آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی چیست ؟
آبسه پاروتید را می توان عفونت غده پاروتید (غده بناگوشی)، غده بزاقی اصلی موضعی در حفره رترومندیبولار در نظر گرفت که عفونت صعودی از راه مجاری استنسن یا باکتریمی یا ویرمی آن را ایجاد می کند.
باکتری (گاهی اوقات نیز عفونت ویروسی) از داخل پاروتیدال و غدد لنفاوی پری پاروتیدال یا از پارانشیم غده ای می توانند تغییرات چرکی ایجاد کنند و در نهایت منجر به آبسه شوند.
با ادامه این روند، چرک به بافت های اطراف حمله می کند و امکان گسترش آن به طور عمیق از گردن، عقب و به داخل مجاری گوش خارجی یا به سمت خارج پوست وجود خواهد داشت. این مقاله به همین موضوع پرداخته است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.
دلیل به وجود آمدن آبسه پاروتید چیست؟
دلیل به وجود آمدن آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی
اغلب تومورهای غدد بزاقی خوش خیم هستند و بروز آنها نیازمند مدت زمانی طولانی (چند سال) است. حتی گسترش یافتن تومورهای بدخیم غدد بزاقی به نواحی دوردست بدن نیز به ندرت رخ می دهد. احتمال بروز این تومورها در غدد پاروتید (غدد بزاقی در ناحیه زاویه فکی) یا غدد تحت فکی و زیرزبانی (غدد بزاقی موجود در کف دهان) وجود دارد.
عواملی که فرد را مستعد آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی می کند عبارت است از: کم آبی بدن، عفونت دندان، عدم رعایت بهداشت دهان، خشکی دهان، ضربه دهان، مصرف برخی داروها، انسداد مجرا، بیماری های خاص مزمن، سوتغذیه و مهار سیستم ایمنی.
آغاز عفونت از حفره دهان و از طریق مجاری استنسن برای حمله کردن به غده پاروتید است. امکان تشکیل آبسه کوچک متعدد در پارانشیم وجود دارد. سپس احتمال یکی شدن آنها و شکل گیری یک آبسه تک وجود خواهد داشت.
خصوصیات بالینی
تورم در منطقه پاروتید، تب، درد، فلج عصب صورت به طور مشخص، عدم تقارن صورت، چرک و خون در حفره دهان و بلع دشوار را می توان در دسته خصوصیات بالینی این آبسه قرار داد.
گاهی اوقات آبسه پاروتید ممکن است که زندگی فرد را تهدید کند و به عنوان یک التهاب، احتمال گسترش آن به سر و گردن و تشکیل آبسه در این نواحی وجود دارد.
درمان آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی چگون امکان پذیر خواهد بود؟
موارد زیر به عنوان درمان این مشکل در نظر گرفته می شوند:
- اصلاح کم آبی بدن
- تزریق آنتی بیوتیک داخل وریدی
- بهبود بهداشت دهان و ترویج جریان بزاق
- تخلیه از طریق جراحی تحت بی هوشی موضعی یا عمومی (از طریق یک برش)
- فلپ پوستی به منظور باز کردن سطح غده و آبسه
- جلوگیری از عفونت ثانویه
عوامل خطر ابتلا به آبسه پاروتید شامل چه مواردی است؟
در هر بیماری اگر علائم مشاهده شده توسط فرد بیمار نادیده گرفته شوند و دیر به پزشک رجوع کنند، خطراتی بزرگ تر فرد را تهدید خواهد کرد. در مورد این بیماری نیز همین گونه است. همچنین برخی عوامل نیز وجود دارند که این خطرات را تشدید می کنند که در ادامه آنها را توضیح داده ایم.
- سن بالا: بالاتر رفتن سن افراد، افزایش احتمال ابتلا به سرطان غدد بزاقی را به دنبال خواهد داشت.
- قرارگیری در معرض تابش اشعه: افرادی که ناچار به قرارگیری در معرض تابش اشعه ایکس به منظور درمان تومورهای سر و گردن هستند، بیشتر مستعد ابتلا به این عارضه قرار خواهند داشت. در نتیجه چکاپ توسط این دسته از افراد باید به طور مرتب مورد توجه قرار گیرد تا با بروز علائم اولیه، تشخیص سرطان غدد بزاقی انجام شود. برخی افراد شغل هایی دارند که به طور مرتب با مواردی مانند لاستیک، لوله کشی، استخراج از معدن و غیره مواجه هستند؛ احتمال ابتلای چنین افرادی به سرطان غدد بزاقی بیش از سایرین است.
علائم شایع بیمار آبسه پاروتید چه مواردی را در بر می گیرد؟
علائم شایع بیمار آبسه پاروتید
این بیماری نیز مانند هر بیماری دیگری برخی علائمی دارد که بهتر است با آنها آشنا شوید و در صورت مشاهده علائم زیر، حتما به پزشک مراجعه کنید.
- بی حسی در برخی از نواحی صورت
- زخم در پرده مخاطی دهان که می تواند پوشش دهنده روی تومور باشد.
- تغییرات در بینایی
- از بین رفتن توانایی حرکت صورت
- گرفتگی یا احتقاق بینی
- ضعف عضلات در یک طرف از صورت
- مشکل در بلع
- توده یا ورم در نزدیکی گردن و فک و دهان
- مواجهه با مشکل در باز کردن دهان
درمان آبسه پاروتید یا عفونت غده بناگوشی چگونه انجام می گیرد؟
درمان بیماری های غدد بزاقی به دو دسته دارویی و جراحی قابل تقسیم است. انتخاب شیوه درمان به نوع بیماری بستگی دارد.
در صورتی که درگیری غده بزاقی مربوط به بیماری سیستمیک باشد (به این معنا که بیماری موجب درگیری چندین عضو بدن و از جمله غدد بزاقی شده است)، باید به درمان خود بیماری سیستمیک پرداخت. اگر مشکل غده بزاقی در نتیجه انسداد مجرای آن و عفونت ناشی از آن رخ داده باشد، توصیه این است که مصرف مایعات به میزان بالا همواره مورد توجه قرار گیرد.
در صورت رشد توده در داخل غده بزاقی، احتمال نیاز به خارج شدن توده با عمل جراحی وجود خواهد داشت. توده های پاروتید اغلب خوش خیم هستند. انجام جراحی های غده بناگوشی باید همراه با احتیاط باشد تا مانع از آسیب دیدگی عصب صورت شود (عصب صورت با عبور از لابلای غده بناگوشی به عضلات صورت می رسد).
انجام اشعه درمانی نیز بعد از جراحی انجام می گیرد که زمان آن بهتر است چهار تا شش هفته پس از عمل صورت باشد تا ترمیم مناسب فرصت کافی داشته باشد.
در مواردی نیاز به خارج شدن کل یک غده بزاقی اصلی با جراحی وجود دارد. برداشتن غده بزاقی موجب خشک شدن دهان نمی شود، اما اشعه درمانی، آن را خشک می کند که تجویز دارو سبب کاهش پیدا کردن شدت خشکی دهان خواهد شد. بررسی های تشخیصی می تواند مواردی مانند رادیوگرافی غدد بزاقی و قفسه سینه، سی تی اسکن، سونوگرافی، ام. آر. آی، اسکن رادیوایزوتوپ و غیره را در بر بگیرد.
در صورتی که سلول های بدخیم تومور، گسترش پیدا کرد، در ابتدا توصیه این است که دهان بعد از جراحی به وسیله دهان شویه و آب نمک تمیز نگه داشته شود. در واقع شستشوی روزانه دهان، سه تا چهار بار در روز با محلول آب نمک (یک قاشق چای خوری نمک در 250 سی سی آب گرم برابر با یک بطری نوشابه) پیشنهاد می شود.
داروها
- مسکن ها (در صورت نیاز)
- آنتی بیوتیک ها (در صورت بروز عفونت)
- داروهای ضد سرطان (در حالتی که جراحی و اشعه درمانی نتوانند تومورهای بدخیم این ناحیه را درمان کنند).
