می توانند از این طریق موجب جلوگیری از ابتلا به آرتریواسکلروز شوند.

در رابطه با این موضوع قصد داریم سایتی به شما معرفی کنیم که با مراجعه به آن، با لیستی از اسامی ماهرترین و برجسته ترین پزشکان و متخصصان از شهرهای مختلف مواجه می شوید و می توانید مناسب ترین متخصص مورد نظر خود را در این سایت پیدا کنید.

سایت دکتر با من توانسته است با جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان در کنار یکدیگر، افراد را از موقعیت مکانی، نوع تخصص، مشخصات، نحوه دسترسی، شماره تلفن و سایر موارد مرتبط با هر پزشک آگاه کند. به این ترتیب افراد می توانند انتخاب مناسبی داشته باشند.

خطرات بیماری آرتریواسکلروز

اینک این سوال مطرح می شود که عوارض ناشی از ابتلا به این بیماری شامل چه مواردی می شود؟

عوارض این بیماری بستگی به میزان شدت گرفتگی عروق و شریان ها دارد. عوارض بعدی این بیماری می تواند موارد زیر را در بگیرد.

بیماری عروق کرونر

هنگامی که این بیماری شریان های نزدیک قلب را دچار انسداد می کند، می تواند فرد را مبتلا به بیماری عروق کرونر کند که می تواند درد قفسه سینه، سکته قلبی یا نارسایی قلبی را به دنبال داشته باشد.

بیماری شریان کاروتید

ممکن است با گرفتار شدن شریان های نزدیک به مغز توسط آرتریواسکلروز، بیماری شریان کاروتید به وجود آید که می تواند زمینه ساز یک حمله ایسکمیک گذار یا سکته مغزی باشد.

بیماری اعصاب محیطی

با حمله بیماری مورد نظر به شریان های نزدیک به سینه یا پاها ممکن است گردش خون سینه و پاها دچار مشکلاتی شود و بیماری اعصاب محیطی را به وجود آورد. این بیماری باعث می شود که احساس گرما و سرما توسط فرد کمتر شود و در نتیجه فرد بیشتر در معرض خطر سوختگی یا یخ زدگی قرار خواهد داشت. در مواردی نادر ممکن است ضعیف شدن گردش خون در سینه یا پاها منجر به مرگ بافتی شود.

گشاد شدن عروقی

بیماری آرتریواسکلروز می تواند اتساع و گشاد شدن عروقی را به وجود آورد که عارضه ای جدی است و احتمال رخ دادن آن در هر نقطه ای از بدن وجود دارد.

بیماری مزمن کلیوی

آرتریواسکلروز می تواند موجب گرفتار شدن شریان هایی که به کلیه ختم می شوند، بشود و از رسیدن اکسیژن خون به این قسمت ها جلوگیری کند. با گذشت زمان به صورت تدریجی، این عارضه می تواند موجب تحت تاثیر قرار گرفتن عملکرد کلیه شود و مشکلات عدیده ای را برای بدن به همراه داشته باشد.

راهکارهای درمان بیماری چیست؟

​

درمان بیماری آرتریواسکلروز

اغلب موارد درمان این بیماری شامل اقدامات پیشگیرانه است. تجویز اغلب درمان ها به منظور پیشگیری از مبتلا شدن به بیماری های قلبی خواهد بود و داروهایی برای درمان کلسترول بالا، داروهای ضد پلاکت و داروهایی برای درمان فشار خون بالا را در بر می گیرند.

برای درمان این بیماری در موارد شدیدتر، می توان جراحی را مورد استفاده قرار داد. انواع جراحی ها در این زمینه شامل موارد زیر هستند.

آنژیوپلاستی و قرار دادن استنت

روش آنژیوپلاستی در ابتدا با قرار دادن یک کاتتر در قسمت مسدود شده یا تنگ شده شریان آغاز می شود. سپس با عبور یک بالون خالی از باد از طریق کاتتر در ناحیه آسیب دیده جایگذاری می شود. پس از آن با باد شدن بالون، رسوبات دیواره شریان ها کنار می رود.

جراحی بای پس عروق کرونر

این عمل جراحی مسیر جدیدی را به وجود می آورد تا خون به قلب جریان پیدا کند.

پلاک برداری

این شیوه در درمان آرتریواسکلروز را می توان یک روش جراحی مطمئن در نظر گرفت تا تمامی پلاک های انباشته شده در شریان که آن را تنگ یا مسدود کرده اند، حذف شوند.

درمان ترومبولیتیک

این درمان به کار گرفته می شود تا توده های پلاک داخل شریان ها با استفاده از داروهای ضد انعقاد وریدی تخریب شوند.

استفاده از آسپیرین

از آسپیرین استفاده می شود تا از لخته شدن خون در شریان ها جلوگیری شود.

داروهای مهار کننده بتا

داروهای مهار کننده بتا موجب کاهش پیدا کردن فشار خون و ضربان قلب می شود و درد قفسه سینه را بهبود می بخشد. همچنین خطر حمله قلبی را کم می کند و به ریتم قلب نظم می دهد.

بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین

مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسینوژن می توانند باعث تنظیم فشار خون شوند و احتمال حمله قلبی را کمتر کنند.

داروهای ادرارآور یا دیورتیک ها

مسدود کننده های کانال کلسیم و دیورتیک ها می توانند موجب کاهش یافتن فشار خون شوند.

داروهای ضد انعقاد خون

ممکن است داروهای ضد انعقاد خون مثل وارفارین نیز موجب از بین رفتن لخته های خون شوند.

همانطور که ذکر شد، دکتر با من توانسته است مجموعه ای از بهترین متخصصان و پزشکان را در زمینه های مختلف معرفی کند تا مراجعه کنندگان آنها را بررسی کنند و انتخاب مطلوبی داشته باشند.

کلام آخر

آرتریواسکلروز موضوع مورد بررسی این مقاله بود که به طور مفصل به شرح آن پرداختیم. مخاطبان این مقاله افرادی هستند که سایت دکتر قلب را جستجو می کنند یا به دنبال بهترین دکتر متخصص قلب مشهور در تهران و سایر شهرها هستند. به چنین افرادی توصیه می کنیم که به وب سایت دکتر با من مراجعه کنند تا با بهره گیری از خدمات آن، پزشک و متخصص متناسب با نوع نیاز خود را بیابند.