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
از سرگیری فعالیت ها بعد از جراحی در اولین فرصت توصیه می شود.
رژیم غذایی
لازم است که از رژیم مایعات استفاده شود تا محل جراحی در دهان بهبود پیدا کند.
دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین دکتر متخصص غدد و پزشکان در کنار هم کرده است. به این ترتیب افراد با در نظر گرفتن موقعیت مکانی، نوع تخصص پزشک، نوع نیاز، نحوه دسترسی، شماره تلفن و غیره می توانند بهترین پزشک را انتخاب کنند.
راه های درمانی سرطان عفونت غده بناگوشی شامل چه مواردی است؟
راه های درمانی سرطان آبسه پاروتید
در این بخش به روش های درمانی که برای بهبودی سرطان عفونت غده بناگوشی استفاده می شود، خواهیم پرداخت.
عمل جراحی
در عمل جراحی، بخش سرطانی غدد بزاقی برداشته می شود. سه نوع جراحی برای این کار در نظر گرفته می شود:
- حذف بخشی از غدد بزاقی سرطانی شده: در صورت کوچک بودن تومور از لحاظ حجمی و وارد شدن آن به منطقه ای که دسترسی به آن آسان باشد، با برداشتن مقداری از غدد سرطانی، قسمت سالم باقی خواهد ماند.
- حذف کل غدد بزاقی: در صورت بزرگ بودن تومور، تمام غدد بزاقی باید برداشته شود.
- حذف گره های لنفاوی گردن: اگر شواهد پزشکی نشان دهد که تومور به غدد لنفاوی گردن سرایت کرده است، غدد بزاقی دهان و همچنین گره های لنفاوی گردن باید برداشته شوند.
پرتو درمانی یا رادیوتراپی
در این روش پرتوهای قوی مانند اشعه ایکس مورد استفاده قرار می گیرند تا سلول های سرطانی کشته شوند. طی پرتودرمانی بعد از دراز کشیدن فرد بیمار روی یک میز و حرکت ماشینی در اطراف وی، پرتوهای قوی از طریق همین ماشین در نقاط خاص و سرطانی شده وارد می شود.
شیمی درمانی
در این روش به عنوان نوعی درمان دارویی از مواد شیمیایی استفاده می کنند تا سلول های سرطانی کشته شوند. شیمی درمانی اغلب مختص بیمارانی است که سرطان پیشرفته ای دارند و این سرطان تا نواحی دور بدن نیز گسترش پیدا کرده است. در حال حاضر شیمی درمانی به عنوان یک راهکار درمانی استاندارد برای درمان سرطان غدد بزاقی در نظر گرفته نمی شود و بیشتر دارای جنبه تحقیقاتی است.
دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز متقاضیان را در اختیار آنها قرار دهد، خدماتی که مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را در بر می گیرد. به عبارت دیگر این مجموعه می تواند بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار کند.
این مجموعه قابلیت ارائه مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک و دکتر متخصص را دارد تا مراجعه کنندگان بتوانند پزشکی را انتخاب کنند که متناسب با نوع نیاز آنها باشد و همچنین دسترسی مناسبی به آن داشته باشند.
کلام آخر
در این مقاله به طور مفصل به بیماری عفونت غده بناگوشی پرداختیم و اطلاعات لازم و مفیدی را به شما ارائه دادیم. اگر شما هم در حال حاضر به دنبال سایت دکتر متخصص برای درمان این بیماری هستید یا دکتر متخصص غدد مشهور در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنید، می توانید به وب سایت دکتر با من مراجعه کنید.
آب مروارید چیست ؟
چشم ها یکی از مهم ترین اعضای بدن ما هستند و بینایی بزرگ ترین موهبتی به شمار می رود که به انسان عرضه شده است، اما چشم ها نیز مانند سایر اعضای بدن ممکن است دچار مشکلاتی در طول زندگی ما شوند و نیاز به درمان و مراقبت داشته باشند. یکی از بیماری های مربوط به چشم، آب مروارید نام دارد و عمل جراحی مربوط به این بیماری در بین مردم بسیار شایع است.
اگر می خواهید در رابطه با این بیماری بیشتر بدانید، با ما همراه باشید. ما در رابطه با تاریخچه، علائم، خطرات و راه حل های درمان این بیماری اطلاعاتی را جمع آوری نموده ایم و امیدواریم برای شما مفید واقع شوند.
آب مروارید چیست؟
آب مروارید چیست؟
بیماری مورد نظر (به انگلیسی: Cataract) سبب ایجاد ناحیه ای مه آلود و کدر در عدسی چشم افراد می شود. وقتی به تازگی به این بیماری مبتلا شوید، ممکن است متوجه تغییرات به وجود آمده در بینایی خود نشوید، اما به مرور زمان دید شما تار شده و در انجام فعالیت های روزانه، رانندگی یا خواندن کتاب، دچار مشکل می شوید. این بیماری جزو آن دسته از بیماری هایی است که با بالا رفتن سن احتمال ابتلا به آن افزایش می یابد و تغییر بینایی شما به محل و اندازه قرار گیری ابر ایجاد شده بستگی دارد.
انواع این بیماری
این بیماری دارای انواع مختلفی است که در ادامه مورد بررسی قرار می گیرند.
- هسته ای: این نوع بیماری، مرکز عدسی را تحت تاثیر قرار می دهد و در ابتدای پیدایش سبب ایجاد نزدیک بینی می شود یا حتی ممکن است به صورت موقتی دید شما در خواندن بیشتر شود. به مرور زمان عدسی زرد رنگ شده و بینایی تیره تر می شود، با پیشرفت این نوع بیماری، ممکن است عدسی حتی قهوه ای رنگ شود.
- قشری یا کورتیکال: این نوع با تحت تاثیر قرار دادن لبه های عدسی، سبب ایجاد تیرگی یا رگه هایی سفید در لبه بیرونی قشر عدسی شده و با گذشت زمان، این رگه ها تا مرکز گسترش می یابند و سبب ایجاد اختلال در مسیر عبور نور از مرکز عدسی می شوند.
- زیرکپسولی: این نوع از بیماری، نسبت به انواع دیگر آن سریع تر پیشرفت کرده و پشت عدسی را درگیر می کند و سبب ایجاد ناحیه ای کوچک و مات می شود که معمولا در نزدیکی پشت عدسی و در مسیر نور است. این نوع سبب کاهش دید در نور شدید خواهد شد، به طوری که افراد دارای این بیماری، در شب ها تابش خیره کننده یا هاله ای در اطراف نورها مشاهده خواهند کرد.
- مادرزادی: ممکن است بعضی از نوزادان با آب مروارید متولد شوند. دلیل این نوع ممکن است ژنتیک باشد یا در اثر عفونت های داخل رحمی ایجاد شود و همیشه بینایی شخص را تحت تاثیر قرار نداده، اما در صورت تاثیرگذاری در بینایی فرد توسط متخصص چشم حرفه ای، بلافاصله برداشته خواهند شد.
عوامل ایجادکننده بیماری
این بیماری در اثر عوامل مختلفی همچون آسیب به چشم، رژیم غذایی نامناسب و سیگار کشیدن ممکن است بروز کند، ما در ادامه به بررسی بعضی از عوامل دیگر خواهیم پرداخت.
- سن: با افزایش سن، پروتئین های درون عدسی تغییر می کنند و سبب ایجاد لکه هایی ابری می شوند. افزایش سن، شایع ترین دلیلی ایجاد این بیماری است.
- داشتن سابقه خانوادگی: اگر در خانواده ای، وجود این نوع بیماری مشاهده شده باشد، افراد آن خانواده در معرض ابتلا به این بیماری خواهند بود.
- قرار گرفتن زیاد در برابر نور شدید خورشید و اشعه ماورا بنفش: افرادی که به طور طولانی مدت در برابر تابش نور خورشید قرار می گیرند یا در معرض تشعشعات مختلفی هستند، بیشتر احتمال دارد به این بیماری مبتلا شوند.
- داروهای شیمیایی: مصرف برخی از داروها نظیر کورتیکواستروئیدها در طولانی مدت خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند.
- دیابت: اشخاص مبتلا به دیابت دو برابر اشخاصی که دیابت ندارند، در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.
عوامل کاهنده پیشرفت بیماری
در بین پژوهشگران اختلافات نظر بسیاری وجود دارد و هیچ یک از مطالعات نشان نمی دهند که حتما اقدامات پیشگیرانه ای برای این بیماری وجود خواهد داشت، اما برخی از متخصصان عواملی را پیشنهاد داده اند که ممکن است در پیشگیری از این بیماری مفید واقع شوند.
- عینک آفتابی: وقتی در معرض نور خورشید هستیم، با استفاده از عینک های آفتابی می توانیم راه رسیدن اشعه ماورا بنفش به چشمان خود را مسدود کنیم، این اشعه یکی از عواملی است که به پیشرفت آب مروارید کمک می کند.
- کاهش مصرف سیگار و الکل: مصرف زیاد این دو ماده سبب افزایش خطر ابتلا به آب مروارید می شود، پس با کاهش مصرف آن ها می توانیم سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهیم.
- داشتن وزن مطلوب: با خوردن غذاهای سالم، ورزش کردن و کاهش کالری های مصرفی روزانه، وزن مطلوب خود را حفظ کنیم.
- خوردن غذاهای سالم: غذاهایی مثل اسفناج، تخمه آفتابگردان و بادام که دارای مقادیر زیادی ویتامین E هستند، برای محافظت و تقویت چشم مفید خواهند بود و می توانند از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.
- معاینه منظم چشم: معاینه چشم سبب می شود که در مراحل اولیه پیدایش بیماری، تشخیص صورت گیرد و درمان انجام پذیرد.
تاریخچه بیماری
این بیماری پیشینه بسیار طولانی دارد و قرن هاست که برای بشر شناخته شده است. عبارت انگلیسی این بیماری از کلمه لاتین Cataracta گرفته شده که به معنی آبشار بوده و احتمالا دلیل این نام گذاری به علت ایجاد هاله ای سفید روی چشم که در آبشار نیز در اثر جاری شدن سریع آب ایجاد می شود، بوده است.
اولین مورد ثبت شده از این بیماری مربوط به مجسمه ای است که در یکی از موزه های قاهره نگهداری می شود و به حدود 2457-2467 قبل از میلاد باز می گردد. این مجسمه چوبی مربوط به یک کشیش بوده که روی چشم چپ او هاله ای سفید مشاهده می شود و به نظر می آید که آب مروارید است.
تاریخچه اولین روش درمانی آن: روش کوچینگ
درمان آب مروارید – روش کوچینگ در گذشته
اولین روش درمانی که برای این بیماری مورد استفاده قرار گرفت، روشی به نام کوچینگ بود. در معابد و مقبره های مصری، تصاویری وجود دارد، بدین صورت که ابزارهای جراحی را نشان می دهند که در این روش به کار گرفته می شدند.
روش انجام این کار توسط ماهارشی سوشروتا، جراح هندی باستان در 800 سال قبل از میلاد نوشته شده است. در این روش با استفاده از یک سوزن، عدسی را به پشت چشم فشار می دانند و عدسی به فضای زجاجیه سقوط می کرد. سپس چشم با کره شفاف آغشته و بانداژ می شد.
در اواخر سلسله «هان غربی» که تا 206 سال پس از میلاد ادامه داشت، این روش به کشور چین انتقال یافت و در آن جا به نام «جین پی شو» شناخته شد. با مرور زمان این روش در سراسر کشور چین گسترش یافت و در طول سلسله تانگ که تا 907 سال پس از میلاد ادامه داشت، با طب سوزنی نیز ترکیب شد. جین پی شو تا سال 1911 که جمهوری چین تشکیل شد، بخشی از عمل های جراحی کشور چین را شامل می شد، اما پس از آن روشی غیر علمی شناخته شد.
روش کوچینگ برای درمان آب مروارید خطرناک و ناموفق بود و در بیشتر موارد عوارض شدیدی به همراه داشت و سبب ایجاد نابینایی کامل می شد.
روش فیکوامولسیفیکاسیون
این روش توسط پزشکی به نام چارلز دی کلمن، در سال 1967 معرفی شد. در این روش بدون نیاز به ایجاد برشی بزرگ در قرنیه چشم، به کمک امواج اولتراسونیک هسته عدسی کریستالی شکسته شده و آب مروارید برداشته می شود. با انجام این روش بیماران می توانند خیلی سریع مرخص شوند و درد زیادی را تجربه نکنند.
علائم آب مروارید
علائم آب مروارید
قبل از مراجعه به دکتر چشم باید بدانید هنگامی که به تازگی به این بیماری مبتلا شده اید، علائم ممکن است قابل توجه نباشند و متوجه آن ها نشوید، اما با افزایش سن و گذشت زمان، علائم بیان شده در ادامه می توانند در یک یا دو چشم شما احساس شوند.
- ایجاد شدن نقاط تار، مه آلود و لکه های کوچکی در دید و بینایی شخص
- کم شدن بینایی در محیط های دارای نور کم و حتی نور بسیار زیاد
- دوبینی در آغاز پیدایش بیماری
- مشاهده شدن هاله ای در اطراف نورهای روشن به ویژه در شب
- سفید یا محو شدن رنگ ها و مایل به زرد رسیدن آنان
- دشوار شدن انجام فعالیت هایی نظیر مطالعه یا تماشای تلویزیون
- کاهش اثرگذاری عینک های قبلی در کمک به بینایی افراد
- جاری شدن اشک، خشکی و خارش چشم
- تضعیف دید در شب
خطرات آب مروارید
لیستی از خطراتی که این بیماری برای انسان می تواند داشته باشد، در ادامه بررسی می شوند:
- حتی با بهبود بیماری، دید نزدیک ضعیف خواهد شد.
- اگر این بیماری درمان نشود، سبب ایجاد گلوکوم و حتی نابینایی خواهد شد.
- ممکن است توانایی رانندگی به مرور زمان مختل شود.
راه حل های درمان خانگی
بیماری آب مروارید با عمل جراحی از بین می رود، اما می توان برخی از روش های خانگی را مثال زد که ممکن است در درمان بیماری موثر باشند. البته به یاد داشته باشید برای استفاده از آن ها حتما باید با پزشک خود مشورت کرده و سرخود اقدام به استفاده از آن ها نکنید. یکی از راه های درمان خانگی این بیماری، سرکه سیب است که اثربخشی ثابتی ندارد، اما ممکن است به درمان آن کمک کند، چرا که سیب دارای آنتی اکسیدان هایی است که برای سلامت چشم مفید خواهند بود.
ممکن است بعضی از افراد بگویند که عسل طبیعی می تواند به درمان آب مروارید کمک کند، چرا که دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است. گیاهان دارویی نیز ممکن است بتوانند پیشرفت این بیماری را کند کنند، اما نمی توانند تاثیری که جراحی بر روند بهبود بیماری می گذارد را ایجاد کنند. مصرف کم آب سبب می شود که بدن دهیدراته شده و سموم در آن جمع شوند، مصرف آب کافی سبب سم زدایی و دفع سموم می شود.
روش های درمان در صورت مراجعه به پزشک
مراجعه به پزشک – درمان آب مروارید
وقتی آب مروارید پیشرفت کند، عدسی چشم تیره تر می شود و نور کمتر می تواند از آن عبور کند و به شبکیه برسد، در این زمان بینایی تار شده و نیاز به درمان احساس خواهد شد. برای درمان بعضی از گونه های آب مروارید توسط پزشک عینک تجویز می شود و استفاده از نور روشن تر هنگام مطالعه کمک خواهد کرد. اما با گذشت زمان و افزایش سن، بهترین گزینه برای درمان بیماری، جراحی خواهد بود.
عمل جراحی
در عمل جراحی این بیماری، عدسی طبیعی چشم با عدسی مصنوعی و پلاستیکی شفاف جایگزین خواهد شد، به این عدسی مصنوعی، ایمپلنت داخلی چشم یا عدسی داخلی چشم می گویند. برای انجام این جراحی، بی حسی موضعی صورت می گیرد و ناحیه چشم بی حس شده و عضلات چشم شل می شوند، سپس پلک ها باز نگه داشته شده و برای این که چشم خشک نشود، به طور مداوم مایعات به آن وارد می شوند.
برش و سوراخی کوچک در بالای قرنیه ایجاد شده و توسط آن عدسی طبیعی خارج و عدسی مصنوعی جایگزین آن خواهد شد. جراحی آب مروارید نیاز به بستری شدن ندارد و به دلیل بی حسی موضعی، بیمار دردی را تحمل نخواهد کرد و به جز نور خورشید قادر به دیدن چیزی نیست.
فیکوامولسیفیکاسیون
اگر شما در سایت فوق تخصص چشم به دنبال روش درمان این بیماری بگردید، خواهید دانست که این روش شکل مدرن جراحی است و در آن کاوشگری کوچک از طرف برشی در انتهای فوقانی قرنیه وارد عدسی می شود و با استفاده از امواج فراصوت یا امواج صوتی با فرکانس بالا به شکستن عدسی های ابری به قطعات کوچک می پردازد، پس از آن طی فرایند آسپیراسیون، قطعات شکسته شده با استفاده از مکش از چشم خارج می شوند. در مرحله بعد عدسی مصنوعی که از پلاستیک تهیه شده است، وارد چشم می شود. این عمل جراحی ۱۵ الی ۳۰ دقیقه زمان می برد.
اگر شما به دنبال یافتن بهترین متخصص چشم برای درمان بیماری های مربوط به چشم و بینایی خود هستید، می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کرده و با بسیاری از پزشکان متخصص چشم آشنا شوید و صحبت کنید. دکتر با من یکی از بهترین سایت های موجود در زمینه اطلاعات پزشکی بوده که ارائه دهنده خدمات آنلاین پزشکی از قبیل مشاوره پزشکی و فروش محصولات مورد نیاز درمانی است. جالب توجه است که شما با استفاده از این سایت به صورت ۲۴ ساعته می توانید خدمات و اطلاعات پزشکی را از سراسر ایران دریافت کنید.
کلام آخر
کمتر کسی وجود دارد که ممکن است بیماری آب مروارید به گوشش نخورده باشد. این بیماری همیشه بین افراد سالمند شایع بوده است. در این مقاله اطلاعات کاملی درباره این بیماری جمع آوری کردیم که امیدواریم مورد توجه شما قرار گرفته و پاسخگوی سوالات شما درباره بیماری باشند. با توجه به اهمیت بسیار زیاد بینایی در فعالیت های روزانه انسان، توجه به بیماری های مربوط به چشم و معاینه چشم به صورت منظم اهمیت دارد.
مازوخیسم جنسی چیست و فرد مبتلا به آن چه علائمی دارد؟
مازوخیسم جنسی یک نوع بیماری است که شخص در رابطه جنسی خود با فرد مقابل، ترجیح میدهد که نوعی آزار و خشونت جنسی را تحمل کند. در واقع او حین این رابطه خشن، لذت جنسی میبرد، اما در واقعیت نه تنها به سلامت جسم و روح خود، آسیب زده بلکه در اجتماع نیز دچار یک سری اختلالات رفتاری با اشخاص مقابل می شود. پس بهتر است بگوییم که این نوع از رابطه به شدت برای فرد مضر و آثار تخریبی زیادی دارد.
افرادی که مبتلا به بیماری آزارخواهی و یا مازوخیسم هستند در گذشته و در زندگی شخصی خود، یک سری از ناملایمات و خشونت های شدید را احساس کرده اند که در حال حاضر خود را لایق این نوع از آزارخواهی می بینند و از طریق آن از رابطه جنسی خود لذت می برند.
یکسری از افراد نیز هستند که در زندگی شخصی خود برخوردهای خشونت آمیز نداشته اند اما تمایل زیادی به آزارخواهی دارند، پس نمی توان به طور صد درصد گفت افرادی که به این بیماری دچار هستند صرفا در محیط بیرون از زندگیِ خود دچار مشکل بوده و آزار های گوناگونی را تجربه کرده اند.
این بیماری دلایل بسیاری دارد که یکی از آنها، سرکوب تمایلات جنسی فرد در زندگی شخصیِ اوست که ممکن است او را درگیر این بیماری نماید.
هرکسی در روابط جنسی خود علایق خاص و تمایلاتی دارد که ترجیح می دهد در رابطه اش وجود داشته باشد. این موضوع با آزارخواهی کاملا متفاوت است و نباید اشتباه گرفته شود. تشخیص این موضوع نیز بر عهده روان درمانگر است.
ریشه بیماری آزارخواهی یا مازوخیسم جنسی چیست؟
دلایل ایجاد مازوخیسم جنسی
آزارگری و آزارخواهی جنسی یک ماهیت مزمن دارد و در حالت بسیار شدید آن حتی ممکن است که فرد در حین رابطه جنسی صدمات بسیار جدی می بیند و حتی موجب مرگ او شود.
در این جا فرد قربانی متصور می شود و ممکن است که به سختی تمام این آثار را از ذهن خود پاک کنند.
یک سری از متخصصین و روانشناس ها بر این باورند که این بیماری ریشه در اتفاقات شخص در زندگی او دارد. برخی دیگر اعتقاد دارند که فرد از نظر روانی چنین تمایلاتی دارد. پس بهتر است که روان درمانگر این موضوع را در نظر بگیرد و با دقت کامل آن را بررسی نمایید.
در این جا فرد از نظر روانی ارضا می شود اما از نظر جسمی آسیب می بیند.
عده ایی دیگر از متخصصان آزارخواهی را ریشه در اتفاقات و خیالات کودکی شخص در نظر میگیرند، بدین شکل که فرد از بچگی تمایل داشته که مورد تجاوز و حوادث وحشتناکی قرار بگیرد و آن را در حال حاضر در روابط جنسی خود پیاده می کند. گفته می شود که این مورد در زنان بسیار بیشتر از مردان است با این حال نمی توان قطعا به این موضوع پاسخ داد.
انواع آزارخواهی یا مازوخیسم چیست؟
انواع آزارخواهی یا مازوخیسم
- مازوخیسم روانی
در این نوع مدل از آزار خواهی، شخص تمایل دارد که مورد اتهام واقع شود و توهین ها و بسیاری از الفاظ رکیک را می شنود و از شنیدن آن نه تنها ناراحت نشده بلکه از نظر روانی نیز ارضا می شود. به همین جهت ممکن است در جامعه به شدت آسیب پذیر باشد و اتفاقات ناگواری را متحمل شود.
2. مازوخیسم فیزیولوژیکی
در مازوخیسم و یا آزارخواهی فیزیولوژیکی، که شخص بیشتر از مورد بالا ضرر می بیند چرا که فرد به شنیدن یک سری از الفاظ کفایت نمی کند و ترجیح می دهد که آسیب های فیزیکی مانند تنبیه بدنی، ضرب و شتم و ضربه های محکم تری را متحمل شود که ممکن است منجر به مرگ او شده و یا اندام جنسی او را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.
3. مازوخیسم احساسی
در این نوع از آزارخواهی، شخص در خیال خود تجسم می کند که این الفاظ و ضربه ها را متحمل می شود و صرفا به روح و روان خود آسیب شدید می رساند. و به صورت فیزیکی به او آسیب نمی رسد.
علائم مازوخیسم یا آزار خواهی چیست؟
- لذت بردن از درد بسیار شدید
- از شخص مقابل خود درخواست دارند که به انواع موارد بالا، آنها را شکنجه و اذیت کنند.
- نابهنجاری های جنسی به فرد لذت می برند.
- شخص بعد از آزارخواهی احساس ندامت و پشیمانی نمی کند.
و علائم دیگر نیز ممکن است وجود داشت باشد که روان درمانگر بایستی آن را تشخیص دهد و به درمان آن بپردازد.
تفاوت بین سادیسم و آزارخواهی چیست؟
سادیسم نقطه مقابل، آزارخواهی است در واقع سادیسم عبارت است از اینکه به فرد آزار بسیار زیادی برسد بسیار خوشحال می شود، و لذت می برد.
در واقع این شخص به صورت وحشتناکی از این کار لذت می برد و با بی رحمی بسیار رفتار می کند.
روان‌درمانی تحلیلی و رفتاردرمانی، مصرف داروهای روانپزشکی در درمان این اشخاص مفید می باشد. پس در نتیجه در آزارخواهی شخص خود تمایل دارد آسیب ببیند و ضرری به شخص مقابل نمی رساند.
انواع سادیسم به قرار زیر است:
الف: سادیسم ذهنی در ذهن خود به شخص مقابل آزار می رساند، و به صورت فیزیکی آسیبی ندارد.
ب: سادیسم احساسی، این فرد از تحقیر کردن دیگران و استفاده از الفاظ رکیک، لذت می برد و آسیب های جنسی نمی رساند.
ج: سادیسم بدنی که با خشونت جسمی بسیار همراه است و ممکن است طرف مقابل را بکشد. این نوع از سادیسم حتما بایستی تحت درمان قرار بگیرد.
- شخص شش ماه از علائمی که گفته شد را به صورت مداوم تکرار کند.
- حتما در رابطه جنسی خود ردی از علائم خشونت آمیز باقی بگذارد.
- رفتارهای طرفین در رابطه جنسی، صرفا یک میل معمولی نباشد و موارد گفته شده همراه با خشم در او وجود داشته باشد.
آزارخواهی با چه رفتارهایی بروز پیدا میکند؟ و اینگونه افراد در مقابل نیز چه حسی به خود دارند؟
زمانی که از دور به اینگونه افراد نگاه می کنید، هیچگاه متوجه نخواهید شد که آنها به این نوع از بیماری دچار شده باشند، بلکه این اشخاص صرفا از نظر درونی بایستی بررسی شوند، تا روان دروانگر به نتایج مثبت تری برسد. اما به طور کلی در صورت مطلع شدن دوست و آشنایان آن ها، بایستی که با مهربانی و همدردی با افراد مبتلا به آزارخواهی برخورد باشد. در زیر نمونه هایی از رفتارها و حس هایی که افراد خودآزار به خود دارند را آورده ایم:
- وارد کردن صدمات و آسیب هایی که شخص به بدن خود وارد می کند.
- قطع کردن قسمت های مختلف بدن خود
- با اشیای داغ به بدن ضربه زدن
- سوزن زدن و سوراخ کردن قسمت های متفاوت بدن
- با استفاده از اشیاء به بدن خود آسیب می رسانند.
- زخم های جدید بر بدن خود وارد کرده و یا مجددا روی زخم های قدیمی آسیب می زنند.
آزارخواهی در فرد از چه سنی آغاز می شود؟
آزارخواهی در سنین مختلفی رخ می دهد و نمی توان یک زمان مشخص برای آن در نظر گرفت، بلکه ممکن است در هر سنی شخص به این بیماری دچار شود. پس بایستی در صورت مشاهده این علائم در هر سنی، تحت نظر روان درمانگر قرار بگیرید وگرنه دچار آسیب های جبران ناپذیری در سنین بالاتر قرار خواهید گرفت.
آزارخواهی می تواند بیماری های بسیار جدی تر را در فرد به وجود بیاورد و آنها را تقویت کند. مانند افسردگی و اضطراب که دو بیماری بسیار مهم هستند و بایستی در صورت تشدید حتما شخص تحت درمان قرار بگیرد. محرک هایی مانند مواد مخدر می تواند این گونه بیماری ها را تشدید کند پس بهتر است در صورت مصرف حتما آن ها را قطع و یا آرام آرام ترک نمایید.
آزارخواهی چگونه درمان می شود؟
درمان آزارخواهی یا مازوخیسم جنسی
در درجه اول بایستی که این بیماری و ریشه های درونی آن در شخص به خوبی تشخیص داده شود تا درمانگر با توجه به آن، دارو تجویز کرده و او را تحت درمان قرار دهند. پس در نتیجه می توان گفت که تشخیص بیماری در اینجا امری مهم و ضروری است.
مورد اول، درمان دارویی است که شخص تحت درمان با داروهای روانپزشکی قرار می گیرد و با توجه به آن می توان علائم بهبودی را مشاهده کرد. علاوه بر آن جلسات مشاوره نیز بایستی برای فرد گذاشته شود تا روند بهبودی بهتر و عمیق تر صورت بگیرد.
اما در برخی از افراد به دلیل خفیف بودن این بیماری، صرفا جلسات مشاوره صورت می گیرد و نیازی به درمان دارویی نیست و با جلسات مشاوره و یا سکس تراپ این موضوع حل می شود. ممکن است روند بیماری شما طولانی باشد پس بهتر است که تحمل نمایید و سعی کنید که در طول درمان، انگیزه خود را حفظ کنید تا نتیجه بسیار بهتری دریافت کنید.
کلام آخر
ما در این مقاله در خصوص بیماری آزارخواهی صحبت کرده ایم تا شما با انواع و ویژگی های آن آشنا شوید و سپس در صورت بروز این مشکل هرچه سریعتر به روانپزشک مراجعه کنید تا تحت درمان قرار بگیرید. بیماری آزارخواهی در هر فرد ممکن است که شکل بگیرد، در واقع شخص مبتلا به این بیماری می خواهد که به خود آزار برساند و از طریق آن آزار به لذت جنسی و یا حس خوب برسد.
برخی آزارخواهی ها در روابط جنسی حتی ممکن است به مرگ شخص منجر شود. این موضوع بستگی به این دارد که شخص کدام نوع از این بیماری را مبتلا شده است، که به طور کامل در مقاله توضیح داده شده. پیشنهاد می شود برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با متخصصین این حوزه به سایت دکتر با من مراجعه کنید.
آب سیاه چیست ؟
آب سیاه یا گلوکوم نوعی بیماری چشمی است که سبب آسیب دیدگی عصب بینایی می شود. عصب بینایی می تواند اطلاعات دیداری را چشم به مغز ارسال کند. اغلب (و نه در همه موارد) فشار غیرعادی داخل چشم است که منجر به گلوکوم می شود. افزایش فشار با گذشت زمان و به صورت تدریجی می تواند موجب فرسایش بافت عصبی بینایی شود که این موضوع ممکن است بینایی را کاهش دهد یا حتی کور شدن را به دنبال داشته باشد. با تشخیص زودهنگام چنین شرایطی و درمان به موقع، جلوگیری از کاهش بینایی بیشتر ممکن خواهد بود.
گلوکوم (Glaucoma) چشم یکی از مهم ترین بیماری های چشم شناخته شده است. در اکثر نقاط جهان، این بیماری خطرناک به عنوان دومین علت نابینایی برگشت ناپذیر در نظر گرفته می شود. این مقاله به همین موضوع پرداخته و علائم، نحوه تشخیص، درمان و سایر موارد مربوط به این بیماری را ارائه کرده است. بنابراین با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.
آب سیاه یا گلوکوم چیست؟
آب سیاه یا گلوکوم چیست؟
چشم انسان دارای دو مایع اصلی و مهم است. زجاجیه مایعی ژلاتینی است که حفظ ساختار کروی چشم را برعهده دارد. زلالیه نیز مایعی شفاف در جلوی چشم قرار گرفته که در برگیرنده عدسی و عنبیه (دایره رنگی چشم) است. رساندن اکسیژن و مواد غذایی به سلول های عنبیه توسط زلالیه انجام می شود؛ در نتیجه جریان داشتن این مایع یا ورود و خروج آن امری طبیعی است. گلوکوم چشم زمانی رخ می دهد که زلالیه نتواند از منافذ مربوطه خارج شود که منجر به افزایش فشار چشم خواهد شد.
تاریخچه گلوکوم
گلوکوم از دوران باستان به عنوان یک بیماری نسبتا مبهم در نظر گرفته می شود. اختلالی که در حال حاضر آب سیاه نامیده می شود، توسط یونانیان باستان توصیف شده است، یعنی یونانیان باستان اولین افرادی بودند که به توصیف این بیماری پرداختند. گلایکوزیس نامی بود که در نوشته های بقراط به یک بیماری کورکننده اطلاق می شد که احتمال بروز آن در افراد مسن بیشتر است.
تعریف گلوکوم از زمان معرفی آن در دوره بقراط با تغییرات زیادی مواجه شده است. اولین تشخیص بیماری که می تواند نشان دهنده افزایش فشار داخل چشم باشد را می توان در کتاب «درمان بقراط» پیدا کرد. اثبات این امر در سال 1622 انجام شد. در نوشته های بقراط، استفاده از اصطلاح گلوکوم به منظور توصیف نابینایی به همراه ظاهر لعاب دار مردمک بوده است.
در نوشته های ابن سینا گفته شده است که برجستگی قدامی عدسی می تواند زمینه ساز رنگ زرقا باشد و احتمال رخ دادن آن به صورت اکتسابی وجود دارد. اولین بار ریچارد بانیستر به ارتباط خاصی که بین افزایش فشار داخل چشم و بیماری گلوکوم چشم وجود دارد، پی برد؛ به عبارت بهتر ارتباط خاص بین این دو برای اولین بار و در سال 1622 توسط وی توصیف شد.
انواع گلوکوم
انواع گلوکوم یا آب سیاه
گلوکوم چشم دارای دو نوع اصلی است: آب سیاه زاویه باز و آب سیاه زاویه بسته.
آب سیاه زاویه باز
در این نوع از گلوکوم، زاویه تخلیه میان عنبیه و قرنیه سالم است و مشکلی ندارد، اما نیمه مسدود بودن شبکه ترابکولار منجر به کندی حرکت و تخلیه مایع می شود. کندی حرکت مایع موجب می شود که مایع تجمع پیدا کند، فشار داخل چشم بالا رود و در نهایت منجر به آسیب دیدگی عصب بینایی و کاهش دید شود.
این بیماری فاقد هرگونه نشانه و علائم ناگهانی است و درد ندارد. شاید فرد زمانی متوجه وجود این نوع از گلوکوم شود که با از دست دادن یک بخش یا تمام بینایی خود مواجه شده است. تنها علائمی که در این نوع از گلوکوم به صورت تدریجی پیش می رود، کاهش میدان بینایی و تغییرات عصب بینایی است.
آب سیاه زاویه بسته
بیرون زدگی عنبیه به میزانی اندک در این گلوکوم قابل مشاهده است. این موضوع می تواند زاویه تخلیه را بسته یا تنگ کند. در نتیجه تخلیه زلالیه چشم مانند شرایط عادی نخواهد بود. این عارضه ممکن است فشار در چشم را به صورت ناگهانی افزایش دهد. آب سیاه زاویه بسته ارتباطی با دوربینی و آب مروارید (کدر شدن عدسی) دارد. ایجاد گلوکوم زاویه بسته می تواند به طور ناگهانی، حاد، به طور تدریجی یا مزمن باشد.
انواع دیگر گلوکوم چشم چیست؟
انواع دیگر گلوکوم، میزان شیوع کمتری دارند و عبارتند از:
- آب سیاه ثانویه: در موقعیتی رخ می دهد که سایر بیماری ها مانند آب مروارید یا دیابت سبب می شود که فشار روی چشم افزایش پیدا کند.
- آب سیاه چشم با فشار طبیعی: فشار چشم در این نوع از گلوکوم در بازه نرمالی قرار دارد، اما افراد در زاویه دید خود با نقطه کور مواجه شده یا عصب بینایی آنها دچار آسیب دیدگی می شود. برخی از متخصصان، این نوع گلوکوم را نوعی آب سیاه زاویه باز می دانند.
- آب سیاه رنگدانه ای: در این گلوکوم، وارد شدن تکه های کوچکی از رنگدانه عنبیه (بخش رنگی چشم) به مایع زلالیه درون چشم رخ می دهد و موجب مسدود شدن کانال های تخلیه می شود.
علائم گلوکوم چیست؟
علائم آب سیاه یا گلوکوم
شایع ترین نوع گلوکوم را باید گلوکوم زاویه باز اولیه دانست. نشانه و علامت این نوع گلوکوم تنها کاهش بینایی به صورت تدریجی بوده و فاقد هرگونه علامتی است. به همین علت توجه به معاینات جامع چشم به صورت سالیانه حائز اهمیت است؛ در نتیجه چشم پزشک یا متخصص چشم می تواند کنترل هر گونه تغییر در بینایی را انجام دهد.
گلوکوم بسته با زاویه حاد که گلوکوم زاویه باریک نیز نامیده می شود، یک فوریت پزشکی به شمار می رود و نیازمند مراجعه به فوق تخصص چشم حرفه ای و بهترین متخصص چشم خواهد بود.
مراجعه فوری به پزشک و متخصص چشم مشهور یا دکتر چشم در صورت مشاهده علائم زیر الزامی است:
- درد شدید چشم
- استفراغ
- حالت تهوع
- قرمزی در چشم
- اختلالات ناگهانی بینایی
- مشاهده حلقه های رنگی در اطراف چراغ ها و نورها
- تاری دید ناگهان
برخی از علائم گلوکوم شامل موارد زیر است:
- افزایش فشار چشم
- قرمزی چشم
- تاری دید
- درد چشم
- سردرد
- دید ابری و کدر
- نقطه های کور در زاویه دید
- حالت تهوع و استفراغ
گلوکوم بسته به شدت و نوع آن ممکن است علائم متفاوتی داشته باشد. به همین علت است که معاینات دوره ای چشم باید مورد توجه قرار گیرد؛ می توان گفت که تنها راه تشخیص گلوکوم چشم پیش از این که بینایی دچار آسیب دائمی شود، معاینه چشم است.
دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان را در اختیار آنها قرار دهد. این خدمات شامل مواردی مانند مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی است. در واقع این مجموعه، برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان را ممکن می کند. این مجموعه خدمات پزشکی را در دسترس متقاضیان قرار می دهد و مواردی در حیطه مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را ارائه می کند.
علت گلوکوم چشم چیست؟
تولید مایع شفافی به نام زلالیه در پشت چشم به صورت مداوم انجام می شود. این مایع موجب پر شدن قسمت جلوی چشم خواهد شد و سپس خروج آن از طریق کانال هایی در قرنیه و عنبیه از چشم صورت می گیرد. اگر این کانال ها دچار انسداد کامل یا حتی نسبی شوند، سبب افزایش فشار داخل چشم خواهد شد.
افزایش فشار داخل چشم، عصب بینایی را دچار آسیب دیدگی می کند. آسیب وارد شده به تدریج پیشرفت می کند که در نهایت ممکن است باعث از دست رفتن بینایی شود.
گاهی اوقات دلیل افزایش فشار در چشم مشخص نمی شود. با این حال پزشکان عقیده دارند که برخی از موارد زیر می توانند تاثیر قابل توجهی بر این موضوع داشته باشند:
- قطره های گشاد کننده مردمک چشم
- داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها (کورتون)
- کانال های تخلیه مسدود یا محدود شده در چشم
- افزایش فشار خون یا فشار خون بالا
- ضعیف شدن یا کاهش پیدا کردن جریان خون به عصب بینایی
عوامل زمینه ساز ابتلا به آب سیاه چشم چیست؟
گلوکوم چشم اغلب در بزرگسالان بالای 40 سال به چشم می خورد؛ اما احتمال ابتلا به آن در نوجوانان، کودکان و حتی نوزادان نیز وجود دارد. شیوع این بیماری به صورت معمول در افراد آمریکایی – آفریقایی بیشتر است. ابتلا به گلوکوم در سنین پایین با کاهش یافتن بینایی همراه است.
در چنین افرادی احتمال مبتلا شدن به آب سیاه چشم بیشتر است:
- نژادهای آفریقایی – آمریکایی، روسی، ایرلندی، ژاپنی، اسکیمو، اسپانیایی و اسکاندیناوی
- افراد بالای ۴۰ سال
- افراد دارای سابقه خانوادگی گلوکوم
- افراد با چشم نزدیک بین یا دوربین
- افراد مبتلا به دیابت
- افرادی که با ضعف بینایی مواجه هستند.
- افرادی که مصرف داروهای استروئیدی خاصی مانند پردنیزون را در برنامه دارند.
- افراد دچار آسیب دیدگی در ناحیه چشم
- افرادی که داروهای خاصی برای کنترل مثانه، تشنج یا برخی از داروهای سرماخوردگی بدون نیاز به نسخه‌ی پزشک مصرف می‌کنند.
- افراد با قرنیه نازک تر از حد معمول
- افراد با فشار چشم بالا
- افراد مبتلا به فشار خون، بیماری قلبی یا کم خونی سلول داسی
خطرات بیماری
در صورت عدم توانایی زلالیه (یکی از مایع های درون چشم انسان) برای خروج از منافذ مربوطه، گلوکوم چشم به وجود خواهد آمد. این امر منجر به افزایش فشار چشم می شود. این افزایش فشار منجر به آسیب دیدگی عصب بینایی خواهد شد و ارسال تصاویر دریافتی از چشم به مغز را با اختلال مواجه می کند. در صورت افزایش آسیب، گلوکوم چشم می تواند در طول چند سال، بخشی از بینایی را از بین ببرد یا حتی نابینایی کامل ایجاد کند.
عوارض عدم درمان به موقع آب سیاه
در حال حاضر، روشی وجود ندارد که از طریق آن بتوان بینایی از دست رفته ناشی از این بیماری را درمان کرد. حتی جراحی نیز می تواند حفظ دید باقی مانده بیمار را انجام دهد و قابلیت بهبود دید از دست رفته را ندارد. به همین علت بسیار مهم است که بیماری به موقع تشخیص داده شود و درمان آن در اولین فرصت انجام گیرد. در غیر این صورت امکان دارد که فرد بینایی خود را به صورت کامل از دست بدهد.
راهکارهای درمان خانگی
برای پیشگیری از ابتلا به آب سیاه یا آسیب بیش از حد این بیماری می توان مراقبت های شخصی و خانگی زیر را در نظر گرفت تا علائم گلوکوم کاهش پیدا کند یا از این بیماری پیشگیری شود:
- قرار گرفتن سر به سمت بالا در هنگام خواب
- رژیم غذایی سالم
- اجرای ورزش های مختلف به صورت مرتب و ملایم
- کاهش مصرف کافئین
- استفاده از محافظ چشم
- استفاده از محافظ چشم به منظور جلوگیری از آسیب دیدگی جدی به چشم
راهکارهای درمان پزشکی
درمان های پزشکی گلوکوم شامل موارد زیر می شوند.
درمان آب سیاه با دارو
درمان آب سیاه با دارو
استفاده از دارو را می توان رایج ترین روش درمان گلوکوم مطرح کرد. تجویز دارو برای این بیماری توسط پزشکان در مراحل اولیه انجام شده و به شکل قطره و قرص یافت می شود. برخی از این داروها ممکن است عوارضی مانند سردرد یا سوزش چشم ایجاد کنند که در چنین وضعیتی باید به یک چشم پزشک مراجعه کرد. در صورت قرار داشتن در مراحل اولیه بیماری، استفاده از داروها باید به طور مرتب مورد توجه قرار گیرد تا فشار چشم کنترل شود.
درمان آب سیاه با لیزر
استفاده از لیزر درمانی به منظور خارج شدن مایع از چشم انجام می شود. این روش یکی از راه های موثر برای درمان گلوکوم است، اما در برخی از موارد مشاهده شده که اثر لیزر درمانی پایدار نیست و بیشتر از نیمی از بیماران به صورت مجدد با افزایش فشار چشم مواجه می شوند.
درمان آب سیاه با جراحی
هدف از انجام این عمل جراحی این است که منفذ جدیدی در چشم برای خروج مایع ایجاد شود. توصیه این است که انتخاب این روش درمانی هنگامی انجام شود که لیزر درمانی و دارو تاثیری نداشته باشد. موفقیت این روش در حدود 80 تا 90 درصد است.
البته توجه به این نکته لازم است که جراحی گلوکوم تنها می تواند دید باقی مانده را حفظ کند، اما نمی تواند بینایی فرد را بهبود ببخشد.
دکتر با من توانسته مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان را در کنار هم جمع آوری کند تا افراد با آگاهی کامل از موقعیت مکانی، مشخصات، نوع تخصص، شماره تلفن، نحوه دسترسی و سایر موارد مرتبط با هر پزشک نسبت به انتخاب آن اقدام کنند. پزشکان و متخصصان بیماری های چشمی نیز در این مجموعه قرار دارند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
زمان مراجعه به پزشک در بیماری آب سیاه
در صورت داشتن برخی فاکتورهای خطر یا علائم گلوکوم باید مراجعه به پزشک مرتبط در اولین زمان ممکن انجام شود. در غیر این صورت می تواند زمینه ساز بروز مشکلات جدی برای بینایی شود. جهت تشخیص و درمان آب سیاه می توان به متخصص بیماری های چشم مراجعه کرد. دکتر با من مجموعه ای از بهترین متخصصان را در زمینه بیماری های چشمی معرفی کرده است تا متقاضیان به مشاهده و بررسی این متخصصان بپردازند.
کلام آخر
آب سیاه چشم نوعی بیماری است که احتمال درگیر شدن افراد با آن وجود دارد. افرادی که با این مشکل مواجه می شوند و در جستجوی سایت دکتر چشم هستند، می توانند از مجموعه دکتر با من استفاده کنند.
علل ریزش مو چه مواردی هستند؟
مطالعات نشان می دهد که ریزش 80 تا 100 تار مو در روز طبیعی است و جای نگرانی ندارد. ریزش موی روزانه می تواند به پوست سر کمک کند که یک چرخه سالم رشد مو را داشته باشد؛ به این ترتیب موهای جدید جایگزین موهای قدیمی خواهند شد. اما اگر تعداد موهای از دست رفته در طی روز از مقدار طبیعی بیشتر باشد، تراکم موها کم کم از بین می رود و فرد را نگران خواهد کرد. به گونه ای که ممکن است برخی افراد در جستجوی متخصص پوست و مو باشند تا به رفع چنین مشکلی بپردازند. دلایل و علل ریزش مو می تواند ساده و موقتی (مانند کمبود ویتامین) تا دلایل پیچیده تر نظیر وضعیت کلی سلامتی باشد.
در ادامه به تعدادی از دلایل ریزش مو اشاره می شود. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.
علل ریزش مو چه مواردی را در بر می گیرد؟
در ادامه به دلایل و رویدادهایی که می توانند زمینه ساز ریزش مو شوند، اشاره خواهد شد.
هرگونه آسیب جسمی
مواردی مانند تصادف رانندگی، جراحی یا بیماری شدید ممکن است منجر به ریزش مو شوند. مو، چرخه زندگی برنامه ریزی شده ای دارد. مرحله رشد کردن، مرحله استراحت و مرحله ریخته شدن. شرایط جسمی می تواند موجب بروز شوک در چرخه رشد طبیعی مو شود و در ادامه موها از دست بروند. میزان ریزش مو معمولا سه تا شش ماه بعد از تروما زیاد و قابل توجه است.
تأثیرات بارداری
تاثیر بارداری در ریزش مو
بارداری یکی از نمونه های شوک جسمی به شمار می رود که می تواند منجر به ریزش مو شود. علت این امر، تغییرات به وجود آمده در سطح هورمون ها است. نکته جالب این است که ریزش موی مرتبط با بارداری اغلب بعد از زایمان مشاهده می شود. توجه به این نکته نیز الزامی است که بارداری در هر شخص مختص خود او است و ممکن است تجربه های هر فردی با دیگری متفاوت باشد. به همین علت ممکن است که تنها در تعداد اندکی از افراد، عدم تعادل هورمونی دوره بارداری منجر به ریزش مو شود.
مصرف بیش از حد ویتامین A
تحقیقات نشان می دهد مصرف بیش از حد مکمل ها یا داروهای دارای ویتامینA می تواند منجر به ریزش مو شود. ممکن است با مصرف مکمل ها، ویتامین آ بیش از میزان مجاز وارد بدن شود. قطع یک باره مصرف این ویتامین ها یا کاهش بیش از حد آن می تواند بدن را دچار آسیب دیدگی کند.
کمبود پروتئین در رژیم غذایی
با مصرف گوشت و تخم مرغ به میزان زیاد می توان پروتئین دریافت کرد، اما امکان رسیدن پروتئین از مجموعه غذاهای دیگر مانند برخی حبوبات نیز وجود دارد. اما در صورت عدم دریافت مقدار کافی از پروتئین در رژیم غذایی، چرخه رشد طبیعی مو با اختلال مواجه می شود که در نهایت می تواند به عنوان یکی از علل ریزش مو محسوب می شود. این رویداد ممکن است حدود دو تا سه ماه بعد از افت پروتئین در بدن ایجاد شود.
طاسی با الگوی مردانه و زنانه
گاهی اوقات طاسی الگوی مردانه و زنانه و ژنتیک می تواند به عنوان علت ریزش مو مورد توجه قرار گیرد. نوع ریزش مو در طاسی با الگوی مردانه به علت ترکیب علت هایی مانند عوامل ژنتیکی و هورمون های جنسی مردانه رخ می دهد. در طاسی الگوی زنانه، ژنتیک تاثیر بیشتری دارد.
تغییرات هورمونی
عدم تعادل در سطح هورمون ها یکی از دلایل و علل ریزش مو محسوب می شود. دلایل مختلفی می توانند سطح هورمون ها در خانم ها را تغییر دهند.
تغییرات هورمونی منجر به فعالیت گیرنده های آندروژن (هورمون مردانه) در پوست سر می شوند. فولیکول های مو کوچک می شوند و موهای بیشتری از دست می روند.
کم خونی ناشی از فقر آهن
یکی از مشکلات شایع در جامعه که منجر به ریزش مو نیز می شوند، کم خونی است. در رژیم غذایی باید میزان کافی آهن وجود داشته باشد.
یکی از شایع ترین انواع کم خونی، فقر آهن است. در صورت نرسیدن آهن به بدن، توانایی ساخت هموگلوبین نیز از بدن گرفته می شود و دیگر قادر به ساخت هموگلوبین نخواهد بود. هموگلوبین می تواند برای رشد و ترمیم سلول های مختلف در بدن، نقش اکسیژن رسانی را ایفا کند. با محدود شدن اکسیژن رسانی و خون رسانی به پوست سر، در رشد موها اختلال ایجاد می شود و ضعیف شدن آنها ریزش را به دنبال خواهد داشت.
کمبود آهن تاثیر قابل توجهی در خونرسانی و ضعف موها دارد و علاوه بر این می تواند طاسی الگوی مردانه و زنانه را تشدید کند. گرچه تنها آزمایش است که می تواند تشخیص قطعی را انجام دهد؛ اما در صورت مشاهده نقاط قهوه ای رنگ روی پوست سر و مواجهه با مواردی مانند خواب آلودگی، خستگی و سرگیجه، احتمال ابتلا به فقر آهن بالا است.
کم کاری تیروئید
تیروئید یک غده کوچک در گردن است که بر سلامت کلی بدن تاثیر فراوانی می گذارد. این غده توانایی تولید یک ماده هورمونی به نام TH را دارد که عهده دار وظایفی مانند تنظیم سوخت و ساز بدن، دما، ضربان قلب، خلق و خو و غیره است. تیروئید کم تحرک که تولید TH را به اندازه کافی انجام نمی دهد، می تواند زمینه ساز بروز مشکلاتی برای سلامتی باشد. در حقیقت یکی از اصلی ترین دلایل ریزش مو را می توان کم کاری تیروئید مطرح کرد. نشانه هایی نیز وجود دارند که در شناخت این اختلال کم کننده هستند که عبارتند از: خشکی شدید پوست سر، افسردگی، بی اشتهایی شدید و بزرگ شدن این غده در گلو.
کمبود ویتامین B
کمبود ویتامین B در ریزش مو
گاهی اوقات دلایل و علل ریزش مو پیچیده نیست. عدم دریافت کافی ویتامین ب یکی از همین دلایل است که شاید باور نکردنی باشد.
ویتامین ب یکی از ترکیب های محلول در آب محسوب می شود که دارای انواع بسیار مختلفی است. این ویتامین اغلب در مواد غذایی پروتئینی نیز یافت می شود. هویج، گوشت قرمز، تخم مرغ و سویا دارای میزان زیادی ویتامین ب هستند. به علت استفاده اکثر افراد از این گونه مواد غذایی، کمبود ویتامین ب یک مشکل کمیاب است. کمبود انواع آن به خصوص ویتامین ب 12 می تواند اختلالاتی را در عملکرد صحیح بدن به وجود آورد. حالت تهوع، بی اشتهایی عصبی و مشکلات گوارشی از نشانه های کمبود ویتامین ب 12 است.
علت ریزش مو مربوط به کمبود ویتامین ب 12 خواهد بود. این ماده در تولید DNA و گلبول های قرمز خون کمک کننده است و می تواند با پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن، بدن را ترغیب به عملکرد عصبی سالم و رشد مو کند.
بیماری لوپوس
یکی از معروف ترین بیماری های ایجاد کننده ریزش مو، لوپوس است که یک بیماری خود ایمنی مزمن به شمار می رود. طی این بیماری به علت نوعی اختلال، حمله سیستم ایمنی بدنی به سلول های سالم خود رخ می دهد. سلول های پوستی و فولیکول های سالم مو یکی از مقاصد این حمله هستند. در صورت ابتلای فردی به لوپوس، می توان علت ریزش موی وی را به این اختلال مرتبط دانست.
از نشانه های شناخته شده این اختلال تب دائمی، خستگی و بی حوصلگی است. این بیماری، شیوع 15 درصدی دارد و اغلب به طور ژنتیکی است. تشخیص زودهنگام و اقدامات پزشکی لازم به منظور درمان را می توان تنها راه تشخیص این بیماری دانست.
استرس و افسردگی
افسردگی از عوامل ریزش مو
استرس همواره کم و بیش در محیط کاری و زندگی احساس می شود. استرس علاوه بر عوارض برای بدن می تواند زمینه ساز ریزش مو نیز بشود. افراد در موقعیت های استرس زا رفتارهای متفاوتی را نشان می دهند که کشیدن موهای سر و بازی با آنها را می توان یکی از این رفتارها دانست و در نهایت به صورت تدریجی منجر به ریزش مو خواهند شد. همچنین در شرایط استرس زا، رفتاری عصبی دارند یا دچار شوک می شوند که شوک می تواند سبب ایجاد اختلال در عملکرد صحیح ارگان های بدن بشود و از دست دادن مو یکی از این اختلالات است.
برخی دیگر از دلایل و علل ریزش مو عبارتند از:
- کاهش شدید وزن
- تأثیرات مستقیم شیمی درمانی
- آلوپسی آره ئاتا
- سندرم تخمدان پلی کیستیک
- مصرف برخی داروها
- استایل آرایشی نادرست موها
- کم شدن آب بدن
- مصرف دخانیات به خصوص سیگار
- مصرف الکل
کلام آخر
این مقاله به معرفی و توضیح در مورد تعدادی از دلایل و علل ریزش مو پرداخته است. در پایان می توان گفت که بهتر است برای تشخیص علت و درمان ریزش مو به دکتر بیماری های پوستی و سایر مناطق مراجعه کرد و به مشاوره با دکتر مو پرداخت.
تیم دکتر با من از این قابلیت برخوردار است که خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان را به آنها ارائه دهد که این خدمات در برگیرنده مشاوره پزشکی و فروش محصولات پزشکی است. به عبارت بهتر دکتر با من پلی است که می تواند بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار کند. این مجموعه می تواند دسترسی به خدمات پزشکی مورد نیاز متقاضیان را آسان تر کند.